ادعاهای ارضی جدید علیه ایران توسط امارات عربی

نشست سران شورای همکاری خلیج فارس، در حالی در شرف برگزاری است که اختلافات شدید و بی سابقه میان اعضای این شورا، چشم انداز تثبیت روابط میان آن ها را در آینده نزدیک به کلی از میان برده است. در این میان، افزایش شکاف ها میان کشورهای عرب جنوب خلیج فارس طیف گسترده اس از موضوعات را شامل می شود که یکی از آن ها اختلافات حل نشده مرزی بین همه کشورهای عرب جنوب خلیج فارس است. در این میان ریشه یابی تصمیم سه کشور عربستان سعودی، امارات و بحرین برای فراخواندن سفیران خود از قطر ـ که در اوایل ماه جاری میلادی انجام گرفت ـ این واقعیت را عیان می سازد که مشکلات رقابتی این کشورها بسیار عمیق تر از آن است که در ظاهر عیان می کنند.

هم زمان ادعاهای مقامات اماراتی به گوش می رسد که مدعی هستند ایران معامله پشت پرده ای را با امارات بر سر جزایر سه گانه همیشه ایرانی در دست اجرا دارد که به رغم این که تاکنون هیچ تایید یا تکذیبی توسط مقام های ایرانی برای آن انجام نگرفته ،هوشیاری مقام های ایرانی برای پیشگیری از تکرار قرادادهای ننگین ترکمانچای و گلستان و روند غیر قانونی جداسازی بحرین از ایران متصور است.

شیوخ امارات که در چند دهه پیش سرزمینی که هم اکنون در آن زندگی می کنند را از شیوخ عمان اجاره کرده اند ، و در حقیقت اجاره نشین عمان هستند، در سخن پراکنی های اخیر خود از عمان مایه گذاشته و اعلام کرده اند ایران در مذاکرات محرمانه خود با امارات در حال تنظیم موافقت نامه ای است که در قبال دردست گرفتن مالکیت "راس مسندام"(بخش عمانی آن سوی تنگه هرمز) از مالکیت تاریخی بر سه جزیره همیشه ایرانی "بوموسا"،"تنب بزرگ" و تنب کوچک" چشم پوشی نماید!!

جدای از رقابت های خاموش کشورهای جنوب خلیج فارس ، از جمله سرمایه گذاری هنگفت قطر برای تصاحب جایگاه منطقه ای اقتصادی امارات و تلاش همزمان قطر برای جایگزین شدن با جایگاه منطقه ای سیاسی عربستان سعودی، مشکلات متعدد تعیین مرزهای خشکی و دریایی همچنان بر روابط این کشورک ها سایه افکنده است که با توجه به عمق اختلافات موجود میان آن ها که حل و فصل این موارد و رسیدن به موضعی مشترک از سوی این کشور ها در آینده نزدیک را محتمل به نظر نمی رساند، به نظر می رسد ادعاهای امارات علیه تمامیت ارضی ایران برای انحراف اذهان از اختلافات مرزی بین اعضای شورای همکاری می باشد و دولت امارات اختلافات عدیده ارضی خود با سایر همسایگان عرب خود را می خواهد با دامن زدن به ادعاهای واهی علیه ایران پوشش دهد.

اختلافات بین کشورهای عرب جنوب خلیج فارس بسیار عمده و وسیع هستند که از آن جمله می توان به اختلافات امارات با عربستان اشاره نمود.

برپایه توافق جده که در سال 1974 میان امارات وریاض به امضاء رسید،سرزمین «واحه العین» در منطقه «البریمی» شامل چندین روستا وشهر العین و صحرای «الظفره»، از عربستان جدا و کاملا به امیرنشین ابوظبی تعلق گرفت.

بر پایه این توافق، در عوض، منطقه «خورالعدید» در امتداد خط ساحلی به طول 25 کیلومتر بر سواحل خلیج فارس،در حد فاصل مرزهای خاکی ابوظبی و قطر به خاک عربستان افزوده می شد. منطقه «خورالعدید» که علاوه بر اهمیت جغرافیایی، دارای 80 درصد حوزه نفتی «خیزالشیبه» با بیش از 4 میلیارد بشکه نفت5 وحدود 650میلیون متر مکعب گاز طبیعی است، از اهمیت اقتصادی زیادی برخوردار است.

جالب توجه این که دولت عربی(!) امارات علیه هم تباران عربستانی نیز ادعای ارضی دارد و مدعی است که خورالعدید متعلق به امارات بوده و اجازه مالکیت آن را به عربستان نمی دهد!! و علاوه بر آن بر منطقه «سبرخه مطی» عربستان هم ادعای ارضی دارد!!

لازم به ذکر است که امارات متحده عربی،مرزی که مشخص و تعیین شده ای با عربستان ندارد و همچنان ازمرزهای قبل از 1974 خود استفاده می کند. امارات متحده هنوز در التهاب است که عربستان سعودی مدعی آب های سرزمینی خلیج فارس در محدوده 20 مایلی شود که راهرویی بین امارات متحده وقطر است .تقاضای عربستان سعودی در صورت چنین ادعایی بدین معنا خواهد بود که میدان های نفتی امارات متحده عربی در حوزه مورد مناقشه میدان نفتی زرکوه (که همانند جزیره آریایی یا سیر بو نعیر به ایران تعلق داشته و هم اکنون در اشغال امارات قرار دارد) و امارات وقطر در آن سهیم هستند،به عربستان سعودی تعلق یابد.

اختلافات ارضی عمان با امارات و نیز قطر با عربستان نیز همچنان حل نشده باقی مانده است.