منفورترین رئیس جمهور دموکرات نزد جمهوریخواهان

دیپلماسی ایرانی: باراک اوباما، چهل و چهارمین رئیس جمهوری آمریکا حدوداً دو ماه است که سکان اداره کاخ سفید را به دونالد ترامپ تحویل داده و در این مدت ضمن دوری از رسانه ها به تفریح و استراحت مشغول بوده است. دوران ریاست جمهوری اوباما بسیار جنجالی بود، وی دولت را در حالی از جورج دبلیو بوش جمهوری خواه تحویل گرفت که وضعیت اقتصادی کشور در بدترین حالت خود از بحران اقتصادی 1929 قرار داشت و کشور درگیر دو جنگ بزرگ افغانستان و عراق بود.

اوباما در طول سالهای ریاست جمهوری اش دستاوردهای مهمی همچون قانون بیمه درمانی همگانی، توافق تغییرات اقلیمی پاریس، برقراری روابط دیپلماتیک با کوبا و توافق هسته ای با ایران را به دست آورد. همین اقدامات موجب شد تا فضای جامعه آمریکا به شدت قطبی شود و یک قسمت از مردم به شدت موافق و طیف مقابل به شدت مخالف این اقدامات باشند. از همین رو طیف مخالف با روی کار آمدن نماینده تفکر خودشان یعنی ترامپ به دنبال نابودی تمام دستاوردهای اوباما هستند. اما سوالی که مطرح می شود این است که آیا اوباما رئیس جمهور محبوبی بود؟

میزان محبوبیت

موسسه گالوپ به عنوان معتبرترین موسسه نظرسنجی آمریکا از سال 1945 یعنی دوران ریاست جمهوری هری ترومن، در حال سنجش محبوبیت روسای جمهور آمریکا به صورت روزانه است. براساس نظرسنجی گالوپ، بیشترین میزان محبوبیت اوباما در ژانویه 2009 یعنی اولین ماه آغاز ریاست جمهوری اش بود که 69 درصد محبوبیت داشت. کمترین میزان محبوبیت وی هم 38 درصد بوده که مربوط به اوت و سپتامبر 2011 می شود که مذاکرات مربوط به افزایش سقف بدهی های دولت شکست خورد و همچنین سپتامبر 2014 که گروه داعش سر خبرنگار آمریکایی را برید.

از سال 1953 تاکنون به غیر از اوباما، تنها دو رئیس جمهور دیگر بوده اند که میزان محبوبیتشان هیچ وقت به 70 درصد نرسیده است، ریچارد نیکسون و رونالد ریگان. علاوه بر این به غیر از اوباما تنها دو رئیس جمهور دیگر بوده اند که میزان محبوبیتشان هیچ وقت به کمتر از 38 درصد نرسیده است. آیزنهاور و کندی. بقیه روسای جمهور همگی در مقاطعی محبوبیتشان به زیر 38 درصد رسیده و حتی 5 نفر از روسای جمهور، محبوبیتشان به زیر 30 درصد هم رسیده است.

براساس نظرسنجی گالوپ، بیشترین و کمترین میزان محبوبیت برای جورج دبلیو بوش (90 و 25 درصد) بوده است. برای کلینتون (73 و 37 درصد) برای جورج بوش پدر (89 و 29 درصد) برای رونالد ریگان (68 و 35 درصد) برای جیمی کارتر (75 و 28 درصد) برای جرالد فورد (71 و 37 درصد) برای ریچارد نیکسون (67 و 24 درصد) برای لیندون جانسون (79 و 35 درصد) برای جان اف کندی (83 و 56 درصد) برای دوایت آیزنهاور (79 و 48 درصد) و برای هری ترومن (87 و 22 درصد) است.

فاصله بیشترین و کمترین محبوبیت اوباما 31 درصد است که هم اندازه با آیزنهاور و دومین میزان کم پس از کندی با 27 درصد محسوب می شود.

این آمار و ارقام نشان می دهد که محبوبیت اوباما دارای ثبات بوده و با افزایش و افت ناگهانی روبرو نبوده است. یکی از دلایل این امر ثبات در دوران ریاست جمهوری وی است. به طور مثال جورج دبلیو بوش که با 90 درصد رکورددار است، این محبوبیت را پس از حملات 11 سپتامبر به دست آورد یا بوش پدر محبوبیت 89 درصدی را پس از پیروزی در جنگ کویت تجربه کرد.

میانگین رضایت از عملکرد

براساس یافته های گالوپ، میانگین رضایت مردم از عملکرد اوباما در کل دو دوره ریاست جمهوری اش 47.9 درصد است. این میزان برای کندی (70.1 درصد) آیزنهاور (65 درصد) بوش پدر (60.9 درصد) کلینتون (55.1 درصد) جانسون (55.1 درصد) ریگان (52.8 درصد) بوش پسر (49.4 درصد) نیکسون (49 درصد) فورد (47.2 درصد) کارتر (45.5 درصد) و ترومن (45.4 درصد) است.

