طرح نماینده مجلس برای مقاله با باند نیویورکی ها!

در حالی که کمتر از یک هفته تا برگزاری دور جدید مذاکرات هسته ای ایران و 5+1 در ژنو در روزهای 23 و 24 مهرماه باقی مانده است، خبرها و درخواست های جدیدی در مورد ترکیب افراد حاضر در مذاکرات هسته ای منتشر شده است.

به گزارش «تابناک»، هیات مذاکراتی 1+5 را کاترین اشتون، رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، هلگا اشمید، معاون اشتون، سرگئی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه، وندی شرمن نماینده آمریکا، هانس دیتر لوکاس معاون وزیر خارجه آلمان، سایمون گس، معاون وزیر خارجه انگلیس، ژاک اودیبر، معاون وزیر خارجه فرانسه و نماینده چین تشکیل می دهند.

در همین حال گفته شده است که در ابتدای مذاکرات محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه کشورمان و کاترین اشتون، رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا ریاست دو طرف را برعهده دارند و پس از انجام گفت وگوهای آغازین، قرار است نشست در سطح معاونان ادامه یابد. ریاست هیات ایرانی در این بخش از مذاکرات برعهده سیدعباس عراقچی، معاون حقوقی وبین الملل وزارت خارجه است.

مجید تخت روانچی، معاون اروپا و آمریکا وزیر خارجه، امیری نماینده سازمان انرژی اتمی، بعیدی نژاد و احتمالا مرتضی کمالوندی افراد دیگری هستند که گفته می شود در تیم ایران حضور خواهند داشت.

در همین حال سید باقر حسینی نماینده زابل در مجلس شورای اسلامی و عضو کمیسیون سیاست خارجی مجلس اعلام کرده است که: «با حضور یک نماینده مجلس در نشست های ایران و 1+5 به دنبال این هستیم که اجازه ندهیم تا باند نیویورکی ها در راستای مذاکره ایران و امریکا ایجاد شود و این گروهها بخواهند از این ارتباط سواستفاده کنند.»

اصطلاح «باند نیویورکی» برای حمله به افرادی مورد استفاده قرار می گیرد که در دوره کاری محمدجواد ظریف در معاونت بین الملل وزارت خارجه و نیز در نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد با وی همکار بوده اند.

ظریف در صفحه 121 کتاب «آقای سفیر» در مورد ریشه این ماجرا پس از اشاره به این معاونت وزارت خارجه و مسئولیت آن در مورد کنفرانس های بین المللی می گوید: « یک رابطه متقابل بین تخصصی تر شدن بخش بین الملل وزارت خارجه و حضور در این کنفرانس ها وجود داشت؛ یعنی ما برای این که در این کنفرانس ها حضور داشته باشیم، باید بخش بین الملل را تخصصی تر می کردیم. به تدریج با حضور در این کنفرانس ها بر تجربیات بخش بین الملل افزوده می شد که متاسفانه همین باعث شد گروهی فکر کنند که ما باندی عمل می کنیم. پس از این که دکتر خرازی وزیر شدند، این به اصطلاح باند نیز تکمیل شد. چیزی که بعدها توسط یکی از اساتید دانشگاه تهران، «باند نیویورک» لقب داده شد. اما مشکل با –به اصطلاح- باند نیویورک از زمانی که بنده معاون وزارت خارجه بودم آغاز شد. در واقع بخش بین الملل، مانند بخش اداری و مالی که نمی تواند هر روز یک حسابدار استخدام کند، یک بخش تخصصی است. اگر کتاب من و دکتر سجادپور را مطالعه کنید، متوجه می شوید که چقدر میان دیپلماسی چندجانبه و دیپلماسی دو جانبه تفاوت وجود دارد. ممکن است در اصول و کلیات شباهت هایی داشته باشند، اما در روشها کاملا متفاوتند. اگر ما بخواهیم نقشی جدی در صحنه بین المللی داشته باشیم، باید این بخش را تخصصی تر کنیم، کار را بر اساس ماموریت تعریف کنیم نه بر اساس افراد. و افراد را با ماموریت ها وفق بدهیم نه ماموریت ها را با افراد.»