تاسیسات نظامی امریکا در معرض نابودی هستند

نویسنده: لورا پارکر

دیپلماسی ایرانی: پایگاه دریایی «نورفولک» ایالات متحده آمریکا سالانه در حدود ده بار با سیل روبه رو می شود. در هنگام وقوع سیل جاده ورودی به این پایگاه کاملاً زیر آب می رود، راه ها و جاده های ارتباطی مسدود می شوند و امکان رفتن از یک سوی پایگاه به سوی دیگر نیز غیرممکن می شود. در چنین شرایطی آب آن قدر بالا می آید که اسکله پایگاه به طور کامل زیر آب می رود و اتصالات برق و آب کشتی هایی که در بزرگترین پایگاه نیروی دریایی جهان لنگر انداخته اند نیز به طور کامل قطع می شود.

از آن جا که پایگاه دریایی «نورفلوک» مقر اصلی ناوگان دریایی آمریکا در اقیانوس اطلس است، بسیاری از مقامات نظامی آمریکا بر این باورند که وقوع سیل در این منطقه آمادگی نظامی این پایگاه دریایی و دیگر پایگاه های اطراف دهانه خلیج «چِساپیک» را مختل می کند. با گرم شدن کره زمین و افزایش سطح آب دریاها، وقوع سیل در این منطقه به مرور تشدید خواهد شد. از زمان احداث پایگاه نورفلوک در دوران جنگ جهانی دوم، سطح آب دریا در این منطقه در حدود 5.14 اینچ افزایش داشته است. «اتحادیه دانشمندان نگران» آمریکا (Union of Concerned Scientists) تخمین زده اند که تا سال 2100 میلادی، میزان بروز سیل در پایگاه دریایی نورفلوک به 280 بار در سال خواهد رسید.

این تغییرات جغرافیایی آشکار، پایگاه نورفلوک را به چالش اصلی پیش روی وزارت دفاع تبدیل کرده و موجب شده تا سرنوشت موضوع تغییرات آب و هوایی آن هم در دوران جدید سیاسی در واشنگتن به یکی از نگرانی های اصلی این وزارتخانه تبدیل شود. بیش از یک دهه است که وزارت دفاع آمریکا برنامه ریزی هایی را برای مقابله با تغییرات آب و هوایی انجام داده و در این راه نیز همواره با موانعی از سوی منتقدان علوم آب و هوایی در کنگره آمریکا روبه رو بوده است. در سال های 2014 و 2016، نمایندگان جمهوری خواه مجلس نمایندگان لایحه ای را تصویب کردند که به موجب آن وزارت دفاع آمریکا را از صرف بودجه برای طرح های مرتبط با تغییرات آب و هوایی یا آمادگی در این خصوص منع می کرد. امضاء کنندگان این لایحه در آن زمان اعلام کردند که تروریسم بزرگترین تهدید پیش روی آمریکاست و بودجه های فدرال باید در راستای مقابله با تروریسم و به ویژه نابودی گروه تروریستی داعش صرف شوند. در هر دو بار نیز این لوایح از سوی کنگره آمریکا لغو و باطل شدند. هنوز مشخص نیست که آیا در آینده باز هم تلاش هایی در راستای جلوگیری از بودجه های مربوط به تغییرات آب و هوایی صورت خواهد گرفت یا خیر.

«استفن چنی»، یکی از ژنرال های بازنشسته نیروی دریایی آمریکا در این باره می گوید: «باتوجه به دیگر چالش های پیش روی دولت جدید، می توان رویکرد و دیدگاه های این دولت نسبت به موضوع تغییرات آب و هوایی را به خوبی مشاهده کرد». وزارت دفاع آمریکا در عین این که تلاش می کند تا با زحمت فراوان طرح های خود در زمینه تغییرات آب و هوایی را پیش ببرد، از وارد شدن در بحث های سیاسی در خصوص این موضوع اجتناب می کند. کاپیتان «دن وندرلی» درباره پدیده تغییرات آب و هوایی به روزنامه نگارانی که برای بازدید از پایگاه دریایی نورفولک به این منطقه آمده اند، می گوید: «ما درباره تغییرات آب و هوایی صحبت نمی کنیم، بلکه در حال حاضر صحبت اصلی بر سر افزایش سطح آب دریاست که شما می توانید آن را به سادگی اندازه گیری کنید. فقط تصور کنید در صورتی که تمام یخ های کره زمین بر اثر گرما آب شوند، چه اتفاقی خواهد  افتاد».                                                                     

