پوتین مترادف با روسیه شده است

کریستین اِش

دیپلماسی ایرانی: روسیه چگونه کشوری خواهد بود اگر کسی غیر از ولادیمیر پوتین رئیس جمهور این کشور باشد؟ یک ویدیو که اخیرا در شبکه های اجتماعی روسیه چرخید، پاسخی به این سوال داده است. این ویدیوی تبلیغاتی، مردم را تشویق می کند که در انتخابات آینده ریاست جمهوری، در 18 مارس شرکت کنند. این کلیپ نشان می دهد که یک مرد در شب انتخابات به رختخواب می رود و به همسرش می گوید که او فردا قصد شرکت در انتخابات را ندارد. وقتی از خواب بیدار می شود روسیه کاملا تغییر کرده است. یک سرباز ارتش در پشت در ایستاده است تا او را به ارتش احضار کند. پسرش لباس هایی که بچه ها در دوران اتحاد جماهیر شوری می پوشیدند، پوشیده است. در آشپزخانه مردی است که برای اقامت نزد خانواده ی او فرستاده شده است. همه ی این ها کابوس هایی هستند که به شخص می فهماند اگر در انتخابات شرکت نکند، روسیه به خطر خواهد افتاد.

اکنون 18 سال از زمانی که ولادیمیر پوتین برای اولین بار به عنوان رئیس جمهور روسیه انتخاب شد، می گذرد. اما از همه انتخاباتی که او در آنها کاندید شده است، انتخابات پیش رو در ماه مارس شاید مضحک ترین آن باشد. چیزی که در ویدیو نشان داده شده، حیاتی بودن رای برای سرنوشت کشور است. تصور روسیه بدون پوتین، طبق این ویدیو، فقط یک شوخی است.

انتخابات 6 سال قبل روسیه بسیار متفاوت به نظر می رسید. موجی از معترضان در آن زمان در مسکو و سن پترزبورگ  در اعتراضات شعار "پوتین دزد است" سر می دادند. امروز روسیه بدون سکانداری پوتین غیر قابل تصور است. پوتین در طول این 18 سال مترادف با روسیه شده است. او مانند پرچم کشورش در همه جا فراگیر شده است. اساسا برگزاری انتخابات غیر ضروری به نظر می رسد. دیدگاهی که خود پوتین هم بدون شک با آن موافق است.

تا کنون او از برگزاری هر چیزی شبیه به مبارزات انتخاباتی امتناع کرده است. او پنج شنبه گذشته در سخنرانی سالانه خود در مجلس روسیه اهداف سیاسی خود را ارائه داد. پوتین وعده داد که فقر را به نصف کاهش دهد. او همچنین وعده ی سلاح های معجزه آسای جدیدی را به ارتش داد. از جمله موشک های هسته ای دوربرد که می توانند به هر نقطه از جهان دست یابند. یک کلیپ که روی صفحه نمایش بزرگ پخش شد، سلاح های جدیدی را نشان داد که اهداف، که احتمالا در آمریکا قرار دارند، را از بین می برند.

ولادیمیر پوتین تقریبا دو دهه بر سر قدرت است. حتی بیشتر از لئونید برژنف، دبیر کل کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی، که تصدی او به نظر دائمی می آمد. یک نسل کامل از مردم  به جز روسیه همراه با پوتین چیز دیگری نمی دانند. روسیه زیر نظر او تغییر کرده است. هم بهتر و هم بدتر شده است. ثروتمندتر و قدرتمندتر شده است، اما سخت تر و منزوی تر نیز شده است. روسیه قدرت خود را در شرق اوکراین و سوریه نمایش داده است. اما شهروندان روسیه دوباره احساس ضعف و آسیب پذیری می کنند.

چگونه او توانسته است برای مدت طولانی در قدرت بماند؟ چیزی که موجب پایداری سیستم پوتین شده است چیست؟ آیا زمانی که او دیگر رئیس جمهور نیست، این سیستم ادامه خواهد یافت؟ چون یک چیز کاملا روشن است. طبق قانون اساسی روسیه، او در سال 2024  دیگر نمی تواند رئیس جمهور این کشور شود.

برای پاسخ به چنین سوالاتی باید به مناطق دورافتاده روسیه نگریست. جایی که پوتین سال هاست چهره ی متفاوتی، در مقایسه با پایتخت، از خود نمایش داده است و جایی که اکثریت مردم در آنجا زندگی می کنند. جایی که به سادگی می توان فهمید که "روسیه ی پوتین" چگونه کار می کند. پوتین کشور را در تعادل نگه می دارد. دولت او حقوق شهروندان خود را نقض می کند، اما در عوض به آنها احساس ثبات و غرور ملی می دهد. ثبات و عظمت ملی، وعده های "روسیه ی پوتین" است و ابزار آن فریب و خشونت است.

