فردای توافق نهایی با ایران چه خواهد شد؟

دیپلماسی ایرانی: روزنامه نگار روزنامه النهار در گفت وگو با یکی از فعالان انجمن های یهودی امریکایی فعال و سرشناس در امریکا درباره احتمال رسیدن به توافق نهایی میان امریکا و ایران می پرسد؛ وی جواب می دهد: «من فکر نمی کنم ایران و امریکا ظرف یک سال بتوانند به توافق برسند. ایران از یک سال سخن می گوید و امریکا از تمدید مذاکرات برای شش ماه دیگر. من گزارش هایی دارم که نشان می دهد ایران پیشرفت هایی در تاسیسات هسته ای اراک و دیگر تاسیسات هسته ای اش داشته است. این باعث می شود که دیگر ایران نتواند از آنها عقب نشینی کند. به اعتقاد من توافق نهایی با ایران سبب می شود تا این کشور منطقه یا حتی جهان را در نوردد. آنگاه بعد از آن که تحریم های اعمال شده علیه آن از بین رفت و مصالحی میان ایران با 1+5 متبادل شد ایران از لغو تحریم ها نهایت استفاده را خواهد کرد. نمی توان از ایران خلاص شد مگر به قدرت نظامی. فقط در این صورت است که حزب الله ضعیف می شود و اسد سرنگون می شود. در غیر این صورت ایران قدرتمند تر و قدرتمندتر خواهد شد و روزی به مرحله ای می رسد که دیگر حتی کسی جرات نمی کند آن را تهدید نظامی کند.»

وی سپس می افزاید: «اما سناریوی دیگری نیز وجود دارد و آن سناریویی است که بعد از حصول توافق میان ایران و امریکا به وجود خواهد آمد. سناریویی که عوامل متعددی می توانند آن را محقق کنند. یکی تاثیرات سلبی تحریم های بین المللی بر ایران است و در پی آن ایجاد هم گرایی میان ایران با یک یا چند کشور اسلامی برای مبارزه با تروریسم است. البته چندان اطمینانی ندارم که چنین سناریویی عملی شود.»

روزنامه نگار روزنامه النهار می گوید: «در واشنگتن از افراد مختلف شنیده شده که عربستانی ها بر این باورند که خطر اول علیه آنها از جانب ایران است، آنها به این اعتقاد رسیده اند که خطر اسرائیل علیه آنها بسیار کاهش یافته و در نتیجه مصالحشان با یکدیگر تلقی پیدا کرده است، شاید هم از این بیشتر. نظر شما در این زمینه چیست؟»

این مقام فعال در یکی از نهادهای مهم یهودی امریکا جواب می دهد: «دشمنی با اسرائیل در مرتبه آخر قرار گرفته است. ایران به رغم اختلاف های بسیار دشمنانش با یکدیگر آنها را علیه خود متحد کرده است، به ویژه در میان کشورهای عربی حوزه خلیج و دلیل آن هم به مصالح حیاتی آن باز می گردد. اما این به آن معنا نیست که دشمنی عربی یا عربستانی ها نسبت به اسرائیل تمام شده است. صلح سرد میان مصر و اسرائیل دلیلی برای آن است، به آن مظاهر دیگری از دشمنی ملت مصر را نیز باید افزود. اما الآن خطر جدی و مسقیم برای همه آنها ایران است.»

وی درباره احتمال درگیری نظامی اسرائیل و حزب الله نیز می گوید: «اوباما دیگر به این پرونده نمی پردازد، آن را به وزیر امور خارجه اش سپرده است. برای این که به اعتقاد اوباما کری می تواند این پرونده را ببندد و قفلی به آن بزند و حلش کند. و مصیبت خواهد بود اگر همان طور که تا کنون توافقی حاصلی نشده همچنان توافقی حاصل نشود. در این جا اجازه بده کمی هم درباره روابط عربستان و روسیه صحبت کنیم. در هنگام سفر بندر بن سلطان به مسکو تصویری از او با رئیس جمهور پوتین در یکی از روزنامه های امریکایی منتشر شد در حالی که او می خندید اما پوتین جامد بود و هیچ واکنشی از خود نشان نمی داد. از بعضی ها در کاخ سفید و شورای امنیت پرسیدم: به نظر شما این عکس چه معنایی دارد؟ پرسیدند: کدام عکس؟ وقتی که برایشان توضیح دادم جواب دادند: ندیده ایم. این به نظر من نشان می دهد که آنها اصلا اهمیتی به این موضوع نمی دهند.»

وی در آخر گفت: «به هر حال، از این می ترسم که اوباما خود را ملزم به توافق با ایران کرده باشد برای این که در دور اول ریاست جمهوری اش هیچ دستاوردی در بعد سیاست خارجی نداشت، در دور دوم ریاست جمهوری اش نیز که تا کنون چیزی به دست نیاورده است. او به دنبال مشروعیت یا جایگاهی برای خود در تاریخ است. امریکا به السیسی (در مصر) بالگرد نظامی برای مبارزه با تروریست ها در سینا نداده است. آیا این معقول است؟ کره شمالی هم همچنان به پرتاب موشک هایش ادامه می دهد با چین هم هیچ کار نکرده است. ایران هم مثل آنها رفتارش را عوض نکرده است و بعد از این که به توافق هسته ای برسد نیز رفتارش را تغییر نخواهد داد. به یاد می آوری توافق هسته ای که چند سال پیش امریکا با کره شمالی امضا کرد؟ آیا دوام آورد؟ قطعا، اصلا اجرا نشد.»

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

انتشار اولیه: دوشنبه 12 خرداد 1393/ باز انتشار: یکشنبه 18 خرداد 1393