میشل عون، متحد مسیحی و امین جمیل، دشمن معتدل ایران

دیپلماسی ایرانی: دوست و دشمن عرب ایران را بشناسید، مجموعه تازه ای است که در آن تلاش می شود دوستان و دشمنان عرب به استناد اظهارات، حرف های درگوشی و خصوصی شان با مقامات مختلف، ایده ها، نظریاتشان و اسناد مختلف منتشر شده مثل ویکی لیکس به خوانندگان معرفی شوند. البته بدیهی است که تعریف و توصیفی که از افراد در این مجموعه می شود، مطلق نیست و نمی توان به صرف آن گفت که فلان فرد دوست یا دشمن ایران است. به ویژه که در دنیای سیاست مصالح حرف اول را می زنند و افراد در خور وضعیت و جایگاهشان و آن چه در آن مقطع فکر می کنند، فورا از دوست به دشمن و از دشمن به دوست تبدیل می شوند که نمونه های آن در تاریخ فراوان است. در این جا دوازدهمین بخش از این مجموعه در اختیارتان قرار می گیرد:

میشل عون، دوست مسیحی ایران

میشل عون، رهبر جریان ملی آزاد از چهره های جنجالی مسیحیان لبنان و از دوستان نزدیک ایران محسوب می شود. وی از متحدان جریان 8 مارس به رهبری حزب الله است و اخیرا گفته شده در انتخابات پیش روی لبنان چهره مورد حمایت این جریان خواهد بود. میشل عون یک بار در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری سابق جمهوری اسلامی ایران به تهران سفر کرد که مورد انتقاد بسیاری از مخالفانش قرار گرفت. وی در آن سفر بر نزدیکی روابط لبنان با ایران تاکید کرد و انرژی هسته ای را حق مسلم ایران دانست. همچنین حمایت های سرسختانه او از جمهوری اسلامی ایران در سال گذشته خشم کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس را در بر داشت به گونه ای که این شورا اقدام به تحریم او کرد و همه قراردادهای اقتصادی او در شورای همکاری را به حالت تعلیق در آورد.

میشل عون از جمله چهره هایی است که ادعای ریاست جمهوری دارد و برای رسیدن به این سمت تلاش بسیاری می کند. تا کنون حاضر به پذیرفتن بازی فرانسوی ها و امریکایی ها و عربستانی ها در لبنان نشده است با وجود این که فشارهای بسیاری را بر سر این مساله بر او وارد کرده اند و تلاش کرده اند که او را از حزب الله جدا کنند. بسیاری معتقدند که او از جانب آنها در زمانی که در سال 1988 رئیس جمهور موقت لبنان بود، احساس خیانت می کند به همین دلیل اکنون به جای فرانسه و امریکا ایران را برگزیده است.

گفته می شود در میان مسیحیان مارونی و در میان مسیحیان کل لبنان بیش از دیگر چهره های مسیحی محبوبیت دارد برای همین از شانس بالایی برای انتخاب شدن در سمت ریاست جمهوری این کشور نیز برخوردار است. به وی همچنین اتهام همکاری یا سهل انگاری در کشتار صبرا و شتیلا نیز می زنند البته این اتهام تنها در حد ادعا است و هیچ گاه ثابت نشده است.

میشل عون متولد 17 فوریه 1935 در حاره حریک در بیروت است. تحصیلات خود را در دانشکده افسری گذرانده و در 23 ژوئن 1984 به فرماندهی ارتش لبنان در آمد. البته پیش از آن نیز مدارج متعدد نظامی را در ارتش این کشور گذارنده بود. وی در 14 اگوست 1982 رئیس ستاد ارتش شد و هم زمان مسئول سازمان امنیت بیروت نیز شد. در طول این مدت دوره های متعدد نظامی را در فرانسه و ایالات متحده امریکا گذراند و نشانه های مختلف نظامی دریافت کرد.