بررسی خطرات احتمالی

بر اساس گزارش های منتشر شده از سوی دیوان محاسبات ایالات متحده آمریکا، تأسیسات وزارت دفاع آمریکا به بیش از 555 هزار واحد می رسد که در مجموع فضایی در حدود 28 میلیون هکتار را به خود اختصاص داده است و ارزش تقریبی این تأسیسات نیز به رقمی در حدود 850 میلیارد دلار می رسد. در حال حاضر در حدود 1200 واحد از تأسیسات نظامی آمریکا در داخل خاک این کشور واقع شده اند. حسابرسان دیوان محاسبات آمریکا در سال 2014 به منظور ارزیابی تأثیرات آب و هوایی، برآوردی کلی را از منابع و دارایی های نظامی آمریکا انجام دادند و گزارشی را در این خصوص منتشر کردند. این گزارش که در آن زمان مورد توجه چندانی قرار نگرفت، بر 15 سایت نظامی تمرکز دارد که در صورت افزایش سطح آب دریا یا شرایط بد آب و هوایی دچار مشکلات بسیاری شده و به بسیاری از باندهای پروازی، جاده ها، دیوارهای ساحلی و ساختمان های آنها خسارات سنگینی وارد خواهد شد.

در قطب شمال، پدیده گرمایش زمین بیش از هر نقطه دیگری احساس می شود و روند گرمایش در این منطقه با سرعت بسیار بالایی ادامه دارد. آب شدن یخ های دریا و همچنین لایه های یخی دائمی کره زمین موجب افزایش سطح آب دریا و در نتیجه فرسایش خط ساحلی آلاسکا شده است. این فرسایش تا حدی بوده که به بسیاری از رادارهای نیروی هوایی و تأسیسات ارتباطی ایالات متحده آمریکا در این مناطق خسارات سنگینی را وارد آورده است. حتی در یکی از پایگاه های مطرح شده در این گزارش، نیمی از باند پروازی در اثر فرسایش از بین رفته است و دیگر امکان فرود هواپیماهای بزرگ در این باند میسر نیست. در یکی دیگر از پایگاه های مورد  بررسی در این گزارش، خسارات وارد شده به دیوارهای ساحلی به حدی بوده که امواج دریا به باند فرود پایگاه نیز نفوذ پیدا کرده است. ذوب شدن یخ های قطبی مناطق آموزشی را نیز تحت شعاع خود قرار داده و دسترسی به این مناطق را با دشواری هایی روبه رو ساخته است.

از سوی دیگر، خشکسالی در غرب آمریکا خطر بروز حریق و آتش سوزی های گسترده در این مناطق را تشدید کرده و بروز سیل نیز خسارات سنگینی را به جاده ها، راه های ارتباطی، باندهای پروازی و ساختمان های پایگاه های نظامی واقع در این مناطق وارد کرده است. علاوه بر این موضوع، بروز حریق و آتش سوزی در مناطق آلاسکا روند تمرینات و آموزش های نظامی را مختل کرده است. سال گذشته بروز آتش سوزی در این مناطق، کمپ نظامی «پندلتون» در جنوب ایالت کالیفرنیا که به عنوان پایگاه اصلی نیروهای دریایی آمریکا در غرب این کشور به شمار می رود را با تهدیدات بسیاری روبه رو کرد. مدتی پیش نیز بر اثر ریزش باران شدید، مرکز آموزش های نظامی «فورت ایروین» که در صحرای «موهاوی» کالیفرنیا واقع شده را با مشکلات بسیار زیادی روبه رو کرد به طوری که به 160 واحد این پایگاه از جمله تعدادی از ساختمان ها، پادگان ها، جاده ها و پل ها خسارات سنگینی وارد شد و در حدود 3400 متر از حصارهای اطراف این مرکز نظامی نیز به طور کامل نابود شد. میزان خسارات وارده به این پایگاه در حدود 64 میلیون دلار برآورد شده است.

شاید نگران کننده ترین تهدید پیش روی تأسیسات نظامی آمریکا همان افزایش سطح آب دریا در سواحل آمریکا و کشورهای دیگری همچون کره، سنگاپور و دیگر نقاط منطقه آسیا پاسیفیک باشد. بر اساس گزارش منتشر شده از سوی خبرگزاری «اسوشیتدپرس»، رادارهای نصب شده و تأسیسات نیروی هوایی آمریکا در یکی از جزیره های مرجانی مجمع الجزایر مارشال ظرف دو دهه آینده کاملاً زیر آب خواهند رفت و  این در حالی است که آمریکا برای ساخت و احداث تأسیسات نظامی خود در این جزیره بیش از 1 میلیارد دلار بودجه صرف کرده است.

