تروریست‌ها می‌خواهند پاکستان را هم با خاک یکسان کنند
مقاله ای از آصف‌علی زردارى، رئیس جمهور پاکستان در مورد حوادث تروریستی اخیر بمبئی
کشتار و تخریب های اخیر در شهر بمبئی در هندوستان، کشتار و تخریب های 18 اکتبر سال 2007 در کراچی را به یاد من آورد، جایی که تروریست ها در جشن حضور همسرم، بی نظیر بوتو حدود 150 پاکستانی را به قتل رساندند و بیش از 450 نفر را مجروح کردند. حملات تروریستی بمبئی شاید خبر بسیاری از رسانه های جهان شد. اما برای من واقعیتی دردناک از یک تجربه مشترک است. هرچند همسر من آن روز از مرگ گریخت اما متاسفانه تروریست ها موفق شدند دو ماه بعد او را به قتل برسانند.
هدف اصلی حملات بمبئی نه تنها هندوستان، بلکه دولت جدید دموکرات پاکستان و روند نوپای صلح بین هندوستان و پاکستان بود. طرفداران استبداد در پاکستان و کسانی که خواهان درگیریهای ابدی هستند نمی خواند که تغییرات ریشه ای در پاکستان به وجود آید.
برای نقش برآب کردن اهداف تروریست ها، دو کشور بزرگ پاکستان و هندوستان که هر دو از یک ریشه و انقلابند باید روند صلح بین خود را ادامه دهند. پاکستان از حملات بمبئی متاثر شد. ما می توانیم با هندی ها ابراز همدردی کنیم. بخصوص من با آنها همدلی می کنم. من این درد را هر بار که به چشمان فرزندانم نگاه می کنم دوباره تجربه می کنم.
پاکستان متعهد می شود که هر کسی را در این حملات دست داشته باشد را دستگیر کند و به مجازات اعمالش برساند. اما ما در خصوص قضاوت های شتابزده و اظهار نظرهای تحریک آمیز هشیار هستیم. همانطور که در حمله ناگهانی روز شنبه به اثبات رسید و نتیجه آن دستگیری نظامیان بود، پاکستان در تمامی فعالیت ها برای دستگیری کسانی که در این حادثه دست داشته اند در داخل مرزهای خود تلاش خواهد کرد و آنها را تروریست می داند. نه تنها تروریست های این حادثه به دولت پاکستان ارتباطی نداشتند بلکه هدف آنها پاکستان بوده است.
هنند کشوری برومند با دموکراسی باثبات است. پاکستان برای دموکراسی هندوستان ارزش قائل است. اما با افزایش خشونت ها با حملات تروریستی بمبئی، هندی ها باید لحظه ای توقف کنند و نفس عمیقی بکشند. هندوستان و پاکستان – و تمامی جهان- باید با یکدیگر همکاری کنند تا بتوانند تروریست هایی را که حوادث، بمبئی، نیویورک، لندن و مادرید را برنامه ریزی کردند و هتل ماریوت را در سپتامبر در اسلام آباد نابود کردند را از بین ببرند. تروریست هایی که همسر من را به قتل رساندند از نظر ایدئولوژی با این دشمنان تمدن در ارتباطند.
پاکستان یکی از همپیمانان غرب طی جنگ سرد بود. تمام جهان برای مبارزه با شوروی در افغانستان بسیج شدند. این استراتژی کارکرد خوبی داشت اما ارثیه این استراتژی به وجود آمدن افراط گرایی پویا شد.
پاکستان همچنان هزینه این مسائل را می پردازد: میراث دیکتاتوری، فرسودگی کوته فکری و تعصب، تکه تکه شدن جامعه مدنی و نابودی زیربناهای دموکراسی ما. نتیجه چنین مسائلی این است که فقر همچنان ادامه دارد و باعث به وجود آمدن فرهنگ نارضایتی و احجاف می شود.
برای مبارزه و مقابله با تروریست که شبکه حمایت از آن بسیار گسترده است، دموکراسی تازه کار پاکستان نیاز به کمک تمام جهان دارد. ما در خط مقدم جنگ علیه تروریسم قرار داریم. 150 هزار تن از سربازان ما در حال جنگ با القاعده هستند، طالبان و فراطی گرایان هم پیمان با او در مرزهای ما با افغانستان مستقر شده اند که تعدادشان بیش از نیروهای ناتوی مستقر در افغانستان است.
حدود 2 هزار نفر از پاکستانی ها حیات خود را در راه مبارزه با تروریسم در سال جاری از دست داده اند که 1400 نفر از آنها غیر نظامی بودند و 600 نفر از آنها جزو گارد امنیتی کشور بودند که 3 درجه دار ارتش نیز در میان آنها حضور داشتند. تروریست ها در مقابل جنگ های ما در مرزهای افغانستان به ویژه در منطقه پشتون عقب نشینی کرده اند. 6 هزار تروریست در حملات اخیر کشته شدند که هزاران نفر آنها توسط جت های اف 16 پاکستانی در دوماه اخیر نابود شده اند.
تروریست همان قدر که یک خطر منطقه ای استف یک خطر جهانی است و نیاز به مبارزه جهانی دارد. ما شرایط سیاست داخلی هندوستان را پس از حملات بمبئی درک می کنیم. با این وحود تهمت مشارکت پاکستان در این حملات تنها شرایط را وخیم تر می کند.
برای هندوستان، پاکستان و امریکا بهترین پاسخ به حملات اخیر بمبئی همکاری برای مبارزه با تروریسم است. دنیا باید برای محکم تر شدن پایه های اقتصادی و دموکراسی در پاکستان کمک کند و برای ساختن یک جامعه مدنی با ما یاری برساند تا بتوانیم با تروریسم مبارزه کنیم.
بی نظیر بوتو یکبار اعلام کرده بود که دموکراسی بهترین انتقام از سواستفاده های دیکتاتوری است. در شرایط فعلی، آشتی و دوستی بهترین انتقام از فشارهای خشنی است که سعی می کنند بین پاکستان و هندوستان را برهم بزنند.
این مقاله توسط آصف علی زرداری، رییس جمهور پاکستان در روزنامه نیویورک تایمز منتشر شده است.
نظر شما :