اوباما با وجود میانگین متوسط رضایت مردم از عملکردش، با محبوبیت بالایی کاخ سفید را ترک کرد. آخرین نظرسنجی گالوپ از میزان محبوبیت اوباما در دو روز مانده به پایان ریاست جمهوری اش، عدد 59 درصد (در مقابل ترامپ، در بدو ورود به کاخ سفید 41 درصد محبوبیت دارد) را نشان می دهد. این عملکرد حتی بهتر از محبوبیت نهایی بوش (40 درصد) و کلینتون (57 درصد) است.

میزان محبوبیت میشل اوباما در هنگام ترک کاخ سفید 68 درصد بود. میشل اوباما محبوبیتی بیشتر از هیلاری کلینتون (56 درصد) در هنگام ترک کاخ سفید دارد ولی محبوبیتش از لورا بوش (76 درصد) در هنگام ترک کاخ سفید کمتر است. میزان محبوبیت جو بایدن هم در روزهای پایانی دولت 61 درصد بوده که بیشتر از دیک چنی (37 درصد) و ال گور (56 درصد) بوده است.

عشق و نفرت

یکی از مهمترین دلایل پایین بودن میانگین رضایت مردم از عملکرد اوباما مربوط به فضای به شدت دو قطبی شده جامعه آمریکا است که در دوران روسای جمهور دیگر (حتی در دوران بوش) سابقه نداشته است. در یک کلام می توان گفت دموکرات ها عاشق اوباما و جمهوری خواهان از او متنفر بودند. همین نفرت بیش از اندازه جمهوری خواهان موجب کاهش میزان کلی محبوبیت وی شده است.

به طور میانگین 83 درصد از دموکرات ها از عملکرد اوباما رضایت داشته اند و در مقابل تنها 13 درصد از جمهوری خواهان از وی رضایت داشته اند. فاصله محبوبیت وی در میان دو حزب 70 درصد است. این بیشترین فاصله در میان تمام روسای جمهور است. فاصله میزان محبوبیت در میان دو حزب برای دیگر روسای جمهور به ترتیب شامل این ارقام می شود: بوش 61 درصد، کلینتون 55 درصد، ریگان 52 درصد، نیکسون 41 درصد، آیزنهاور 39 درصد، بوش پدر 38 درصد، کندی 35 درصد، فورد 31 درصد، جانسون 27 درصد و کارتر 27 درصد.

محبوب ترین رئیس جمهور در میان دموکرات ها، کندی با 84 درصد و پس از وی اوباما با 83 درصد و کلینتون با 82 درصد قرار دارند. در میان جمهوری خواهان هم آیزنهاور با 88 درصد، بوش پسر با 84 درصد و ریگان با 83 درصد قرار دارند.

محبوب ترین رئیس جمهور جمهوری خواه در میان دموکرات ها، آیزنهاور با 49 درصد محبوبیت و منفورترین، بوش پسر با 23 درصد محبوبیت است. محبوب ترین رئیس جمهور دموکرات در میان جمهوری خواهان هم کندی با 49 درصد محبوبیت و منفورترین اوباما با 13 درصد محبوبیت هستند.

در دهه های اخیر فضای قطبی شده سیاست آمریکا روند صعودی داشته است و میزان شکاف محبوبیت چهار رئیس جمهور اخیر در حزب خودش و حزب مقابل افزایش یافته، به گونه ای که فاصله محبوبیت چهار رئیس جمهور اخیر در میان دو حزب بیشتر از 50 درصد بوده است.

جایگاه در تاریخ

47 درصد از مردم آمریکا معتقدند که در تاریخ از اوباما به عنوان رئیس جمهور موفقی یاد خواهد شد در مقابل 35 درصد هم وی را رئیس جمهور ضعیفی می دانند. اوباما از این منظر جزء روسای جمهور موفق محسوب می شود. در صدر جدول کندی قرار دارد، 79 درصد از مردم وی را رئیس جمهوری موفق می دانند پس از وی ریگان با 63 درصد، آیزنهاور با 50 درصد، کلینتون با 43 درصد، بوش پدر با 27 درصد، جانسون با 23 درصد، فورد با 19 درصد، کارتر با 28 درصد، بوش پسر با 22 درصد و نیکسون با 13 درصد قرار دارند.

میانگین رضایت مردم از عملکرد رئیس جمهور یکی از شاخص های سنجش عملکرد رئیس جمهور است، اما اغلب میزان محبوبیت رئیس جمهور در پایان دوره اش تاثیر زیادی بر روی یادی که از وی می شود دارد. با توجه به این که اکثر مردم دیدی مثبت به عملکرد اوباما دارند و جانشین وی هم از محبوبیت پایینی برخوردار است می توان پیش بینی کرد که با وجود این که تعدادی از اسلاف اوباما از لحاظ میانگین محبوبیت از وی بالاتر هستند، اما وی از آنها رئیس جمهور بهتری (حداقل در مسائل داخلی، از جمله بهبود اوضاع نابسامان اقتصادی و بیمه دار شدن 40 میلیون آمریکایی) بوده است.