حمايت تمام قد مشاور امنيت ملى عراق از اصولگرايان ايران

۲۱ تیر ۱۳۸۸ | ۰۴:۵۲ کد : ۵۰۴۳ سرخط اخبار
موفق ربیعی گفت: محافظه‌کاران عراق را بیش از اصلاح‌طلبان می‌فهمند...
حمايت تمام قد مشاور امنيت ملى عراق از اصولگرايان ايران

موفق الربیعی، مشاور امنیت ملی عراق درباره تحولات اخیر ایران گفت: «استقرار سیاسی و امنیتی در ایران به مصلحت منطقه به طور عام و عراق به طور خاص است و ما معتقدیم هر گونه اختلال امنیتی و سیاسی در ایران می‌تواند تاثیرات منفی در منطقه و خصوصا عراق بگذارد.»

وی همچنین تاکید کرد، اطلاعات امنیتی ما حاکی از آن است که شماری از عناصر سازمان مجاهدین خلق (منافقین) توانستند در تظاهرات ایران نفوذ کنند و به ناآرامی‌ها و اغتشاشات ایران دامن بزنند. البته این گروه‌های نفوذی، بسیار کوچک بودند.

وی نفوذ عناصر مجاهدین خلق (منافقین) از پایگاه اشرف در استان دیالی به ایران را برای ایجاد آشوب و مشارکت در ناآرامی‌ها را رد کرد و تصریح کرد، دولت عراق کنترل کامل بر پایگاه اشرف دارد و به هیچ عنوان به اعضای آن اجازه خروج از این منطقه را نمی‌دهد. آن دسته از اعضای مجاهدین خلق که وارد ایران شدند از عراق نیامدند بلکه از کشورهای دیگر به ایران نفوذ کردند یا حتی در این کشور بودند.

وی همچنین پیش‌بینی کرد، احتمال بسیار دارد روند مهاجرت این افراد روند عکس به خود بگیرد. از این رو سازمان امنیت خود را در مرزهای خود با ایران تقویت کردیم تا از نفوذ عناصر مجاهدین خلق و عبور آنها از مرزها و تلاششان برای وارد شدن به پایگاه اشرف جلوگیری کنیم.

ربیعی در گفت و گو با روزنامه الحیات چاپ لندن همچنین گفت: «اختلاف‌هایی که میان جریان‌های موسوم به اصلاح‌طلب و محافظه‌کار در ایران وجود دارد بیش از همه بر مسائل داخلی تمرکز دارد تا سیاست خارجی. چرا که در تهران اختلاف چندانی بر سر سیاست خارجی میان جریان‌ها وجود ندارد. از این رو پیروزی هر کدام از جریان‌ها تاثیر چندانی بر سیاست‌‌های عراق نمی‌گذارد. چرا که سیاست تهران در برابر بغداد چندان اثرپذیر از نفوذ جریان‌ها نیست. سیاست خارجی در ایران تقریبا یکپارچه است و برای خود اصول و پایه‌های همیشگی دارد.»

وی همچنین تاکید کرد، رهبران عراقی که اکنون بر کشور حکمرانی می‌‌کنند و از سال‌ها قبل با نظام صدام حسین مخالفت داشتند، روابط تاریخی عمیقی با جریان حاکم در ایران داشتند. محافظه‌کاران از راس هرم تا قاعده آن روابط عمیق و تاریخی با رهبران فعلی عراق داشته‌اند. آنها سال‌های مدیدی است که در قدرت ایران حضور داشته‌اند، مثلا آقای خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی ایران از سال‌ها قبل در عرصه سیاسی ایران حضور داشت و روابط عمیقی با عراقی‌ها داشت. این باعث می‌شود که عراق از پشتوانه نظام ایران برخوردار باشد. ما اصلاح‌طلبان را زیاد نمی‌شناسیم و روابط چندانی هم به رغم حضور 8 ساله‌شان در قدرت اجرایی در زمان آقای خاتمی با آنها نداریم. در آن موقع ما بر سر کار هم نبودیم. غیر از آن دو سال اول پس از سقوط که با سال‌های آخر دولت آقای خاتمی هم‌زمان شد. از این رو روابط چندان قوی با اصلاح‌طلبان نداریم گرچه این موضوع هیچ نقصانی هم در نوع خود محسوب نمی‌شود.

ربیعی همچنین گفت: «محافظه‌کاران عراق را بیش از اصلاح‌طلبان می‌فهمند. از این رو سابقه واضح و روشنی در حمایت از مخالفان رژیم سابق عراق در زمان صدام حسین داشتند. آنها پس از سقوط نیز از حرکت سیاسی در عراق حمایت همه‌جانبه کردند.»

مشاور امنیت ملی عراق تصریح کرد، ما به هیچ وجه و در هیچ حالتی در امور داخلی ایران دخالت نمی‌کنیم. ما به احترام به انتخاب ملت ایران اکتفا و از آن حمایت می‌کنیم و برای نظام موجود و قانون اساسی و موسسات و سازمان‌های ایران نهایت احترام را قائلیم. البته این را هم باید بگویم وقتی که از بیرون به امور ایران نگاه می‌کنیم و بر اساس سابقه و خبره طولانی که داریم، می‌بینیم که اکثریت عظیم اصلاح‌طلبان خود برخاسته از جوهر نظام اسلامی ایران هستند.

الربیعی از برخی رسانه‌های عربی که انتخابات ریاست جمهوری و تحولات ایران را پوشش دادند نیز انتقاد کرد و گفت: «آنها بسیار کوته‌بیانیه عمل کردند؛ چرا که آنها خیال می‌کنند اگر از اصلاح طلبان حمایت کنند و این امکان به وجود بیاید که اصلاح طلبان در ایران پیروز شوند، ایران ضعیف خواهد شد. این نوعی از شفاعت خواستن، مسالت خواستن یا تمنا کردن این شبکه‌ها از ایران است. آنها باید بدانند عدم استقرار ایران به معنای عدم استقرار منطقه به ‌ویژه کشورهای خلیج ]فارس[ و عراق است. تلاش برخی از این رسانه‌ها رسیدن به اهداف سیاسی یا استراتژی مشخصی نبود. بیشتر آنها با تثیرپذیری از تعصب‌های نژادی و مذهبی اقدام به اتخاذ آن روش‌های رسانه‌ای می‌کردند و تلاش داشتند مسائل عرب و عجم و شیعه و سنی را دخالت دهند. این نشان می‌دهد آنها تا چه اندازه کوته‌بین بوده و می‌خواستند به پیروزی‌های کوچک در یک مرحله معین و در یک زمان خاص برسند؛ در حالی که در نظر نمی‌گیرند استقرار یک کشور بزرگی همانند ایران در منطقه عامل استقرار کل منطقه خواهد شد.»    


نظر شما :