جنگنده‌های روسی که جنگنده‌های امریکایی را به چالش می‌کشند+تصاویر

دیپلماسی ایرانی: دلایل زیادی برای خطرناک بودن نیروی هوایی روسیه برای غرب وجود دارد.
 
برکسی پوشیده نیست که شوروی روسیه اسلحه هایی تولید کرده اند که به دلیل قابلیت اطمینان، سادگی و قیمت پایین در مقایسه با همتایان غربی خود متمایز هستند. در همین راستا، بسیاری از کشورهای جهان از تجهیزات نظامی ساخته شده توسط طراحان شوروی و روسی استفاده می کنند.

مسکو توانسته است هواپیماهایی تولید کند که از واحدهای رزمی در سطح عالی به شمار می آیند. امروزه نیروهای نظامی هوایی در سراسر جهان از هواپیماهای نظامی ساخت شوروی و روسیه استفاده می کنند. تحلیلگران نشریه آمریکایی  The National Interestرتبه بندی پنج هواپیمای نظامی بسیارخطرناک روسیه را گردآوری کرده اند.
 
سوخو 27

اوان گوتسمن، مفسر نشنال اینترست می نویسد: جنگنده سوخو27  (Flanker-B) به نوبه خود واکنش شوروی به هواپیماهای جدید آمریکایی مانند F-15 و F-16 است. فلانکر اولین پرواز خود را در اواخر دهه 1970 انجام داد و در سال 1985 به بهره برداری رسید.

این نشریه می نویسد: " Su-27 در وهله نخست برای انجام وظایف عالی در آسمان طراحی شده است و شعاع رزمی 750 کیلومتر دارد."

این جنگنده اتحاد جماهیر شوروی از لحاظ خصوصیات مختلفی از رقبای خود در ناتو پیشی گرفت. Su-27 می تواند تعدادی مهمات کلاس "هوا به هوا"، از جمله R-27R1 و موشک با برد متوسط حامل کلاهک های اصلی رادار نیمه فعال حمل کند. ایوان گوتسمن خاطرنشان می کند که فلانکر بارها و بارها ارتقا یافته است. به عنوان مثال، نسخه "Fullback" سوخو 24 درنقش یک جنگنده- بمب افکن ظاهر شد که در زرادخانه خود سلاح های ضد هوایی و زمینی زیادی در اختیار داشت. همچنین یک نسخه رزمی - دریایی از Flanker ، یعنی سوخو 33 (Flanker-D) وجود دارد که در ناو هواپیمابر روسی دریاسالار کوزنتسف استفاده می شود.

امروزه بسیاری از کشورها از Su-27 یا مشتقات آن استفاده می کنند. هم هند و هم چین Su-27 را خریده اند و همچنین مجوزهای لازم برای تولید مستقل این جنگنده را دریافت کرده اند. اندونزی، ویتنام، بلاروس، قزاقستان، ازبکستان، اوکراین و چندین کشور دیگر از Flanker استفاده می کنند.
 
میگ 29

در این مقاله آمده استMiG-29 (Fulcrum)  از سوخو 27 کوچکتر است و در برد، سرعت و کیفیت نمی تواند با آن رقابت کند، اما یک مزیت غیرقابل انکار دارد - قابلیت مانور.

تحلیلگر این نشریه آمریکایی نوشت: "آزمایش های انجام شده توسط Luftwaffe (نیروی هوایی آلمان) پس از جنگ سرد نشان داد که MiG-29 نسبت به F-16 چابک تر است."

MiG-29 همچنین یک جنگنده چند منظوره است و می تواند به موشک های کلاس "هوا به هوا" مانند AA-8 ، که برای استفاده در فواصل نزدیک در نظرگرفته شده اند، و همچنین به سلاح های کلاس "هوا به زمین" (به عنوان مثال موشک هایAS-12  ) مجهز شود. از سال 1983، این هواپیما برای طیف گسترده ای از وظایف تخصصی تر به روز شده است.

