تشدید رقابت های آمریکا، چین و روسیه برای قدرت

دیپلماسی ایرانی: رقابت بر سر قدرت برتر در سال 2019 تشدید خواهد شد. کاخ سفید تلاش های خود را برای محدود کردن پیشرفت های چین در شماری از زمینه های استراتژیک دو برابر خواهد کرد. چین احتمالا در این مسیر متحمل چندین ضربه می شود، اما برای تسریع جدول زمانی و تلاش های خود برای برابری با آمریکا ابزار لازم و انگیزه بیشتری خواهد داشت. چین و روسیه هم اگرچه علاقه خاصی به یکدیگر ندارند و مبنای رابطه شان احترام متقابل است، احتمالا در سال 2019 به سمت اتحادی قوی تر و فائق آمدن بر اختلافات موجود در همکاری نه چندان راحت خود پیش خواهند رفت.

امسال محدودیت های ایالات متحده در تلاش برای منزوی کردن چین آشکارتر خواهد شد. این محدودیت ها به ویژه به زنجیره های به شدت در هم تنیده شده تامین و درگیری متحدان نزدیک ایالات متحده در انتخاب بین رابطه امنیتی تنگاتنگ با آمریکا و نیاز فزاینده به گسترش روابط اقتصادی با چین مربوط می شود. این تحولات جهانی سردردی ناخوشایند برای قدرت های میانی و کسب و کارهایی که در معرض این درگیری قرار دارند و مجبورند روابط خود را با دو طرف در این وضعیت پیچیده پیش ببرند، ایجاد خواهد کرد. به رغم اینکه قدرت های بزرگ اروپایی سعی می دارند جایگاه اتحادیه اروپا را در سطح جهانی تثبیت کنند تا به آسیب جانبی چنین درگیری هایی تبدیل نشوند، همچنان در برابر رقابت گسترده تر چین و آمریکا بر سر قدرت منفعل خواهند ماند.

و برای آن قدرت هایی که در مناطق مرزی قرار دارند- از لهستان گرفته تا ترکیه تا تایوان- جو سنگین ژئوپلیتیکی به این معنا خواهد بود که گاها در تلاش ها برای عملکرد سریع در کسب اطمینان از اتحادهای امنیتی و به دست آوردن مزایای اقتصادی ویژه از طرف های قدرتمند، به فرصت های استراتژیک دست خواهند یافت.

توسعه سریع فناوری تسلیحات مختل کننده به علاوه موارد متداول نقض پیمان های کنترل تسلیحاتی، رقابت های تسلیحاتی در سطوح بالا را میان ایالات متحده، روسیه و چین تسریع خواهد کرد. احتمال خروج واشنگتن از پیمان نیروی هسته ای میان برد و مذاکرات شکننده درباره پیمان کاهش تسلیحات استراتژیک جدید، اختلاف ها در داخل اروپا را تشدید خواهد کرد چراکه قدرت های غربی سعی دارند از درگیر شدن در میانه این رقابت تسلیحاتی اجتناب کنند و کشورهایی که در خط مقدم مواجهه احتمالی با روسیه هستند- مانند لهستان، کشورهای حوزه بالتیک و رومانی- برای میزبانی دارایی های نظامی ایالات متحده داوطلب می شوند. در همین حال، ایالات متحده خود را برای ساخت زرادخانه ای قابل توجه به منظور به چالش کشیدن چین آزاد خواهد دانست و چین به شیوه ای استراتژیک از ورود به پیمان های تسلیحاتی اجتناب خواهد کرد و به تثبیت موضع خود در غرب اقیانوس آرام ادامه خواهد داد.

ابعاد ایدئولوژیک رقابت بر سر قدرت برتر آرام تر پیش خواهد رفت. ایالات متحده در برابر چالش رقابت با محور چین-روسیه خواهد ایستاد، اما تکیه آن بر تاکتیک های غیرمتعارف و در پیش گرفتن روندی یکجانبه با مخاطره تبدیل بسیاری از قدرت های میانه متحد به دشمن همراه خواهد بود و این در حالی است که آمریکا برای نتیجه گرفتن به این قدرت ها نیاز خواهد داشت. باتوجه به اختلافات در غرب و دست کشیدن ایالات متحده از دفاع از نظام قانون محور مدیریت نظم جهانی و گاها حتی ستیز با آن، چین بسیاری از قدرت های میانه در راه مانده را در مبارزه خود با آمریکا همراه خواهد ساخت.

رقابت ایالات متحده و چین در سال 2019 در همه سطوح پیش خواهد رفت. چین نه تنها با افزایش فشارهای اقتصادی ناشی از تعرفه های وارداتی آمریکا و سدهای قانونی در برابر شرکت های چینی مواجه خواهد شد، بلکه احتمال استفاده ایالات متحده از تحریم ها برای افزایش فشارها بر پکن نیز استفاده خواهد کرد.

در جبهه امنیتی، ایالات متحده به طور مستقیم چین را در دریای چین جنوبی و بر سر تایوان به چالش خواهد کشید که این مساله می تواند به تشدید درگیری ها و حتی احتمال مواجهه نظامی آمریکا و چین بیانجامد. اما در مقابل، تلاش های اقتصادی ایالات متحده برای مقابله مستقیم با ابتکارعمل کمربند و جاده چین با محدودیت های بیشتری مواجه خواهد شد، چراکه پکن از توافق های همکاری و دسترسی اقتصادی مشترک با قدرت های بزرگ و کوچک برای کاهش نفوذ آمریکا استفاده خواهد کرد.

منبع: استرتفور / مترجم: طلا تسلیمی