در کشور ناپلئون روزگار بر وفق مراد نیست

نیکولا سارکوزی، رییس جمهور فرانسه ششمین ماه دولت خود را در حالی جشن می گیرد که سیستم حمل و نقل شهری فرانسه ضربان زندگی مردم کشور را کند کرده است و برخی از دانشگاه ها در اعتراض به برنامه اصلاحات آقای سارکوزی تعطیل شده اند.

اصلاحات مد نظر آقای سارکوزی درباره قانون بازنشستگی، علت اصلی این اعتصابات است. پاریس هم اکنون درگیر کسری بودجه برای پرداخت حقوق و مزایای بازنشستگی است. بر اساس این اصلاحات نیکولا سارکوزی قصد دارد سن بازنشستگی را به 60 سال و مشروط را به 40 سال خدمت افزایش دهد.

در حال حاضر این سن برای سایر کارکنان 60 سال است اما برای کارگران بخش حمل و نقل به دلیل دشواری کار بین 50 تا 55 سال است. بازنشستگی در این سن مشروط به 30 سال خدمت می باشد. این در حالی است که اتحادیه های کارگری معتقدند که سختی کار آنها توجیهی برای این امتیاز است.

اعتصاب گسترده کارگری در فرانسه در حالی ریتم زندگی عمومی شهروندان فرانسوی را کند کرده است که دولت آقای سارکوزی اعلام کرده است در هیچ شرایطی کوتاه نخواهد آمد و به روند اصلاحات در این کشور ادامه خواهد داد. به نظر می رسد که کسری بودجه در فرانسه این کشور را در آستانه ورشکستگی قرار داده است و دولت شش ماهه نیکولا سارکوزی چاره ای جز اعمال این اصلاحات ندارد.

 اما این نکته را نباید فراموش کرد که نیکولا سارکوزی رییس جمهور کشور فرانسه است. کشوری که در 40 سال اخیر با اعتصابات گسترده ای رو به رو بوده و مردم و سندیکاها از قدرت خود برای اعمال خواسته های خود آگاهند.

قانون پکرس

این روزها در فرانسه این تنها کارمندان بخش حمل و نقل نیستند که در اعتصاب به سر می برند، سیستم حمل و نقل شهری در فرانسه در حالی فلج شده است که دانشجویان فرانسوی نیز در اعتراض به اصلاحات دولت راستگرای سارکوزی در واکنش به قانون خود گردانی دانشگاه ها در اعتصاب به سر می برند و در سر کلاسهای درس حاضر نمی شوند.

این قانون که به قانون پکرس، وزیر آموزش عالی فرانسه معروف است خصوصی شدن دانشگاه ها را مد نظر دارد. اتحادیه های دانشجویی نیز در اعتراض به این اصلاحات، خواستار اعتصاب های گسترده و تعطیلی کلاسها شده اند، دولت نیز در برابر جنبش دانشجویان از مدیران دانشگاهها و دانشجویان خواسته است تا در برابر تعطیلی کلاسها مقاومت کنند.

والری پکرس با محکوم کردن جنبش دانشجویان فرانسه از قانون خود گردانی دانشگاه ها دفاع کرده است و اعلام کرده است که این اقدامات مانع موفقیت دانشجویان می شود و دانشجویان نخستین قربانیان این اعتصابها هستند. با توجه به وعده نیکولا سارکوزی در مورد افزایش 50 درصدی بودجه آموزش عالی در 5 سال آینده وزیر آموزش عالی فرانسه اعلام کرد که قانون جدید به معنای عدم سرمایه گذاری دولت نیست بلکه به معنای سرمایه گذاری است که تاکنون از دولت ندیده اید.

اما دانشجویان نگرانند که قانون خودگردانی و خصوصی سازی دانشگاه ها نظام افسار گسیخته ای را بر دانشگاه ها تحمیل کند و کارخانجات و شرکت ها بر محیط دانشگاه ها مسلط شوند.

شاید دانشجویان فرانسوی بر تکیه بر پیشینه جنبش های دانشجویی در فرانسه؛ بخصوص جنبش های دهه 60 که از مهمترین جنبشهای دانشجویی جهان به شمار می رود می دانند که با ادامه این روند می توانند بر دولت پیروز شوند و خواسته های خود را به دست آورند.