ایوان گوتسمن می نویسد که میگ - 29 همچنان در خدمت ارتش روسیه و همچنین تعدادی از جمهوری های شوروی سابق است. این هواپیما در طول جنگ سرد به میزان گسترده ای صادر شد، و این بدین معنی است که Fulcrum عملیات جنگی زیادی انجام داده است. شایان ذکر است که این جنگنده حتی پس از گسترش ائتلاف غربی نیز در نیروی هوایی ناتو خدمت کرده است.
 
سوخو35

علیرغم اینکه سوخو-35 (Flanker-E +) سوخو-27 کاملا" نوسازی شده است، اما دارای ویژگی های عالی است. این جنگنده برای انجام وظایف دوران پس از پایان جنگ سرد ساخته شده است. Flanker-E + یک پیوند بین هواپیماهای جنگی نسل چهارم و پنجم است. شایان ذکر است که در سوخو-35 از موتورهای قابل مقایسه با موتورهای تولید شده برای PAK FA  (سوخو 57) استفاده می شود.

دراین مقاله می خوانیم که "سوخو 35 همچنین یک سکوی پرتاب است که موشک های کلاس "هوا به هوا" مانند K-77ME با موتور جت و سلاح های کلاس "هوا به زمین"، مثل موشک Kh-59 از آن پرتاب می شوند."

این جنگنده غالبا به نسل ++4 منسوب می شود، زیرا در تولید آن از مواد جاذب راداری استفاده می شود که باعث مخفی شدن هواپیما می شوند.

امروزه بسیاری از ارتش های جهان در حال بررسی خرید سوخو 35 روسی هستند.
 
سوخو 57

به گفته ایوان گوتسمن، تحلیلگر نشریه آمریکایی The National Interest ، MiG-29 ، سوخو 27 و مشتقات آن در پاسخ به هواپیماهای نسل چهارم آمریکایی و اروپایی مانند هواپیماهای F-15 ، F-16 ، Dassault Rafale و Eurofighter Typhoon ساخته شده اند. اما جنگنده سوخو 57 نماینده نسل پنجم و رقیب مستقیم F-35 Lightning II است.

به گفته برخی نمایندگان وزارت دفاع ایالات متحده، سوخو 57 روسی مانور بیشتری نسبت به F-35 ساخت آمریکا دارد.

ایوان گوتسمن می گوید: "از آنجا که Su-57 یک جنگنده چند منظوره است، PAK FA به سلاح های کلاس "هوا به هوا" و "هوا به زمین" از جمله موشک های کلاس "هوا به هوا" R77 و دو بمب ضد کشتی با وزن 1500 کیلوگرم مجهز شده است."
 
توپولف 160

بمب افکن استراتژیک روسی Tu-160  (Blackjack) نیز در لیست خطرناک ترین هواپیماهای نظامی قرار گرفته است که درکلاس خود فوق العاده سریع است. سرعت این بمب افکن می تواند تا 2220 کیلومتر در ساعت برسد. تحلیلگر National Interest خاطرنشان می کند که  Blackjack روسی بر مبنای همین شاخص از بمب افکن های استراتژیک آمریکا، مانند B1-B Lancer (1448کیلومتر در ساعت) و B-52  (1000کیلومتر در ساعت) برتر است.

این نشریه می گوید: "Tu-160 دارای شعاع جنگی چشمگیر 7300 کیلومتر است."

این بمب افکن همچنین برای استفاده از سلاح های هسته ای مجهز شده است. به عنوان مثال، موشک X-55MS با موتور توربوجت می تواند از توپولف 160 پرتاب شود. قدرت کلاهک هسته ای 200 کیلوتن و برد پروازش 3000 کیلومتر است.

پیش از این، PolitRussia اعلام کرده بود که تحلیلگران نشریه چینی Sohu از چشم اندازهای جنگنده - رهگیر نسل پنجم MiG-41 تعریف و تمجید می کنند و به نظر آنها از "ویژگی های فضایی" برخوردار خواهد بود./ PolitRussia