کشتار در عربستان حاصلخیز

قتل6 جهانگرد اسپانیایی در دولت عربی یمن در تاریخ 2جولای2007 یک حادثه تلخ و وحشتناک برای قربانیان وخانواده های آنان، برای مردم یمن که باعث رنج وانزوای بیشتر برای آنان خواهد شد وبرای همه کسانی که قصد سفر وگشت وگذار در محدوده هتل ها وسواحل خواهند داشت، به حساب می آید.

یمن با 22 میلیون جمعیت با دشت های حاصلخیز شبه جزیره عرب در نزد رومیان به عرب خوش بخت معروف بود که این مساله برای تفکیک آن با عرب نگون بخت یا کویرى صورت گرفت وامروزه این سرزمین با چشم انداز کوهستانی، جاده های تماشایی، شهرهای باستانی ورسوم مذهبی وملی در میان فقیرترین کشورهای آسیا قرار دارد.

مردمان یمن خود را با یک عبارت تعریف میکنند؛آنها علاقمند به تکرار هستند. عرب های اصلی (العرب الاصلیین) قدیم ترین مردمان عرب هستند.

جهانگردان اسپانیایی درهنگامی کشته شدند که در حال بازدید از معبد باستانی خورشید بودند. معبدی که یمنی ها آن را (البته بدون هیچ مدرک تاریخی) متعلق به ملکه بلقیس، ملکه افسانه ای صبا می دانند. 

جنوبی ترین وکوچکترین بخش یمن با پایتخت آن آدن یک مستعمره انگلیسی از سال 1839 تا زمان استقلال آن در1967بود.

 در دنباله شکست مصر در جون1967 درجنگ با اسرائیل وعقب نشینی نیروهای مصری از شهرهای یمن به سمت شمال، حزب رادیکال مارکسیست لنینیست، جبهه آزادی ملی(NLF) امور را تحت کنترل گرفت.

دو سال بعد جمهوری دموکراتیک یمن به وجود آمد، با این امید که آینده را به صورت یمن سوسیالیست ومتحد تشکیل دهد.

 به همین دلیل اغلب تجربه های موفق سیاسی در سیاست های عرب تا آن تاریخ را دنبال کرد مثل تلاش برای ایجاد کوبای عرب.در ابتدا رهبرانNLF به مائویزم جذب شدند، و در پی شکایت "طبقه متوسط" رژیم مصر، عراق، لیبی والجزیره، برای صادر کردن انقلاب نظامی به همسایه خود عمان، به خود یمن وبه عربستان سعودی اقدام کردند.

اگر جایگزینی عربی و جریانات ایدئولوژیک نبود، می توان گفت که در آن زمان، آدن، مکه خاورمیانه محسوب می شد وآنچه بعدها به عنوان انقلابی جهان سوم معروف شد.

در هتل ها وکنفرانس ها در آدن در دهه 1970، در زمان تحقیق کتاب اولم "عرب بدون سلطان" این موقعیت را داشتم که با گروه گسترده ای از شخصیت ها از تمام جهان ملاقات کنم: انقلابیونی از اریتره واتیوپی، سودان وسومالی، پزشکان ومعلمان داوطلب از کوبا، جنگجویان تبعیدی از شیلی، نمایندگان گروههای فلسطینی، گروههای کمونیستی زیرزمینی از عربستان سعودی و بحرین، رهبران دگماتیک سیاسی وپلیس میگسار ازDDR مائوئیست های فرانسه وآلمان غربی، لبنانیان مارکسیست که در حال تهییه ایده الکساندرا کوجوه واوئیس آلتاسر بودند و دو بازدید کننده تند خو از نیویورک، مونتلی ریویو سردبیر هری مدگف و دانشمند سیاسی رادیکال برتل اولمن(کسی که افکارNYUداشت وسفیر PDRY در سازمان ملل بود، عبدالله الاشتر، و کسی که آزادی دانشگاه آدن را  با یک کتاب ویلهم ریچ مهیا کرد).

یک نفر در آدن در آن زمان مورد استقبال واقع نشد، و سازمان او تا سالها اجازه بازگشایی دفتری نداشت. وی یاسر عرفات رهبر فتح بود.

فتح به عنوان یک نهاد مردمی وطبقه متوسط به وسیله PDRY در نظر گرفته می شود، که اولویت را  به کنفرانس مارکسیست- لنینیست ، جبهه مردمی و جبهه دموکراتیک می داد که مثل آنها بیرون آمده از رادیکالیزه کردن جنبش عرب در سال 1960 که در ابتدا مصری بود است.

آنچه که در آن زمان شناخته شده نبود، وبعدها درآلمان پدیدار شد وعده ای از فلسطنینیان رادیکال در آن بودند با بهانه قراردادن "اتحاد بین المللی"  با مشارکت آلمان غربی و جمعیت پراکنده یهود به آدن آورده شد که هم چنین در فعالیت های تروریستی درگیر شده بودند.

احتمالاً یکی از سه گروه زیر مسؤل کشته شدن توریست ها هستند: نیروهای قبیله ای که به دنبال تخریب قدرت دولت مرکزی در مناطق خود هستند.

عوامل القاعده مستقر در یمن ونمایندگان یک گروه رادیکال شیعه که با ارتش چندین سال در تضاد بوده اند. القاعده مطمئناً در یمن حمایت می شود: بعضی از اعضای محلی آن با رئیس جمهور در تهاجم به غرب در طی جنگ غیر نظامی1994 ودر ترور رهبران سوسیالیت هم پیمان بودند.

اخیراً در سال 2001 رهبر گروه سوسیالیست های عینی "جارالله عمر" که پیش از این یک رهبرپارتیزنی ویکی از بزرگترین سیاستمداران کشور بود (ومن چندین بار او را در سنا ملاقات کردم) در حال ترک یک جلسه سیاسی به قتل رسید.

در سال 2000 القاعده ناو آمریکایی را در بندر آدن منفجر وغرق کرد که منجر به کشته شدن 17نفر شد. اما مهار شدن القاعده در یمن دلیل داشت چرا که کشور به عنوان یک پایگاه برای شورش ضد امریکایی در عراق عمل می کرد.

محتمل ترین متهمان، شورشیانی بودند که پیش از این با گروه شورشیان شیعه مربوط به رهبران مذهبی وقومی خاندان "الهوتی" در ارتباط بودند. الهوتی که در بخش شمالی"سعدا" مستقر هستند چندین سال پیش بر علیه دولت سنا برخاستند و به عنوان مؤسس ایالت شیعه ارتدکس شناخته شدند.

رهبر این شورش، روحانی حسین الهوتی در2004 کشته شد ودر ارتباطی محرمانه با دولت بعضی از پیروان آن تبعید به قطر را پذیرفتند.

اما حزب دیگر مصالحه را نپذیرفتند واعضای آن به جنگ با نیروهای دولتی در منطقه سعدا ادامه دادند. آنها بیشترین انگیزه را برای انجام چنین اقدامی داشتند که احتمالاً به طور اخص بر روی توریست های اسپانیا متمرکز نبود و تعرض به اعتبار وسیع تری از دولت سنا مد نظر آنها بود.

بازندگان این داستان اسپانیا، یمن وتمام کسانی هستند که این کشور زیبا وفوق العاده رامی شناسند وتحسین می کنند.