در اواخر سال های جنگ داخلی لبنان در سال 1988 به جای امین جمیل رئیس جمهوری جدید لبنان شد. در سال 1989 و پس از توافق طائف به میانجیگری عربستان که به پایان جنگ داخلی لبنان انجامید با این توافق به دلیل حضور نیروهای سوری در کشورش و عدم تعیین چارچوبی برای خروج آنها از خاک لبنان مخالفت کرد. در 13 اکتبر 1990 پس از عملیات مشترک لبنانی ها و سوری ها که به تسخیر کاخ ریاست جمهوری بعبدا انجامید به سفارت فرانسه در بیروت پناهنده شد و مدت طولانی ای را در آن جا گذراند تا این که در 28 آگوست 1991 به تبعیدگاه خود در فرانسه رفت. وی در 7 می 2005 بعد از نزدیک به 15 سال تبعید با استقبال جمع کثیری از طرفدارانش به لبنان بازگشت و با شرکت در انتخابات می و ژوئن 2005 لبنان توانست به همراه 21 نفر دیگر از هم حزبی هایش وارد پارلمان لبنان شود و دومین فراکسیون پارلمانی کشورش را تشکیل دهد. در 6 فوریه 2006 در کلیسای مار میخائیل تفاهم نامه اتحاد با حزب الله را امضا کرد که هنوز نیز به آن پایبند است. در طول این مدت به ویژه بعد از آن که از فراکسیون 14 مارس خارج شد، روابطش را با سوریه بهبود بخشید تا آن جا که از سوی جریان 14 مارس متهم به توطئه پشتیبانی از سوی سوریه شد. وی در سه دسامبر 2008 به دیدار بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه در دمشق رفت و توانست حمایت کامل او را به دست آورد. در انتخابات 2009 تعداد نمایندگان فراکسیون وابسته به او باز هم افزایش یافت و به 27 کرسی رسید. وی متاهل است و پدر سه دختر که یکی از آنها همسر جبران باسیل، وزیر دولت نجیب میقاتی است.

امین جمیل، دشمن معتدل ایران

امیل جمیل، رئیس جمهوری اسبق لبنان در دهه هشتاد میلادی و در زمان جنگ های داخلی این کشور از جمله چهره هایی است که می توان گفت چون در جریان 14 مارس عضویت دارد و این جریان خود ضد ایرانی است، با ایران دشمنی دارد. البته نمی توان هم گفت که او با ایران دشمن است چرا که او از منتقدان نوع رابطه جریان 14 مارس با ایران است، با این که به روابط با عربستان تاکید دارد و مورد حمایت عربستانی ها است اما از این که صرفا این جریان طرف این کشور باشد گلایه دارد. از رفتار خانواده حریری از جمله سعد و احمد به شدت شکایت دارد و بارها در مکان های مختلف بر لزوم بهبود روابط جریان 14 مارس با ایران و ایجاد توازن در مناسبات سیاسی اش در تمامی ابعاد تاکید کرده است. امین جمیل یک بار در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد تصمیم به سفر به تهران گرفته بود که با واکنش شدید مقام های عربستانی از یک سو و برخی از اعضای جریان 14 مارس مواجه شد که باعث شد این سفر صورت نگیرد. در جریان سفر سعد حریری، نخست وزیر سابق لبنان به ایران نیز قصد داشت به همراه او به تهران بیاید که باز هم با مخالفت اعضا و شخص حریری مواجه شد.

امین جمیل متولد 22 ژانویه 1942 در بکفیا است. 71 سال سن دارد و رهبر حزب سیاسی کتائب یا فالاتژ بوده است که نقشی به سزا در جنگ های داخلی لبنان داشت. وی برادر بشیر جمیل، رئیس جمهوری اسبق لبنان است که در سال 1982 تنها 9 روز پس از دریافت این سمت ترور شد. امین جمیل تحصیلات خود را دانشگاه سنت ژوزف گذرانده و از چهره های موثر در جنگ داخلی لبنان بوده است. در آن موقع بسیاری او را متهم به دسیسه چینی و همکاری با اسرائیلی ها و امریکایی ها می کردند و از جمله کسانی است که گفته می شود که با اسرائیلی ها همچنان رابطه دارد. وی پس از ترور بردار از 23 سپتامبر 1982 تا 22 سپتامبر 1988 رئیس جمهوری لبنان بود. در سال 2006 پسرش توسط افراد ناشناس ترور شد تا یکی از چهره های لبنانی باشد که از خانواده اش در طول دوران سیاسی دو نفر ترور شده اند.