آنچه موگرینی را از اشتون متمایز می کند

دیپلماسی ایرانی: فدریکا موگرینی وزیر امور خارجه ایتالیا امروز با رای رهبران اروپا، به عنوان رئیس سیاست خارجی اتحادیه در 5 سال آینده، جایگرین خانم کاترین اشتون شد. دونالد تاسک نخست وزیر لهستان نیز در این انتخابات به عنوان رئیس جدید شورای اروپا معرفی شد. برخی از مقامات اروپا به خصوص رئیس جمهور لیتوانی که به رویکرد ضد روسیه شهرت دارد، بارها نسبت به تبعات انتخاب این فرد به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا هشدار داده بودند. فدریکا موگرینی سیاستمدار نسبتاً جوان اروپایی و وزیر خارجه فعلی ایتالیا، متولد سال 1973 در شهر رم است. وی مدرک دکترای علوم سیاسی خود را از دانشگاه لاسپلنزای رم دریافت کرده و در پایان نامه خود را تحت عنوان فلسفه سیاسی به رابطه بین دین و سیاست در اسلام به پایان برد. خانم موگرینی از اعضای حزب دموکراتیک ایتالیا است.

موریگنی سومین وزیر خارجه زن این کشور است، پیش از این خانم اما بونینو و از سویی سوزانا آنجلی دو تن از جامعه زنان ایتالیا بودند که به کرسی وزارت خارجه تکیه زده بودند. این سیاستمدار زن  پیش از تصدی پست وزارت خارجه، سمت های دیگری نیز داشته؛ وی در سال 2008 با قرار گرفتن در لیست انتخاباتی حزب دموکراتیک، به مجلس ایتالیا راه یافت و عضو کمیسیون دفاعی مجلس بوده است. در حوزه سیاست خارجی هم این فرد، عضویت در هیئت پارلمانی اعزامی به شورای پارلمانی اروپا و شورای پارلمانی اتحادیه غرب اروپا را تجربه کرده است. در بحث مذاکره با ایران خانم اشتون حتی پس از رها کردن سیاست خارجی اتحادیه اروپا، کماکان و حداقل تا آذر ماه سال جاری، به عنوان هماهنگ کننده در رأس نمایندگان 1+5، با ایران  مذاکره خواهد کرد. کریستالینا جئورجیوا کمیسر اتحادیه اروپا در امور همکاری های بین المللی و کمک های بشر دوستانه از کشور بلغارستان، رادوسلاو سیکورسکی وزیر امور خارجه لهستان ، فدریکا موگرینی وزیر امور خارجه ایتالیا و همچنین میروسلاو لایکاک معاون نخست وزیر و وزیر امور خارجه اسلواکی از جمله کسانی بودند که نامزد این پست مهم اتحادیه اروپا بوده اند .

فدریکا موگرینی

موگرینی 41ساله، متولد 16 ژوئن1973 در رم ایتالیاست و 20 سال از خانم اشتون کوچکتر است. موگرینی درحال حاضر وزیر خارجه دولت ایتالیا است و کشورش ریاست این دوره اتحادیه اروپا را به عهده دارد. سیاست مدار جوان و مجرد ایتالیایی فارغ التحصیل رشته علوم سیاسی از دانشگاه لاسپلنزای رم است. او موضوع پایان نامه اش را پیرامون رابطه دین و سیاست از منظر دین اسلام انتخاب که این موضوع او را از دیگر همتایان گذشته اش متمایز می کند. این که یک جوان مسیحی و ایتالیایی در پایان نامه اش به موضوعی این چنین تخصصی و دشوار در دین اسلام بپردازد او را به یک کارشناس با رویکردی اسلام شناسی مبدل می کند. همچنین خانم موگرینی مدت زیادی روی پرونده های مربوط به عراق، افغانستان و مسائل مربوط به خاورمیانه کار کرده است و او عضو حزب دموکرات ایتالیاست و با همتایان آمریکایی خود ارتباط بسیار خوبی دارد.

کریستالینا جئورجیوا

دیپلمات 61 ساله  بلغاری ، گزینه دیگری برای جانشینی کاترین اشتون بوده است. جئورجیوا متولد 13 آگوست 1953 در صوفیه بلغارستان است و سه سالی از خانم اشتون بزرگتر . خانم جئورجیا اقتصاددان و یک مدیر فعال در بلغارستان است که در حال حاضر کمیسر اروپا در امور همکاری های بین المللی و کمک های بشر دوستانه است. خیلی ها شانس این دیپلمات بلغاری را از موگرینی بیشتر می دانستند و معتقد بودند ایتالیا در مقابل روسیه و حوادث اوکراین سرسختانه عمل نکرد و نباید نماینده ای از این کشور به صندلی ریاست سیاست خارجه برسد. از این رو کمپینی علیه وزیر امور خارجه ایتالیا توسط کشور های  استونی، لیتوانی و لهستان تشکیل و رهبری می شود. خانم جئورجیای 61 ساله تنها یک فرزند دارد.

