روسیه برنده واقعی حمله ترکیه به عفرین

کنترل عفرین توسط ارتش ترکیه در ماه گذشته تا حدود زیادی معادلات سیاسی را در سوریه تحت تاثیر قرار داد، اقدامی که قبل از آنکه پیروزی برای ترکیه باشد پیروزی بزرگ برای روسیه قلمداد شد.

به گزارش خبرنگار ایسنا از کردستان عراق، بر این اساس که روس ها توانستند با یک تیر چندین نشان بزنند. روس ها با دادن مجوز پرواز به جنگنده های ترکیه کمک کردند که عفرین به راحتی در اختیار ترکیه قرار گیرد. تغییر و تحولات میدانی در غوطه شرقی  نشان داد که روس ها در مقابل این مجوز از ترکیه خواستند که دست از حمایت از تروریست ها در این مناطق بردارد. هرچند در این خصوص هیچ سندی وجود ندارد اما معادلات بر روی زمین بیانگر این احتمال است.

البته قبل از آغاز حمله ارتش ترکیه به عفرین روس ها به هیاتی از کردهای سوری گفته بودند که برای جلوگیری از حمله ارتش ترکیه بهتر است کنترل این منطقه را به دولت سوریه بسپارند اما به نظر می رسد کردها با این احتمال که آمریکایی ها و جامعه بین المللی در مقابل حمله ارتش ترکیه سکوت نخواهند کرد، تصمیم به دفاع گرفتند و در مراحل بعد هم بعد از آغاز حمله نتوانستند به توافق جامعی با دولت سوریه برای کنترل این مناطق دست یابند و نهایتا هم عفرین به کنترل ارتش ترکیه درآمد.
کردها بعد از آغاز حمله ارتش ترکیه در مواضع رسمی خود، روس ها را به باد انتقاد گرفته و اعلام کردند که روسیه به کردها خیانت کرد. این انتقاد و تحلیل در شرایطی است که اصولا در دنیای سیاست وفا و تعهد معنایی ندارد و آنچه می ماند منافع است و بس.

چند هفته بعد از این اتفاقات ما شاهد دور شدن بیشتر ترکیه از آمریکا در ابعاد سیاسی و توافقات مهم اقتصادی ترکیه با روسیه هستیم که نشان می دهد  روابط ترکیه و روسیه در حال طی کردن روندی صعودی است به نحوی که منافع اقتصادی و سیاسی دو طرف می رود نه تنها موضوع کردها در سوریه بلکه سایر موضوعات را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
کارشناسان سیاسی بر این باورند که بازنده اصلی عفرین نه تنها کردها که آمریکایی ها نیز هستند. مواضع جدید دولت ترامپ مبنی بر عقب نشینی از سوریه نیز بیشتر از گذشته کردها را نگران کرده است بر این اساس که با این اقدام آمریکا دیگر جایی برای یکه تازی برخی گروه های کرد سوری در این کشور باقی نخواهد ماند.
مواضع دولت ترکیه در ارتباط با پیشروی به سوی شرق فرات و کنترل بر منبج در صورت به واقعیت پیوستن نه تنها کردها را در سوریه در منگنه قرار خواهد داد بلکه عمق استراتژیک حضور آمریکا در سوریه را نیز کاملا از بین خواهد برد و 2500 سرباز آمریکایی و 20 پایگاه نظامی ارتش این کشور در سوریه دیگر تاثیری بر روند معادلات در سوریه نخواهند داشت.
این در شرایطی است که پوتین در آنکارا اعلام کرده که اگر کردها در روند معادالات سیاسی سوریه حضور نداشته باشند، بحران سیاسی حل نخواهد شد. پیامی که روس ها به کردها در این مدت فرستادند این است که خارج از معادلات دولت مرکزی سوریه نمی توانند در این کشور ایفای نقش کنند.
کردها در سوریه و عراق همواره بازیگرانی درون ملی بوده اند که تمایل رهبران آنها برای خارج شدن از این چرخه و رفتن به سطح بازیگران فراملی همواره آنها را با بن بست های سخت توام با بحران روبرو کرده است.
برگزاری همه پرسی در اقلیم کردستان عراق نیز چیزی جز این نبود. از این رو بازگشت منطقی کردها در سوریه و عراق به معادلات سیاسی با در نظر گرفتن حقوق آنها در قالب ساختار کشورشان، می تواند راهکاری منطقی برای دور شدن از بحران های بعدی باشد که می تواند در چشم بهم زدنی اتفاق افتد.