توافقات منطقه‌ای در گرو مذاکرات هسته‌ای

دیپلماسی ایرانی: مبارزه بزرگی که ایران در عصر مدرن در برابر غرب در پیش گرفته تهران را برای بازسازی امپراطوری قدیمی اش آماده می کند، البته بر اساس معادلات و چارچوب هایی جدید که با صعود و نزول قدیمش تفاوت دارد.

انقلاب ایران در سال 1979 به اندازه ای برای ایرانی ها عظیم بود که به فکر صدور آن افتادند، مساله ای که باعث نگرانی بسیاری از کشورهای منطقه شد و عراق را به تجاوز به خاک این کشور با برافراشتن پرچم حزب بعث و رویاهای پان عربیسم با هدف ایجاد کشور عربی یکپارچه قدرتمند در منطقه واداشت، و از خلال این حرکت از یک سو ایدئولوژی قدرت های منطقه ای را به بازی گرفت و از سوی دیگر خون هزاران بی گناه را ریخت و ثروت کشورهای منطقه را به باد داد. تحرکات عراق باعث شد تا فاجعه ای عظیم رقم بخورد و فجایع دیگری برای ملت های منطقه به وجود بیاید که در طول تاریخ سه دهه گذشته به روشنی دیدیم.

در حال حاضر ببر امریکایی در آسیا زخم خورده است، بعد از حملات 11 سپتامبر به دو برج دو قلو در نیویورک امریکا اقدام به اشغال افغانستان و عراق کرد که این فعالیت ها فرصتی طلایی در اختیار ایران قرار داد تا از هزینه های سنگین امریکا در افغانستان و عراق بهره برداری کرده و جای پایی برای خود در این دو کشور ایجاد کند. نفوذ ایران در این دو کشور سبب شد تا ضربه ای سخت و جان کاه به محور سنی طایفه ای وارد شود. جریانی که مورد حمایت امپریالیست و صهیونیست ها است و تلاش دارد تا جریان های چپ، قومی و اسلام گرای معتدل عربی را منزوی کرده و به حاشیه براند. اما آنها اکنون به روشنی می بینند که عرصه بر هم پیمانانشان در عراق و سوریه و لبنان به شدت تنگ شده و نمی توانند کاری از پیش ببرند.

معادلات جدید قدرت در منطقه باعث شده است تا ایران بتواند قدرت هجومی بیابد و به فکر نفوذ از افغانستان تا شمال آفریقا و به موازات آن ادامه برنامه هسته ای اش باشد. به گونه ای که حالت جغرافیایی – سیاسی استثنائی ای به وجود آمده که دیگر خطر اسرائیل برای برخی کشورهای عربی جنبه مرکزیت ندارد بلکه بیشتر بر خطر ایران، "کشور همسایه اعراب" متمرکز شده اند. این مساله سبب شده است تا احیانا این احساس پانورایا به وجود آید که توطئه های دو گانه علیه اعراب در پس پرده به وجود آمده است.

با گذشت 34 سال از انقلاب ایران و با عبور این کشور از جنگی بزرگ با عراق و جنگ های نیابتی کوچک در عراق و لبنان و فلسطین و تلاش برای ادامه برنامه هسته ای اش، آن هم در سایه تحریم های شدید اقتصادی که شاید شدیدترین در نوع خود در تاریخ بشری محسوب می شود، ایرانی ها اکنون تلاش دارند با دقت هر چه تمام تر از فرصت ها نهایت استفاده را کرده و خود را از انزوا خارج ساخته و به قدرتی بالقوه تبدیل شوند که دنیا در آخر مجبور شود در برابر آنها سر خم کند.

این وضعیت با توجهات جدید دولت جدید امریکا به ریاست باراک اوباما که تلاش بسیاری دارد تا کشورش را از وضعیت اسفناک به جا مانده از دوران جورج بوش نجات دهد، هم زمان شده است. ایران تلاش دارد در این فضا از فرصت حضور اوباما در کاخ سفید نیز نهایت استفاده را ببرد.

مذاکرات هسته ای ایران با 1+5 در ژنو که میان وزرای امور خارجه کشورهای غربی با دیپلمات های ایرانی انجام شد، بر پرونده هسته ای ایران تمرکز داشت اما در حقیقت مقدمه ای است برای رسیدن به توافق با ایران در پرونده های به شدت حساس عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و غیره. هر گونه پیشرفتی در مذاکرات هسته ای قطعا باعث پیشرفت در دیگر پرونده های منطقه ای خواهد شد و این مساله به ایران کمک خواهد کرد تا دایره نفوذ خود را بیش از پیش در منطقه گسترش دهد که در آخر به شکل گیری امپراطوری جدید ایرانی در منطقه کمک شایانی خواهد کرد.

منبع: القدس العربی/تحریریه دیپلماسی ایرانی/11