/گزارش تصويرى/ قذافى در گذر زمان

معمر قذافى رهبر ليبى به تازگى با جدى ترين تهديدات براى حکومت 41 ساله اش مواجه شده است. قذافى براى اينکه به شايعات پيرامون فرارش به ونزوئلا پايان دهد روز سه شنبه بر صفحه تلويزيون ليبى پديدار شد در حالى که چتر بزرگى را در دستانش داشت. او مجددا روز 22 فوريه در نطقى که از تلويزيون ليبى پخش شد اعلام کرد که تا آخرين قطره خونش خواهد جنگيد و ليبى را خانه به خانه پاکسازى خواهد کرد تا در قدرت باقى بماند. داستانى تصويرى از اين حاکم ديکتاتور.

قذافى در کنار جمال عبدالناصر، رئيس جمهور مصر و نماد وطن پرستى پان-عربهاى دوران. در سال 1969 قذافى 27 ساله با رهبرى يک کودتاى نظامى توانست ملک ادريس را برکنار کند.

همانند ناصر، قذافى تبديل به متحد سرسخت اتحاد جماهير شوروى شد. اين اتحاد دسترسى وسيع به سلاح‌هاى روسى را براى وى امکان پذير کرد اما در عوض افزايش دشمنى ايالت متحده با ليبى را هم در پى داشت. سال 1976 قذافى در کنار رهبر اتحاد جماهير شوروى – لئونيد برژنف.

ايدئولوژى طرفدارى نظامى از فلسطينى ها و همينطور ديدگاه پان- عرب قذافى موجب ارتباط نزديک وى با ملت‌هاى عرب ضد غرب در سالهاى 1970 و 1980 شد. قذافى در سال 1986 به بمبگذارى در يک کلوب شبانه در برلين که به کشته شدن دو امريکايى منجر گرديد متهم شد. در سال 1988 هم يک افسر اطلاعاتى ليبيايى به بمبگذارى در هواپيماى شرکت "پان امريکن" که 270 کشته بر جاى گذاشت، متهم شد. يک قاضى بازنشسته ليبياى به تازگى اظهار داشته که قذافى شخصا دستور انجام اين کار را صادر کرده بود.

سال 2000 با تغيير لحن قذافى همراه بود. وى گام‌هايى را براى بهبود روابط با اروپا و امريکا برداشت. پرداخت 2.7 ميليارد دلار غرامت به خانواده قربانيان بمبگذارى در هواپيماى "پان امريکن"، حرکت به سوى پايان دادن به برنامه تسليحات هسته اى ليبى و استقبال از شرکت هاى انرژى غربى براى گسترش صنعت نفت اين کشور.

قذافى و کرشنر، رئيس جمهور آرژانتين در کاخ "باب عزيزيه" که در سال 1986 در پى حمله هوايى امريکا ويران شد و ويرانه ان به عنوان يادبودى از تهاجم غربى ها به ليبى باقى ماند. اگرچه قذافى سياستهاى ضد امريکايى خود را تاحدودى کنار گذاشت اما مظاهر آن کماکان موجود است. يکى از اين نمادها مجسمه اى است که پشت سر دو رئيس جمهور قرار دارد. اين مجسمه مشتى را نشان مى دهد که يک جنگنده امريکايى را خرد کرده است.

دوره دوم رياست جمهورى جورج بوش به تحول کامل قذافى همراه بود. در سال 2006 ليبى از فهرست کشورهاى حامى تروريست امريکا خارج شد و همچنين در سالهاى 2008 و 2009 به عنوان يکى از اعضاى شوراى امنيت سازمان ملل انتخاب گرديد. با اين حال قذافى در سال 2009 در نشست ساليانه مجمع عمومى سازمان ملل در نطقى آتشين شوراى امنيت را "شوراى ترور" نام نهاد. در اين عکس که در 21 آوريل سال 2009 گرفته شده، وزير خارج ايالات متحده در کنار معتصم قذافى ،يکى از پسران قذافى مشاور امنيت ملى وى ديده مى‌شود.

عکسى که در اکتبر 2010 گرفته شده است. از چپ به راست: زين العابدين بن على، رئيس جمهور سابق تونس- رئيس جمهور يمن، على عبدالله صالح- قذافى و رئيس جمهور مخلوع مصر حسنى مبارک.

تظاهرات عليه قذافى روز 15 فوريه در ليبى آغاز شد. اين تظاهرات از بنغازى، دومين شهر بزرگ ليبى آغاز شد و به سرعت در مناطق شرقى اين کشور گسترش يافت. در اين تصوير معترضين که در مقابل سفارت ليبى در کوالالامپور تجمع کرده‌اند، عکسى از قذافى را به آتش کشيده‌اند.

معترضين در حالى که پرچم سابق ليبى ( مربوط به دوره قبل از قذافى) را در دست دارند. اين پرچم در بين سالهاى 1951 تا 1969 به عنوان نماد انقلاب اين کشور شناخته مى شد. برخى از ديپلما‌ت‌هاى ليبى از جمله سفير اين کشور در ايالات متحده و نماينده ليبى در سازمان ملل متحد که به جمع معترضان پيوسته‌اند هم براى نشان دادن اعترضشان اين پرچم را بر ساختمان‌هاى سفارتشان آويخته‌اند.

تجمع هواداران قذافى در ميدان سبز طرابلس پس از اينکه نيروهاى امنيتى قذافى معترضان را از اين منطقه خارج کردند.

سخنرانى 22 فوريه قذافى در تلويزيون در حاليکه کتاب سبزش را نشان مى دهد. کتابى که ديدگاه‌هاى اقتصادى سياسى و فلسفى وى در آن آمده است. اما با وجود از دست رفتن کنترل شهرها و استفاده بى حد و حصر وى از خشونت، بعيد است که پاسخ مناسبى را بتوان از اين کتاب بدست اورد.