کنگره به دیپلماسی فرصت پیشرفت دهد

وزرای خارجه انگلیس، آلمان، فرانسه و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا از کنگره آمریکا خواستند که درباره موضوع هسته ای ایران به دیپلماسی شانس بیشتری دهند.

به گزارش خبرگزاری فارس، «لوران فابیوس»، «فیلیپ هاموند»، «فرانک والتر اشتاین مایر» وزرای خارجه فرانسه، انگلیس و آلمان به همراه «فدریکا موگرینی» رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مقاله ای که در روزنامه آمریکایی «واشنگتن پست» به چاپ رساندند با اشاره به مزیت هایی که توافق موقت ژنو تحت عنوان برنامه اقدام مشترک بین ایران و 1+5 از کنگره آمریکا خواستند تا به دیپلماسی یک فرصت پیشرفت دهند.

در این گزارش نوشته شده است، «در نوامبر 2013، بعد از ماههای بسیار مذاکره، گروه 3+3 (فرانسه، آلمان و انگلیس به همراه آمریکا و روسیه و چین) یا همان گروه 1+5، با ایران به توافق موقتی در زمینه برنامه هسته ای تهران دست پیدا کردند. این توافق سه مزیت اصلی دارد».

اول اینکه، این توافق پیشرفت های حساس ترین عناصر برنامه هسته ای ایران را متوقف کرد. طبق برنامه اقدام مشترک که ایران و شرکای 6 کشور در این مذاکرات با هماهنگی اتحادیه اروپا با آن موافقت کردند، ایران تولید اورانیوم با درصد غنای بالا را متوقف کرده است، تولید سانتریفیوژهای جدید برای غنی سازی اورانیوم را محدود کرده است و از نصب سانتریفیوژهای بیشتر خودداری کرده است. ایران همچنین موافقت کرده است که روند پیشرفت راه اندازی رآکتور هسته ای این کشور در اراک را متوقف کند در نتیجه ایران امروز در مقایسه با قبل از برگزاری مذاکرات، از دستیابی به موادی که به اندازه کافی برای تسلیحات هسته ای شکاف پذیر هستند، دور شده است.

در عین حال، جامعه بین الملل به تأسیسات هسته ای ایران دسترسی پیدا کرده است و این به جهان اجازه می دهد تا تأیید کنند که آیا ایران به تعهدات خود پایبند است یا خیر و این در حالی است که بازرسی های قبلی تنها یکبار در چند هفته صورت می گرفت و هم اکنون آژانس بین المللی انرژی اتمی قادر است بازرسی های روزانه از تأسیسات نطنز و فوردو داشته باشد و رأکتور اراک نیز در حال حاضر در معرض بازرسی های ماهانه قرار دارد.

و مورد آخر اینکه که کم اهمیت هم نیست، این است که توافق موقت به ما زمان و فضا داد تا تلاش کنیم که در خصوص یک راه حل طولانی مدت برای موضوع هسته ای ایران بحث و گفت وگو کنیم که این مسئله برای آینده امنیت منطقه ای و بین المللی حائز اهمیت است.

این گزارش سپس با اشاره به این سه مورد ادامه داد، این پیشرفت ها بدون توافق بین المللی در زمینه تهدیدی که برنامه هسته ای ایران می تواند داشته باشد و اتحادی که ما به وجود آورده ایم، غیرممکن خواهد بود. جامعه بین الملل به کمک همدیگر یک نظام تحریم هایی را به وجود آورد که ایران را به میز مذاکرات آورد.

امروز، آژانس بین الملل انرژی اتمی همچنان به تأیید اینکه ایران به تعهدات خود پایبند است، ادامه می دهد. در عوض، ما نیز تعهدات خود را برای کاهش اندک تحریم های ایران انجام می دهیم و این در حالی است که همچنان نظام اصلی تحریم ها را اجرا می کنیم و فشارها علیه ایران را حفظ کرده ایم و در طی سال گذشته، شرکای 6 کشور رایزنی های نزدیکی با یکدیگر و با همپیمانان نزدیک ما داشته اند تا مذاکرات را حفظ کنند و بررسی کنند که آیا ما می توانیم به یک راه حل جامع و بادوام برای تهدید ایران هسته ای برسیم.

هدف ما همچنان مشخص است. ما خواستار یک راه حل جامع هستیم که هم حق مردم ایران برای دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای را به رسمیت بشناسد و هم به جامعه بین الملل اجازه دهد که تأیید کند که ایران نمی تواند به سلاح هسته ای دست پیدا کند. هرگونه توافق می بایست تضمین محکم، قابل تأیید و طولانی مدت دهد که برنامه هسته ای ایران کاملاً صلح آمیز است و صلح آمیز باقی می ماند. هیچ چیز کمتر از این انجام نخواهد شد. هم اکنون به ایران بستگی دارد که بین همکاری بی انتها و انزوا در آینده، یک گزینه راهبردی را انتخاب کند.

به طور قطع، چالش های دشواری وجود دارد و اختلافات مهم بین ایران و جامعه بین الملل باید در نظر گرفته است و به همین دلیل ما باب مذاکرات را تا اواخر سال جاری میلادی تمدید کردیم.

در این راستا، مسوولیت ما اطمینان حاصل کردن از این است که به دیپلماسی بهترین فرصت موفقیت داده شده است. حفظ فشار به ایران از طریق تحریم های کنونی ضروری است اما ارائه موانع جدید در این مرحله مهم از مذاکرات از جمله از طریق تحریم های بیشتر مرتبط با برنامه هسته ای علیه ایران، تلاش های ما را در این برهه زمانی مهم در معرض خطر قرار می دهد.

در حالیکه بسیاری از ایرانیان می دانند که چقدر ایستادگی کردند تا بتوانند بر انزوا غلبه کنند و با جهان وارد تعامل شوند اما افرادی نیز در تهران هستند که مخالف هرگونه توافق هسته ای هستند. ما نباید به آنها استدلال های جدیدی بدهیم. تحریم های جدید در این لحظه ممکن است ائتلاف بین المللی را که تاکنون تحریم ها را کارآمد کرده است، متزلزل کند. لایحه تحریم های جدید به جای آنکه موضع مذاکرات را تقویت کند، نتیجه معکوس خواهد داد.

بگذارید واضح باشیم: اگر ایران تعهدات خود را نقض کند یا اینکه ثابت شود تمایلی به موافقت با توافقنامه جامع و قابل تأییدی که خطوط اصلی جامعه بین الملل را تحقق می بخشد ندارد، ما چاره ای جز افزایش فشارها بر ایران نداریم. . برای اولین بار ما یک شانس واقعی برای رفع یکی از تهدیدات امنیتی جهان پیدا کردیم و فرصت پیدا کردیم تا این موضوع را از راه صلح آمیز رفع کنیم. ما نمی توانیم اجازه دهیم که این شانس از کنار ما رد شود یا کاری انجام دهیم که پیشرفت های ما از مسیر خود خارج شود.

ما یک فرصت تاریخی در اختیار داریم که ممکن است ممکن نیست دوباره به دست آید. با توجه به اینکه چشم جهان به این فرصت است ما باید تعهد خود به دیپلماسی را نشان دهیم و تلاش کنیم تا موضوع هسته ای ایران را در بازه مهلتی که تعیین کردیم، حل کنیم.

این گزارش در پایان اینگونه نوشت، این مطمئن ترین راه رسیدن به یک راه حل جامع و بادوام است که جهان و منطقه را امن تر می کند.