حامیان و مخالفان پوتین در منطقه ی زغال سنگ کوزباس سیبری

"کمروفو" در غرب سیبری، منطقه ای است که می توان روسیه ی پوتین را در آن کشف کرد. یک شهر صنعتی که در بزرگترین منطقه معدن زغال سنگ روسیه، "کوزباس"، واقع شده است. زغال سنگ یکی از منابعی است که در این منطقه بهره برداری می شود. منبع دیگر رای مردم است.

این منطقه به دلیل نتایج عجیب و غریب انتخابات در آنجا شناخته شده است. در سال 2015، آنها بالاترین میزان مشارکت، 97 درصد، درانتخاب فرمانداری خود را داشته اند. در انتخابات مجلس 2016، 87 درصد از رای دهندگان واجد شرایط در انتخابات شرکت کردند. در حالی که در مسکو فقط 35 درصد مردم در انتخابات شرکت کردند. بنابراین این منطقه برای کرملین بسیار ضروری است.

رای هایی که در آنجا جمع می شود، کمبود رای های شهرهای بزرگ مانند مسکو وسن پترزبورگ، جایی که فرصت کمی برای دستکاری رای ها وجود دارد را جبران می کند. در حقیقت، تجارت رای در این شهر شبیه تجارت زغال سنگ است. محصول نهایی به جایی که مورد نیاز است صادر می شود. زغال سنگ به چین و رای به مسکو.

 فرماندار این شهر، آمان تولیف، یک نسخه ی کوچک از پوتین است که در صحنه های ملی نقش بازی می کند. او بسیار بخشنده است. او در بین بازنشستگان عصا توزیع کرده و حقوق بازنشستگی آنان را افزایش داده است. بین کودکان شهر دوچرخه و چکمه توزیع کرده است. روی همه ی اتوبوس های شهری علامت "هدیه ای از فرماندار شهر، آمان" خوانده می شود.

او را پدر ملت می نامند زیرا مردم خود را در دهه ی 1990 از بدبختی نجات داد. او کوزباس را که در آن زمان درگیر اعتصابات معادن و جنگ های مافیایی بود، آرام کرد. او اکنون 73 ساله است و تمامی کارهای مثبتی که او انجام داده، مربوط به گذشته است. اما تا هر زمانی که او رای ها را به مسکو می فرستد، کرملین از او راضی است.

بازنشستگان این شهر نیز قصد دارند تا در 18 مارس رای دهند. آیا آنها می خواهند نامزد حزب کمونیست را انتخاب کنند که به عنوان جنبش بازنشستگان نیز شناخته شده است؟ نه، مادربزرگها می گویند که فقط به پوتین رای می دهند. هرچند عده ی کمی از زنان هم هستند که از کسنیا سابچاک، نامزد لیبرال، حمایت می کنند.

بعضی از مردم گمان می کنند که آنها در قدرت تاثیر گذارند. در حالی که این قدرت است که بر آنها تاثیر می گذارد. با وجود اینکه بسیاری از رای دهندگان این منطقه از کارگران معدن هستند، کمونیستها حتی مجلس منطقه ای نیز نداشته اند.

سال 2017 سیاست ناگهان در این شهر ظاهر شد و مردم را شگفت زده کرد. دیدار یک سیاستمدار مخالف پوتین، آلکسی ناوالنی،  با مردم شهر. او تنها کسی در روسیه بوده که یک کمپین انتخاباتی برای خود برگزار کرده است. او یک سیاستمدار تازه کار است و از مطیع بودن در برابر کرملین امتناع می کند. در ماه نوامبر ناوالنی در یک تظاهرات که به طور تعجب انگیزی صدها نفر از مردم کمروفو در آن حضور داشتند، سخنرانی کرد. مقامات شهر مجوز رسمی برای برگزاری تظاهرات در حاشیه این شهر را صادر کردند و سپس خطوط اتوبوس را به سمت این مکان بستند. "شما چطور به اینجا رسیدید؟" اولین چیزی بود که ناوالنی به مردم گفت. در این گفتگو او از مردم سوالاتی پرسید: چقدر درآمد دارید؟ چقدر باید بابت پول گاز و آب بپردازید؟ پولهای کوزباس به کجا می رود؟ آیا این چیزی است که شما که می خواهید؟ ناوالنی یک پوپولیست کاریزماتیک است. او می تواند مردم را  بیشتر از هر کس دیگری در روسیه به دور خود جمع کند. او اکنون فساد اطرافیان پوتین را به فاجعه رو به رشد اقتصادی در کشور ربط می دهد.

ناوالنی در مارس 2017 یک دفتر در مرکز شهر کمروفو باز کرد و خود به مسکو بازگشت. حامیان او در شهر باید بدون او به فعالیت ادامه دهند. تیم او شامل جوانانی است دائما به آنجا سر می زنند تا بلندپروازان را انتخاب کنند. رهبری این دفتر بر عهده ی کسینا، دانشجوی رشته حقوق، است. کسینا تاکنون چندین بار بازداشت شده و از منزل شخصی او تفتیش شده است. او می گوید: "پوتین یک هشت پا است که روسیه را به شدت در چنگ خود فرو برده است. ما باید او را از بین ببریم."

منبع : اشپیگل / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی / 33