از جمهور تا ریاست جمهور

عبدالله گل، که نام کوچکش  ابتدا جمهور بودو بعداً به خواست مادر بزرگش به عبدالله تبدیل شد، سر انجام  در پی یک بحران سیاسی سه ماهه، و در یک آنکارای سرد و بی تفاوتِ 28اوت به عنوان یازدهمین رئیس جمهورترکیه وارد کاخ چانکایا شد.

 

سردی و بی تفاوتی آنکارا، به رغم گرمای تب آلود ماه اوت و توقف جریان آب در لوله های آن شهر ، از آن جهت بر فضای سیاسی آن شهرحاکم بود که به همان اندازه که نتیجه انتخابات و شمارش آرای هر یک از کاندیداها ازپیش معلوم و مشخص بود، به همان میزان نیز با این انتخابات آینده سیاسی و اجتماعی آنکشور در مسیری نامعلم و نا مشخص قرار می گرفت.

با این که این انتخابات از جهات بسیار با نظایر خود در دوره های گذشته تفاوت های آشکار داشت - دیگر جت های جنگنده درارتفاع پائین بر فراز عمارت پارلمان پرواز نمی کردند، مجلس در محاصره تانک های ارتش قرار نداشت و انتخابات در غریو و غرش مسلسل ها و انفجار بمب و نارنجک انجام نمی شد- اما به رغم خوشحالی ها و دلگرمی ها ازظهور و بلوغ دموکراسی درکشور، از رهبران دولت جدید پیام ها و علائم متفاوتی به گوش می رسد که برخی را نگرانمی کند. مثلاً: 
 

عبدالله گل ورجب طیب اردوغان، در اولین ساعات اعلام پیروزی حزبشان اظهار داشتند دولتی تشکیل خواهند داد که متعلق به همۀ ملت باشد. اما تا کنون هیچ نشانی از این وعده ها دیده نشده است.

 

همچنین گفته شده که زعمای حزب برندۀ انتخابات قبل از هر کاری با رهبران سایر احزاب مشورت کرده و نظر آنان را در هر مورد جویا خواهند شد. تا کنون  هیچ نشانی از عمل کردن به چنین وعده ای هم دیده نمی شود.

مراسم بسیار مهم و ملی انتقال مقام ریاست جمهوری از احمد نجدت سزر به عبدالله گل بدون حضور رسانه ها و مطبوعات بر گزار شد ودر توضیح علت آن گفته شد که سزر این طور خواسته بود. عبدالله گل، پس از ادای سوگند، که نظامیان در آن حضور نیافتند، به شرف و ناموس خود قسم خورد که حافظ و مدافع استقلال و یکپارچگی وطن و قانون اساسی آن و حاکمیت بی قید و شرط مردم و اصول و بنیان های سکولاریسم که اساس آن را آتا ترک گذاشته و ... باشد، سپس بلا فاصله در سخنرانی قبول سمت تازۀ خود، ضمن ستایش از آتاترک و انقلاب نجاتبخش  و بر شماری محاسن لائیک بودن، تلاش کرد این پیام و اطمینان را به مخالفانش بدهد که در مقام ریاست جمهوری چه کارهائی نخواهد کرد و هیچ اشاره ای بر آنچه که انجام خواهد داد نکرد.

همچنین در این سخنرانی از هیج کوششی برتأکید برلزوم پی گیری مذاکرات مربوط به عضویت ترکیه در اتحادیۀ اروپا فرو گذاری نشده و از ستایش نقش بی چون و چرای نیروهای مسلح در حراست از تمامیت ارضی کشور غفلت به عمل نیامده بود.

 

به باور برخی ناظران، این سخنرانی عبدالله گل ، که در آن به عنصر سکولاریسم و لائیسیته بهای بسیار داده شده و آن را شرط امنیت و آرامش جامعه دانسته است، امکان دارد موجبات رنجش و حتی رویگردانی خودی ها را فراهم کند و  باعث تفرقه و تشتت در پشت جبهۀ اسلام گرایان رافراهم سازد.

و البته این بهائی است که احتمال نمی رود حزب عدالت و توسعه زیر بار پرداخت آن برود.