از به کارگیری تکنیک بازجویی های پیشرفته پشیمان نیستم

دیپلماسی ایرانی: کاندولیزا رایس از چهره های شناخته شده امریکا است که در دوران ریاست جمهوری جورج بوش، رئیس جمهوری سابق امریکا به دلیل نقش هایی که در جنگ های او ایفا کرد و تلاشی که برای ترویج دموکراسی به شیوه جمهوریخواهی در خاورمیانه انجام داد، نام او در تاریخ ماندگار شده است. وی نخستین زن سیاه پوست، دومین سیاه پوست پس از کولین پاول و دومین زن پس از مادلین آلبرایت است که وزیر امور خارجه امریکا شد.

در دورهٔ نخست ریاست جمهوری بوش، رایس مقام مشاور امنیت ملی را بر عهده داشت اما پیش از پیوستن به دولت او، استاد علوم سیاسی در دانشگاه استنفورد بود. در دوره ریاست جمهوری بوش پدر نیز سمت مشاور روابط با شوروی و اروپای شرقی در زمان انحلال اتحاد جماهیر شوروی و اتحاد آلمان را بر عهده داشت.

رایس متولد 4 نوامبر 1954 در بیرمنگام آلاباما در ایالات متحده است. مدرک کارشناسی خود را در سن 19 سالگی در رشته علوم سیاسی و در سال 1974 از دانشگاه دنور و زیر نظر ژوزف کوربال، پدر مادلین آلبرایت، دریافت کرده است. مدرک کارشناسی ارشد خود را نیز در سال 1975 از دانشگاه نوتردام و دکترای خود را در سال 1981، در سن 26 سالگی از دانشکده مطالعات بین الملل دانشگاه دنور دریافت کرده است. وی مسلط به زبان های انگلیسی و فرانسه است و نواختن پیانو و بازی گلف را نیز به خوبی می داند. همان طور که شواهد نشان می دهد از چهره باهوش دستگاه سیاست خارجی جورج بوش محسوب می شد، اگر چه به دلیل افکار تند جمهوریخواهی اش در معرض انتقادهای بسیار قرار دارد.

دیپلماسی ایرانی در سلسله مصاحبه هایی که از شخصیت های برجسته دنیا منتشر می کند، این بار به سراغ وی رفته که مصاحبه مفصلی را با شبکه سی بی اس نیوز (CBS News) در سلسله برنامه های این شبکه موسوم به "تاریخ سازان" انجام داده است. اکنون پنجمین بخش آن را می خوانید:

درباره یمن افشاگری هایی درباره فعالیت های امریکا در آن کشور انجام شد، آیا این افشاگری ها را به حق می دانی یا آن که آنها را ضربه ای به ایالات متحده تصور می کنی؟

نه ضربه ای به اعتبار ایالات متحده قلمداد می کنم. این که یک سری افشاگری ها صورت می گیرد، به نظر من به دیپلماسی و روابط ایالات متحده ضربه می زند. و من فکر می کنم که این واقعا مشکل است. و چندین دیپلمات ما، من فکر می کنم روابطشان با آن کشورها و رهبران آنها تحت تاثیر همین مسائل قرار گرفت و آنها هر روز می دیدند که چیزی که فکر می کردند، غیر قابل گسست است، شکسته شده است، بنابر این به نظر من واقعا این کارها ضربه زدند.

اجازه بده درباره استفاده از تکنیک بازجویی پیشرفته صحبت کنیم. آیا تو از این که این برنامه اجرا شد، پشیمان هستی؟

نه. ببین، من می دانستم که این مساله می تواند چه حدس و گمان های ثانویه ای برای ما ایجاد کند. رئیس جمهور خیلی روشن بود. او از ما چیزی را خواست که قانونی و لازم بود. و او خیلی روشن از وزارت دادگستری خواست که آنچه باید گفته شود را بگوید، بررسی کند و بگوید که چه کاری قانونی است و اگر هم نقدی به کاری دارد به روشنی بگوید. و به ما بگویند که در هر دو سطح داخلی و بین المللی باید چگونه سیر کنیم.

اما وقتی که شما در جنگ هستی، نه در یک فعالیت قانونی اجرایی، این وظیفه تو است که تلاش کنی جلوی حمله بعدی را بگیری. تو در این جا در یک قطب و جبهه طولانی قرار داری که باید همه اطلاعات لازم برای توقف حملات بعدی را در اختیار داشته باشی.

حالا، من فکر می کردم که حدس و گمان های بعدی فقط درباره بازجویی پیشرفته نخواهد بود بلکه درباره قانون ملی و درباره نظارت تروریستی ما نیز به وجود خواهد آمد و همین طور چهارمین مورد و موردهای بعدی و همین طور ادامه خواهد داشت. و این در یک جامعه دموکراتیک که مردم در آن به بحث و مناظره می پردازند و پرس و جو می شوند که چه کاری شده و چه چیزی تغییر کرده است، کاملا قانونی است. در حقیقت وقتی که ما اطلاعات بیشتری درباره این که القاعده می خواهد چه کارهای دیگری انجام دهد، داشته باشیم آن موقع خیلی چیزها عوض می شود.

اما یک چیز هم هست، وقتی که حدس و گمان های ثانونی به وجود می آید، من اصلا نمی توانم بپذیرم در چنین فضایی زندگی کنم اگر بنا باشد دوباره اتفاق تازه ای بیفتد، اما اگر چیزهایی را بر روی میز داشته باشیم و بدانیم که یک اتفاق چگونه ممکن است، رخ دهد آن گاه بهتر می توانیم با مسائل کنار بیاییم و تصمیم بگیریم.

بنابر این نظر من این است که اگر این مساله قانونی و لازم است، و رئیس جمهوری ایالات متحده تحت شرایطی می بیند که چگونه 3000 نفر کشته شدند و بر این باور است که ممکن است افراد دیگری نیز باز هم کشته شوند، او وظیفه دارد که دستور به انجام آن کار را بدهد.

چه مساله ای پیش آمد که باعث شد در نظر شما رفتن به سراغ تکنیک بازجویی پیشرفته توجیه پذیر شود؟

من نمی خواهم وارد جزئیات شوم برای این که نه می دانم و نه چیزی در این زمینه به خاطر می آورم، این را به صراحت می گویم که چه دیوار آتشینی میان موضوعات و مسائل طبقه بندی شده و هنوز موضوعات طبقه بندی نشده، وجود دارد. اما به هر حال من این را گفتم، برای این بهترین کاری که ما می توانستیم در برابر القاعده انجام دهیم و در میدان جنگ آن را ناکام بگذاریم این بود که از اطلاعات افرادی چون خالد شیخ محمد، ابو زبیده و رمزی بن الشیبه استفاده کنیم تا جلوی دیگر حملات القاعده را بگیریم.

من خیلی متاسفم که نتوانستیم اسامه بن لادن را به دادگاه بکشانیم و محاکمه کنیم، اما وقتی که به طور کلی امور را به روی زمین بررسی می کنم می بینم که چگونه توانستیم القاعده را در برابر عمل انجام شده قرار دهیم و به این ترتیب توانستیم چگونه جلوی بسیاری از توطئه ها و عملیات برنامه ریزی شده را بگیریم، می بینم که به این ترتیب توانسته ایم کشوری بسیار امن تر بسازیم.

ادامه دارد...