مبارزه ماهیگیران در ترکیه و هلند

نویسنده: اکه تمولکوران

دیپلماسی ایرانی: دعوای دیپلماتیک بین دولت هلند و ترکیه، به مانند ناجی لحظه آخری رئیس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان عمل کرد. او از این فرصت در داخل برای متحد کردن بیشتر هواداران خود برای رفراندوم ماه آینده بهره برد. رفراندومی که قدرت او را گسترش خواهد داد.

برای مردم ترکیه، بالا گرفتن جنگ کلامی اردوغان در برابر هلند، با نامیدن آنها تحت عنوان «بازماندگان نازی» و «فاشیست» و متهم کردن آنها به قتل عام مسلمانان در سربرنیستا در سال 1995، با تعجب اندکی همراه بود. اردوغان در طول زمامداری خود به بحران های بین المللی برای ایجاد حمایت داخلی دامن زده است. در حال حاضر، او یک بار دگیر با تحریک احساسات ملی می خواهد از دلتنگی مردم برای گذشته ترکیه تحت عنوان امپراتوری عثمانی بهره برداری کند.

چیزی که در این میان شوکه کننده تر بود، جواب گام به گام نخست وزیر هلند، مارک روته است. گفتمانی که برای طرف هلندی بیگانه به نظر می رسید و باعث شد که به این فکر کنم او نیز به اندازه اردوغان به سیاست های پوپولیستی التهابی نیازمند است. روته برای مبارزه با چالش راست افراطی ضد اسلامی خرت ویلدرز که در انتخابات روز چهارشنبه با آن مواجه بود به این جنگ کلامی تن داد.

رای دهندگان حزب آزادی ویلدرز ممکن است توسط نیروی بی سابقه ای که برای متفرق ساختن جمعیت ترک در شهر روتردام استفاده شد، وسوسه شده باشند. این جمعیت در اعتراض به بازداشت وزیر امور خانواده ترکیه و اسکورت او تا مرز آلمان و ممنوعیت پرواز وزیر امور خارجه به آن شهر، تجمع کرده بودند. استفاده از سگ های پلیس و اسب در برابر تظاهرکنندگان فرصتی گرانبها برای اردوغان بود تا به بحث درمورد نقض حقوق بشر در اروپا بپردازد.

اتریش، آلمان، دانمارک و سوئیس همه به دلایل امنیتی به مقامات رسمی ترکیه اجازه برگزاری کمپین با هدف اجازه دادن به مهاجرین ترکیه برای رای دادن در رفراندوم آینده این کشور را نمی دهند. رهبران ترکیه حالا پشیمان هستند که پای میز مذاکره با اردوغان برای متوقف کردن روند ورود مهاجران سوری به اروپا نشسته اند. اروپا حالا تقریبا می خواهد فاصله خود را با این رهبر غیرقابل پیش بینی خارومیانه ای حفظ کند.

با این حال، رهبران اروپایی در برابر احزاب اسلام هراس در کشورهای خود و سیاست های پوپولیستی بی امان اردوغان واکنش نشان نمی دهند. این مساله به نژادپرستی در خانه و بازبودن دست اردوغان در کارهایش در ترکیه دامن می زند. نه اردوغان و نه همتایش در ترکیه به عواقب درازمدت دعوای سیاسی خود توجهی ندارند. اخراج سفرا، بسته شدن حریم هوایی به روی دیپلمات ها و تشدید جنگ لفظی در آینده نه تنها ترکیه بلکه اروپا را به جوامعی کمتر لیبرال تبدیل می کند.

در ترکیه این را «مبارزه ماهیگیران» می نامیم. ماهیگیرانی که با پارو و از قایق به جان هم افتاده اند. مبارزه ای از راه دور، که حماسی به نظر می رسد اما در واقع به هیچ یک از دو طرف آسیب نمی رساند. اما این مبارزه آنها را قوی نشان می دهد و تصویری قهرمانانه از آنها در چشم هواداران می سازد. این درگیری به همین دلیل گزینه ای مناسب برای اردوغان و رونه است. هر دوی آنها آرای ناسیونالیست ها را به دست می آورند تا جاه طلبی سیاسی خود را تحقق بخشند و موقعیتی بهتر از این بحران برای این خواسته وجود نداشت.

شبی که دولت ترکیه تحریم سیاسی علیه هلند را اعلام کرد، دو هشتک در رسانه های اجتماعی ترکیه طرفدار پیدا کرد. طرفدارن اردوغان هشتک می زدند که اروپا از اردوغان می ترسد درحالی که مخالفان دولت را با هشتک اردوغان از اروپا می ترسد مسخره می کردند.

در بحران هلند، حامیان اردوغان کارهای خلاقانه تری انجام دادند. آنها با چاقو در ملا عام پرتقال ها را قاچ و سپس له می کردند به این دلیل که رنگ نارجی، رنگ تیم فوتبال این کشور است. آنها سلفی هایی با لاله هایی می گرفتند که گردنشان زده شده بود. برخی از آنها پرچم فرانسه را آتش می زدند چرا که گمان می کردند فرانسوا اولاند (HOLLANDE) باید رئیس جمهور هلند (HOLLAND) باشد. آنها با انگلیسی دست و پا شکسته ای به رئیس جمهور فرانسه توهین می کردند.

برداشت منتقدان دولت در عین حال از این وضعیت مسخره به شکلی بود که دلیلی برای ابراز نظری جدی نمی دیدند. آنها به جوک هایی قناعت می کردند که در آن وزیر ترکیه مشتاق به بازدید از هلند بود تا از کیک های فضایی و قارچ ها (اشاره به مواد مخدر) استفاده کند.

از آنجایی که رسانه های ترکیه خاموش شده اند، نظرات برای یادآوری نقض حقوق بشر به اردوغان در کشور خودش فراتر از پست های رسانه های اجتماعی نبود. اما نگرش غیرقابل انعطاف هلندی ها به سوی ترکیه، برای رئیس جمهور ما هدیه ای بود تا از این فرصت مناسب برای شروع جنگ جدیدی با کلمات استفاده کند. این مبارزه ای است که در آن تنها مردم عادی دو کشور صدمه می بینند، مردمی که اوضاع را با خجالت و اضطراب تماشا می کنند.

منبع: گاردین/ مترجم: روزبه آرش