اعتراض دانشجویان فرانسوی در مواردی خاص برجسته می شود، از آنجا که دولت فرانسه دانشگاه ها را به عنوان اموال و دارایی های خود به رسمیت شناخته است و آنها را به کسب درآمدهای خصوصی تشویق کرده است، این موضوع سبب می شود صندوق های مالی در دانشگاه ها به ابتکار مدیریت دانشگاه مستقر گردند تامنابع مالی مورد نیاز خود را در معامله با شرکت های خصوصی تامین کنند.

دانشجویان اعتقاد دارند که این رویکرد، درهای دانشگاه ها را بر روی سرمایه داران باز می کند و این امکان وجود دارد که در مورد گزینش اساتید و دانشجویان سلیقه ای رفتار شود و حقوق اساتید و محققان در معرض خطر قرار بگیرد.

 یکی دیگر از مواردی که دانشجویان دانشگاه ها نگران آن هستند این است که نسبت به ورود دانشجویان در دوره کارشناسی ارشد گزینش هایی اعمال شود و هزینه های ثبت نام افزایش یابد.

 از دیگر نگرانی هایی که این طرح به همراه دارد این است که رشته های علوم انسانی به نسبت رشته های فنی در دانشگاه ها در جایگاه نازل تری قرار گیرد.

تسلیم نمی شویم

با وجود آنکه این اعتصاب ها ضربه ای بزرگ برای دولت نوپای فرانسه به شمار می رود، نیکولا سارکوزی رییس این دولت نوپا اعلام کرده است که فرانسه به این اصلاحات نیاز دارد و هرگز تسلیم اعتصاب کنندگان و مخالفان اصلاحات نخواهد شد.

نیکولا سارکوزی اعلام کرد که مردم فرانسه به این اصلاحات رای داده اند. من پیش از انتخابات در این باره به آنها توضیح داده بودم. در نتیجه من اکنون می توانم اقدامات لازم را در راه این اصلاحات به انجام برسانم.

وی تلاش می کند با ایستادگی در برابر اعتصاب کنندگان و تکمیل برنامه اصلاحات خود موفق به انجام کاری شود که از عهده ژاک شیراک، رییس جمهور سابق فرانسه برنیامده بود.

اما از آنجا که در فرانسه همواره این اعتصاب ها با برآورده شدن خواسته های سندیکاها و مردم به پایان رسیده است مشخص نیست که آیا نیکولا سارکوزی توانایی مقابله با این اعتراض ها را خواهد داشت یا نه؟ بعید نیست که ادامه این اعتراض ها که روز به روز بر قدرت آن افزوده می شود منجر شود تا نیکولا سارکوزی صحنه سیاسی فرانسه را ترک کند.

سیاست خارجی پر تنش

سیاست داخلی و اوضاع اجتماعی و اقتصادی مردم فرانسه روزهای پر تنشی را پشت سر می گذارد. نیکولا سارکوزی که پیش از انتخابات اعلام کرده بود که درصدد است تا رییس جمهور قدرت خرید مردم فرانسه باشد امروز با بحرانی رو به رو است که شاید علت اصلی آن پایین آمدن قدرت خرید مردم باشد.

اما وی که در سیاست داخلی خود امتیازهای خوبی از تماشاگران و بازیگران دریافت نکرده است در سیاست خارجی خود سعی می کند تا نقشی پررنگ در دنیا داشته باشد. اولین اقدام وی که همسویی سیاست هایش با واشنگتن به شمار می رود وی را به جایگزینی برای تونی بلر، نخست وزیر طرفدار آمریکایی بریتانیا تبدیل کرده است.

موضع این کشور در مقابل برنامه هسته ای ایران نیز جای تامل دارد. برنار کوشنر، وزیر امور خارجه فرانسه که دنیا را به آماده شدن برای جنگ علیه ایران دعوت کرده بود خواهان اعمال تحریم های یک جانبه علیه ایران برای مقابله با برنامه هسته ای این کشور است.

شاید اگر دولت فرانسه هم در روند سیاست داخلی خود و هم در روند سیاست خارجی خود یک برنامه معتدل تری را پیش بگیرد بتواند هم اصلاحات مد نظر خود، در داخل کشور به مرور اعمال کند و هم چهره ای آرام تر در اذهان جهانیان به جای بگذارد.