تعرفه‌های ترامپ و تهدید ارزش‌های غربی

نویسنده: جیمز رابرتز

دیپلماسی ایرانی: گروه 7 در خلال دوران جنگ سرد ایجاد شد تا بازاری دموکراتیک متشکل از کشورهای غربی شامل کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن و بریتانیا را نمایندگی کند. اساس کار آنها ایجاد آزادی اقتصادی، افزایش سرمایه جهانی و شکست دادن کمونیسم بود.

پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، اجلاس جی 7 در ابتدا امیدوار بود که دشمن سابق خود را به جمعش راه دهد اما از سال 2014 ولادیمیر پوتین ثابت کرد که دشمنی متهاجم و ضد ارزش های غربی است. حالا در سال 2018، رئیس جمهور دونالد ترامپ به دنبال راه هایی است تا بار دیگر با قدرتی کمونیستی مقابله کند. اینبار تهدید از جانب چین است. کشوری که تحت رهبری رئیس جمهور شی جین پینگ تعریفی جدید از سوسیالیسم چینی در عصر معاصر ارائه داده است.

شی قول داده است که در ازاری قدرت رهبری نامحدود، چین در سال 2025 به قدرت برتر رهبری کننده جهان تبدیل شود و برتری تکنولوژیکی و اقتصادی آمریکا در قرن 21 را بشکند. تلاش آنها در همه زمینه ها از جمله رباتیک، وسایل الکترونیک، بیوتکنولوژی، هوش مصنوعی و فضا ادامه دارد.

دیگر رهبران جی 7 نیز به مانند ترامپ از بابت چین نگرانی احساس می کنند اما آنچه آنها را بیشتر نگران کرده این است که ایجاد تعرفه از سوی رئیس جمهور آمریکا در برابر چین، کشورهای آنها را نیز با مشکل مواجه خواهد کرد. این نگرانی اساس نشست رهبران جی 7 در کانادا را تشکیل داد. شش رهبر بیانیه ای داده و در رابطه با عواقب برقراری تعرفه آلومینیوم و فولاد به ایالات متحده هشدار دادند. آنچه که از زبان وزیر اقتصاد فرانسه شنیده شد این بود که «اجلاس اخیر بیشتر اجلاس گروه 6 به علاوه یک عضو دیگر بود تا اجلاس گروه 7» و به این ترتیب این کشورها احساس می کنند که گروهشان آن «یک» یعنی همان آمریکا رهبر همیشگی گروه را از دست داده است.

یقینا ترامپ حق دارد که به دنبال بهترین قراردادهای ممکن برای کشورش باشد. اما برقراری تعرفه برای همکاران گروه جی 7، آشکارا برخلاف قوانین سازمان تجارت جهانی است حتی اگر این کار برای این باشد که بخواهیم آنها را برای مذاکره تحریک کنیم. چنین کاری روشی خطرناک برای ایجاد حس همکاری در آنهاست. به عنوان مثال، ایالات متحده و کانادا در زمینه انرژی همکاری نزدیکی دارند تا هزینه های انرژی برای مصرف کنندکان و وابستگی به واردات انرژی با توجه به ناپایداری های سیاسی در خاورمیانه و ونزوئلا،  کاهش پیدا کند. برای دستیابی به این منظور شرکت های ایالات متحده و کانادا به ساخت فولاد و آلومینیوم برای استفاده در زیرساخت ها بسیار وابسته هستند. مواد فولادی لازم برای ساخت خطوط لوله در خارج از قاره آمریکا تولید می شود. سال ها طول خواهد کشید که کارخانه های داخلی بتوانند خود را برای ساختن چنین موادی تطبیق دهد و بخش انرژی ایالات متحده نمی تواند در چنین رقابت فشرده ای، از دست دادن این زمان را تحمل کند.

تحقیقات نشان می دهد که برقراری تعرفه می تواند 140هزار شغل را در آمریکا نجات دهد اما 5میلیون شغل مربوط به کارخانجاتی که به وارادات آلومینیوم و فولاد وابسته هستند را در خطر قرار خواهد داد. ضمن اینکه خسارت ناشی از برقراری تعرفه های متقابل از سوی کانادا، مکزیک و اتحادیه اروپا را نیز باید به این عدد اضافه کرد. پیش از این نیز روسای جمهور جمهوری خواهی از جمله رونالد ریگان و جورج دبیلیو بوش، بازی با تعرفه های فولاد را آزمایش کردند اما هردو این طرح را رها کرده و از تصمیم خود پشیمان شدند. ترامپ رهبری شجاعانه و احاطه خود در مورد توافق هسته ای با ایران و توافقنامه آب وهوایی پاریس را نشان داد و در هردو مورد از سوی رهبران جی 7 مورد حمایت قرار گرفت. او همچنین در داخل توانست قانون کاهش مالیات ها را تصویب کند درحالی که تمامی رهبران جی 7 مالیات های خود را در کشورهایشان افزایش داده اند.

با این وجود ترامپ نباید با انتخاب مسیری اشتباه در دنیای تجارت فعلی اقتصاد ایالات متحده را تضعیف کند. اجلاس جی 7 یکی از دستاوردهای ارزش های دموکراتیک غربی است که به بازار آزاد و آزادی اقتصادی پایبند است و این اجلاس می تواند به آمریکا در جنگ های اقتصادی پیش رو کمک کند.

منبع: دیلی سیگنال/ مترجم: روزبه آرش

انتشار اولیه: پنج شنبه 24 حرداد 1397 / انتشار مجدد: شنبه 9 تیر 1397