بر اساس برآوردهای انجام شده تا سال 2100 سطح آب دریا در سواحل آمریکا به طور متوسط 3 فوت (در حدود 1 متر) افزایش خواهد داشت و همین امر 128 پایگاه نظامی ساحلی آمریکا به ارزش تقریبی 100 میلیارد دلار را با تهدیدات گسترده ای روبه رو خواهد کرد. در میان این 128 پایگاه ساحلی، 18 پایگاه مستقر در امتداد سواحل خلیج مکزیک و اقیانوس اطلس از آسیب پذیری بیشتری برخوردارند و در صورت افزایش سطح آب دریا خسارات شدیدی به این تأسیسات نظامی وارد خواهد شد. از میان این تأسیسات 9 مرکز به عنوان مراکز اصلی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا شناخته می شوند که دست کم چهار پایگاه در ایالت های فلوریدا، ویرجینیا و کارولینای جنوبی قرار دارند. برطبق برآوردهای انجام شده اکثر پایگاه های مذکور تا پایان این قرن به طور کامل به زیر آب خواهند رفت. آکادمی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا که در شهر آناپولیس ایالت مریلند واقع شده نیز وضعیت مشابهی دارد و در حال حاضر سالانه حدود 50 بار با سیل های ناشی از جزر و مد دریا روبه روست. پیش بینی های صورت گرفته در مورد این دانشگاه نظامی حاکی از آن است که این مرکز نیز تا سال 2100 به طور کامل زیر آب خواهد رفت.

انجام اقدامات مؤثر برای مقابله با تغییرات آب و هوایی

اما بدون شک در این میان، پایگاه نظامی نورفولک و منطقه «تایدواتر» در ایالت ویرجینیا از آسیب پذیری بسیار بالایی برخورداند. بر اساس بررسی های زمین شناسی انجام شده، میزان افزایش سطح آب دریا در این مناطق در حدود دو برابر متوسط جهانی است و در حال حاضر بالاترین میزان افزایش سطح آب در امتداد سواحل اقیانوس اطلس را به خود اختصاص داده است. طبق مطالعات انجام شده علاوه بر پیشروی اقیانوس، بسیاری از خشکی های این مناطق نیز در حال رفتن به زیر آب هستند.

بروز این شرایط موجب افزایش نگرانی وزارت دفاع آمریکا شده و این وزارتخانه را بر آن داشته تا با بهره گیری از نیروهای دولتی، مقامات محلی و دانشمندان شهرهای نورفولک و همچنین شهرهای ساحلی ویرجینیا به دنبال راهی برای تطبیق کل منطقه (نه فقط پایگاه های نظامی) با شرایط و بحران های آتی باشد. وزارت دفاع در این مدت اقدامات مؤثری را نیز انجام داده است برای مثال تغییراتی را در اسکله های بتنی پایگاه های دریایی و همچنین خطوط آب و برق ایجاد کرده به طوری که این تأسیسات و خطوط در مقابل سیل مقاوم باشند.

بدون شک وزارت دفاع به دنبال آن است تا برنامه های گسترده تری را در جهت مقاوم سازی این پایگاه ها صورت دهد اما تمامی این طرح ها نیازمند تخصیص بودجه هستند. برای توسعه طرح هایی از این دست میلیاردها دلار بودجه لازم است و اخذ چنین بودجه هایی از نمایندگان کنگره آمریکا بسیار سخت و دشوار است؛ آن هم نمایندگانی که اغلب موجودیت تهدیدات ناشی از تغییرات آب و هوایی را به طور کامل کتمان می کنند.

«دیوید تایتلی»، یکی دیگر از ژنرال های بازنشسته نیروی دریایی آمریکا و رئیس فعلی مرکز تحقیقات آب و هوایی دانشگاه پنسیلوانیا در این خصوص می گوید: «این مسئله دشواری است. هنوز به درستی مشخص نیست که چگونه می توانیم بودجه لازم برای این طرح ها را تأمین کرده و از مناطق پرخطر حفاظت کنیم. هیچ یک از سیاستمداران آمریکایی تمایلی برای مبارزه در این موضوع ندارد». بسیاری از مقامات ارشد نظامی آمریکا بر این باورند که دیگر زمانی برای تلف کردن باقی نمانده و باید در کمترین مدت ممکن نمایندگان را متقاعد کرد تا بودجه ای را برای اجرای طرح های وزارت دفاع تخصیص دهند. اگر شرایط به همین صورت پیش برود سطح آب دریا همچنان بالا خواهد رفت، یخ های قطبی ذوب خواهند شد و دیگر راهی برای بازگشت وجود نخواهد داشت. در شرایط کنونی زمانبندی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در حال حاضر دیگر وقت چندانی برای صبر کردن و کسب پاسخ نهایی از سوی نمایندگان کنگره وجود ندارد و باید پیش از آن که با پیامدهای شدید تغییرات آب و هوایی روبه رو شویم تصمیاتی را در خصوص مقابله و آمادگی در برابر این پدیده اتخاذ کنیم.

منبع: نشنال جئوگرافیک/ مترجم: زهره شهریاری