تنها راه تحریم نفتی ایران است!

ديپلماسى ايرانى: روزنامه وال استریت ژورنال در تازه ترین نگاه به پرونده هسته ای ایران راهکاری جدید را برای تحت فشار قرار دادن ایران ارائه داده و ادعا می کند که تنها راه تحت فشار قرار دادن ایران آن هم از کانال انرژی است.

این روزنامه در ادامه این مطلب می نویسد: بانک ارزی هندوستان در تازه ترین دور از فرمان برداری از ایالات متحده برای تحت فشار قرار دادن ایران، استفاده ایران از این کانال برای انجام معامله های منطقه ای و بین المللی را ممنوع اعلام کرده است. بانک مرکزی هندوستان هفته گذشته اعلام کرد که ایران حق ندارد از این پس از اتحادیه نقل و انتقال های بانکی آسیایی برای پرداخت و دریافت وجه نقد استفاده کند. هدف از این حرکت هم ناگفته پیداست: ایران باید برنامه هسته ای خود را به حاشیه براند. هم هندوستان و هم متحدان آمریکایی اش به خوبی می دانند که ایران برنامه هسته ای خود را به این سادگی رها نمی کند. ایران همچنان می تواند نفت خود را به هندوستان بفروشد و وجه آن را هم از طریق دیگر بانک های تجاری و خصوصی دریافت کند. با این همه به نظر می رسد که واشنگتن عزم خود را جزم کرده است تا به نوعی نفت ایران را هم وارد دایره تحریم کند.

پیش از این هم تندروهای آمریکایی به باراک اوباما هشدار داده بودند که تنها راه برای تحت فشار قرار دادن واقعی ایران تحریم نفتی این کشور است. در شرایطی که نفت ایران هم مورد تحریم قرار گیرد باید این مورد را هم به موارد تحریم یکجانبه ایران از سوی کنگره ایالات متحده و اتحادیه اروپا اضافه کرد. در این ورطه بانک های بین المللی هم که به تحریم های امریکا و اروپا ملحق نشوند بی شک جریمه های نقدی سنگینی را متحمل خواهند شد. تمامی بانک های بین المللی از رقم جریمه دو میلیارد دلاری در صورت عدم تبعیت از امریکا در تحریم ایران اگاهی کامل دارند. زمانی که تجارت با ایران از سوی امریکا ممنوع اعلام می شود، تمامی بانک ها چاره ای جز تبعیت نخواهند داشت.

این روزنامه در ادامه می نویسد: ایرانی این روزها به شدت نگران تعمیم تحریم ها به مواد نفتی خود هستند. فروش نفت خام در حقیقت اصلی ترین موتور محرک اقتصاد ایران است. هشتاد درصد از درآمد صادراتی ایران از طرق فروش نفت خام است. این فروش 24 درصد از تولید ناخالص ملی ایران را هم شامل می شود. ایران از تصمیم هندوستان در خصوص ممنوع کردن نقل و انتقال های بانکی ایران به شدت عصبانی شده است. در سال های اخیر امریکا به شدت از افزایش همکاری میان اتحادیه نقل و انتقال های بانکی آسیایی با ایران برآشفته بود. این اتحادیه کار خود را در سال 1974 و زیر نظر سازمان ملل در ایران آغاز کرد. مسئولیت محوله بر این اتحادیه هم ایجاد سهولت دریافت و پرداخت میان کشورهای آسیایی و عضو بود. ایران، هند، بنگلادش، نپال، پاکستان، سریلانکا، مالدیو و برمه از اعضای این اتحادیه هستند.

ایران از طریق این اتحادیه می تواند کالاهای مد نظر خود را خریداری کرده و البته با واحد رایج خود یعنی ریال پرداخت کند. این پول ابتدا از طریق بانک مرکزی ایران به دیگر بانک های کشورهای عضو ارسال می شود و در نهایت زمانی که به حساب اتحادیه واریز می شود تشخصیص منبع اصلی آن کار آسانی نخواهد بود. ایران می تواند از این بانک برای معامله با شرکت های امریکایی هم استفاده کند. بر همین اساس هر کشور دیگری در منطقه هم می تواند نفت ایران را خریداری کرده و از همین کانال بدون جلب توجه غربی ها، وجه آن را در اختیار دولت ایران قرار دهد. بسیاری از تحلیل گران اعتقاد دارند که حرکت هندوستان در تحریم بانکی ایران در این مرحله در حقیقت آغاز بازی بزرگتر است. اروپایی ها از قریب به چهار ماه پیش تاکنون هرگونه سرمایه گذاری شرکت های خود در بخش نفت و گاز ایران را محدود کرده اند. این حرکت منجر به کاهش تولید نفتی ایران در دراز مدت خواهد شد.

وال استریت در ادامه می نویسد: در حال حاضر نفش اقتصادی ایران در زمینه نفت و انرژی به شماره افتاده است. باراک اوباما در قامت چهل و چهارمین رئیس جمهوری ایالات متحده با یک یا دو حرکت دیگر می تواند ایران را در بعد اقتصادی اش کیش و مات کند.

- در این پروسه تمام شرکت های نفتی باید ازهرگونه معامله با ایران چه در اروپا، امریکا یا آسیا بر حذر داشته شوند. 

- در همین مرحله نفشه تجاری ایران در حوزه نفت هم باید به دقت بررسی شود تا زنجیره های مخفی تجارت با ایران در حوزه نفت و انرژی در سطح بین المللی شناسایی شود.

- قطعنامه 1929 در شورای امنیت علیه ایران به تصویب رسیده اما در این قطعنامه به دلیل تلاش امریکا برای جلب رضایت چین و روسیه چندان بخش انرژی ایران هدف قرار نگرفته است. این بار باید باز هم پرونده ایران روی میز شورای امنیت قرار گیرد و البته شرکت های بین المللی از هرگونه معامله با ایران در حوزه نفت و انرژی منع کامل شوند.

- اروپا و امریکا باید تمامی شرکت های کشتیرانی، بیمه و مالی را از همکاری با نقل و انتقال های نفتی ایران منع کنند. بر این اساس صادرات نفت ایران عملا غیرممکن خواهد شد. در شرایطی که هزینه خرید نفت ایران برای مشتری های بین المللی بالا رود قطعا آنها راه دیگری برای خود می یابند.

- واشنگتن می تواند حضور شرکت های معامله کننده با ایران در قراردادهای نفتی خود را به حالت تعلیق کامل در آورد. با این حرکت کشورها در مقام انتخاب میان ایران یا غرب قرار می گیرند و انتظار می رود که گزینه دوم انتخاب همگان باشد.   

این حرکت ها می تواند مانع از ادامه صادرات روزانه دو و نیم میلیون بشکه نفت ایران شود. این میزان در حقیقت دو نیم درصد نیاز روزانه جهان به نفت است. البته با این حرکت احتمالا قیمت نفت هم سیر صعودی خود را طی می کند. در این فضا امریکا می تواند دیگر متحدان خود در منطقه را که در تولید نفت هم ید طولايی دارند به کار گیرد تا بدین ترتیب قیمت نفت را کنترل کند.