رودوسلاو سیکورسکی

وزیر امور خارجه لهستان متولد  23 فوریه 1963 است. این سیاستمدار و روزنامه نگار سابق لهستانی از مخالفان موگرینی است. چند وقت پیش مکالمات یک ساله او و دیگر سران لهستانی که برای ناهار به یکی از رستوران های ورشو مراجعه می کردند، لو رفت و برایش دردسرساز شد. در این مکالمات آقای سیکورسکی، ائتلاف با آمریکا را بی ارزش و دیوید کامرون، نخست وزیر بریتانیا را در ارتباط با مسائل اتحادیه اروپا نالایق دانست. سیکورسکی با یک روزنامه نگار آمریکایی به نام آنه اپلبام ازدواج کرده و دارای دو فرزند است. او پیش از این به مدت 4 سال با الیویا ویلیامز بازیگر هالیوودی زندگی مشترک داشته است.

میرسلاو لایکاک

آقای لایکاک متولد 20 مارچ 1963 در اسلواکی متولد و در حال حاضر وزیر امور خارجه کشور اسلواکی و هم چنین معاون نخست وزیر این کشور است. وی فارغ التحصیل رشته حقوق از دانشگاه کمنیوس در براتیسلاوا و همچنین دارای مدرک دکترای روابط بین الملل از موسسه دولتی روابط بین الملل مسکو و نیز فارغ التحصیل مطالعات امنیتی از مرکز اروپایی جورج سی مارشال است. او به زبان های انگلیسی، آلمانی، روسی، بلغاری و کرواتی مسلط است آقای لایکاک در سال 2007  هم جایزه چهره برتر سال یکی از بزرگترین روزنامه های کشور بوسنی را دریافت کرده است.

رویکردهای مطرح در مورد فدریکا موگرینی

چندین کشور اروپایی موگرینی 41 ساله را که از سیاستمداران چپگرا است و تنها از فوریه سال جاری سمت وزارت خارجه را به عهده گرفته است را فاقد تجربه لازم دانسته و به علت مناسبات تجاری نزدیک ایتالیا و روسیه و نیز اتکای ایتالیا به انرژی روسیه فردی طرفدار بهبود مناسبات با مسکو به شمار می آورند. پیش از این جمعی از کشورهای اروپای شرقی همچون لتونی، لیتوانی، استونی و لهستان با انتخاب موگرینی مخالف و دلایل مخالفت را عدم مواضع سخت ایتالیا در مورد بحران اوکراین و همنوایی در قبال روسیه و دعوت از رئیس جمهور روسیه برای سفر به رم ارزیابی کردند. این مواضع موجب شده تا این کشورها در مخالفت خود جدی تر شوند. سیکورسکی توسط بسیاری از دولت های شرق اروپا فردی ضد مسکو به شمار می رود با این حال سران اروپا نگرانند که انتصاب این فرد آشتی با روسیه را دشوارتر کند. این سیاستمدار محافظه کار 51 ساله از سال 2007 میلادی سمت وزارت خارجه لهستان را به عهده دارد و به رغم بی اعتمادی به روسیه مناسبات کاری منطقی با مسکو برقرار کرده است. از زمان اقدام روسیه درباره کریمه با این حال سیرکورسکی بارها از ناتو خواسته است پایگاهی دایم در لهستان برپا کند و مسکو نیز این اقدام را تحریک آمیز توصیف کرده است.

 کاترین مارگارت ، بارونس اشتون او آپهولاند 

کاترین اشتون متولد ۲۰ مارس ۱۹۵۶ و در خانواده ای از طبقه کارگر در لانک شایر  بریتانیا بدنیا آمد وی اولین عضو خانواده اش است که توانسته به دانشگاه راه پیدا کند او در سال ۱۹۹۹ لقب عالی  بارونس را  از آن خود کرد. وی قبل از فعالیت سیاسی در کمپین خلع سلاح هسته ای فعالیت می کرد و تا مقام معاونت این سازمان پیش رفت. در زمان نخست وزیری تونی بلر معاون وزیر بود. در سال ۲۰۰۹ به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا انتخاب شد وی پیش از این کمیسر عالی اتحادیه اروپا در امور تجارت و بازرگانی بود. او از سه سال پیش، مسئولیت هدایت گروه 1+5  را در گفت وگوهای هسته ای با ایران عهده دار شده و نقش نماینده تام الاختیار غرب را در توافق هسته ای ژنو میان ایران و پنج کشور عضو شورای امنیت را ایفا می کند. کاترین اشتون بعد از خاوریرسولانا  دومین مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپاست که در شش سال اخیر به تهران سفر می کنند.

خلاصه ای از فعالیت های اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا یک اتحادیه اقتصادی ،سیاسی است که از 28 کشور اروپایی تشکیل شده است. منشأ اتحادیه اروپا به جامعه اقتصادی اروپا که در سال ۱۹۵۷ با توافقنامه رم بین ۶ کشور اروپایی شکل گرفت و صرفاً یک اتحادیه اقتصادی بود، اما از آن تاریخ با اضافه شدن اعضای جدید، اتحادیه اروپا بزرگ تر شد. در سال ۱۹۹۳، توافق ماستریخت چارچوب قانونی کنونی اتحادیه را پایه گذاری کرد. اتحادیه اروپادر سال ۱۹۹۹ واحد پول مشترکی به نام یورو را معرفی کرد که تاکنون در ۱۷ کشور جایگزین پول های ملی شده است. اتحادیه اروپا با در سال 2011 میلادی ۵۰۰ میلیون شهروند و با تولید ناخالص داخلی 17.6 تریلیون دلار دست یافت.

اعضای اتحادیه اروپا کاملاً مقتدر و مستقل

بیش از تمامی دیگر سازمان های بین المللی غیر مستقل در برخی حوزه ها اتحادیه اروپا همچون فدراسیون یا کنفدراسیون عمل می کند. با این حال، از لحاظ حقوقی، کشورهای عضو "رئیس معاهده ها" هستند بدین معنی که اتحادیه این قدرت را ندارد که بدون توافق اعضا و از طریق معاهده های بین المللی، از کشورها قدرت بگیرد و به قدرت خود اضافه کند. به علاوه، در بسیاری از حوزه ها، به خصوص حوزه های مهم و کلیدی مانند امور خارجه و دفاع، کشورهای عضو تنها از مقدار کمی از استقلال و اقتدار ملی خود صرف نظر کرده اند، به دلیل این ساختار منحصربه فرد اکثراً اتحادیه اروپا را پدیده ای بی نظیر تلقی می کنند.

توسعه های آتی و روابط نزدیک

ترکیه رسماً نامزد پیوستن به اتحادیه اروپاست. آرمان های اروپا  ترکیه از قرارداد آنکارا در سال ۱۹۶۳ آغاز شد. ترکیه مذاکرات مقدماتی را در ۳ اکتبر ۲۰۰۵ آغاز کرد. اما تحلیل گران معتقدند که نزدیکترین تاریخ ممکن برای به عضویت درآمدن ترکیه ۲۰۱۵ خواهد بود زیرا ترکیه اصلاحات اجتماعی و اقتصادی بسیاری دارد که باید به انجام برساند و نیز بدین دلیل که پذیرش عضویت ترکیه مستلزم صرف هزینه های زیادی خواهد بود که در بودجه ۲۰۱۳-۲۰۰۷ جایی برای آن در نظر گرفته نشده است.

اعضای اتحادیه تجارت آزاد اروپا  کشورهای نروژ، ایسلند و لیختن اشتاین- اعضای منطقهٔ اقتصادی اروپا نیز هستند که این امکان را به آن ها می دهد تا از جهات بسیاری در بازار واحد کشور اتحادیه تجارت آزاد اروپا، پس از رفراندومی عضویت در منطقهٔ اقتصادی اروپا را رد کرد و اما از طریق معاهدات دوجانبه متعدد روابط نزدیکی با اتحادیه اروپا برقرا کرده است.

توسعه اتحادیه اروپا

حامیان اتحادیه اروپا چنین استدلال می کنند که رشد اتحادیه اروپا می تواند قدرتی برای برقراری صلح و دموکراسی باشد. آن ها معتقدند که جنگ هایی که در تاریخ اروپا به صورت دوره ای تکرار می شد و مشخصه اروپا محسوب می گردید با تشکیل "جامعه اقتصادی اروپاً (که بعداً اتحادیه اروپا نام گرفت) در دههٔ ۱۹۵۰ متوقف گردید. آن ها همچنین بر این باورند که در اوایل دههٔ ۱۹۷۰، کشورهای یونان، اسپانیا و پرتغال کشورهای دیکتاتوری بودند، اما علاقهٔ جوامع تجاری این سه کشور به عضویت در اتحادیه اروپا انگیزه ای قوی برای برقراری دموکراسی در این کشورها شد. دیگران معتقدند که برقراری صلح در اروپا پس از جنگ جهانی دوم بیشتر بنا به دلایل دیگری می باشد مانند تعدیل تاثیرگذاری آمریکا و ناتو، نیاز به نشان دادن عکس العملی یکپارچه به تهدیدات شوروی، نیاز به بازسازی پس از جنگ جهانی دوم، خستگی عموم از جنگ و اینکه کشورهای دیکتاتوری ذکر شده بنا به دلایلی کاملاً متفاوت منحط شدند.

تقریباً در سال های اخیر، اتحادیه اروپا نفوذ خود را در شرق گسترش داده است. کشورهای چندی را که قبلاً در پس «میله های آهنین» بودند به عضویت پذیرفته و در نظر دارد عضویت تعداد دیگری از کشورها را نیز قبول کند. امید آن می رود که عضویت این کشورها، همان طورکه در مورد ورود اسپانیا، پرتغال و یونان در دههٔ ۱۹۸۰ رخ داد، سبب افزایش و تحکیم ثبات سیاسی و اقتصادی شود ، با استمرار توسعهٔ اتحادیه اروپا در شرق، پذیرش کشورهای متقاضی عضویت جنجال برانگیزتر خواهد شد

انتشار اولیه: یکشنبه 9 شهریور 1393 / باز انتشار : پنجشنبه 13 شهریور 1393