طرحی که کسینجر برای تامین امنیت سادات داد

دیپلماسی ایرانی: محمد حسنین هیکل، روزنامه نگار مشهور مصری و جهان عرب به تازگی کتابی را با عنوان "حسنی مبارک و زمانه اش..از تریبون تا میدان" به رشته تحریر در آورده است که در آن به زندگی سیاسی مبارک و چگونگی رسیدنش به قدرت، تداوم ریاست جمهوری اش تا تظاهرات میدان التحریر و سرنگونی او می پردازد. همان طور که از عنوان کتاب پیدا است، دوران حکومت مبارک و زمانه ای که باعث شد او به قدرت برسد و از تریبون های سخنرانی به ریاست جمهوری منصوب شود تا میدان التحریر که در حقیقت انقلابی علیه او را شکل داد، موضوع اصلی این کتاب است.

روزنامه الشروق مصر روزهای پنج شنبه و روزنامه السفیر لبنان روزهای دوشنبه هر هفته با هماهنگی هیکل هر بخش این کتاب را منتشر کرده اند. دیپلماسی ایرانی نیز در نظر دارد هر هفته در روزهای جمعه به طور مرتب همه بخش های این کتاب را منتشر کرده و در اختیار خوانندگان قرار دهد. هیکل برای این کتاب خود ملاحظه و مقدمه ای نوشته است که ما نیز در دیپلماسی ایرانی عینا آنها را منتشر کردیم.

تا کنون چهل و پنج بخش از این کتاب در اختیار خوانندگان قرار گرفته است که همگی آنها در آرشیو دیپلماسی ایرانی در دسترس هستند، اکنون چهل و ششمین بخش از کتاب هیکل تحت عنوان "حسنی مبارک و زمانه اش..از تریبون تا میدان" در اختیارتان قرار می گیرد:

بعد از موضوع امنیت شخصی رئیس جمهوری – و امنیت منطقه ای کشور – نوبت به بند سوم در طرح کسینجر رسید که درباره امنیت اجتماعی نظام بود. الآن موقع آن بود که مهندسی اجتماعی بازسازی شود و طبقات جدیدی به وجود بیاید که در سریع ترین زمان ممکن توجه های جدیدی به آن شود.

●●●

·         امنیت شخصی رئیس جمهور بند اول درج شده در فهرست بود، کسینجر پیشنهاد داد که مجموعه خاصی از کارشناسان به قاهره بیایند تا مسئولیت کارهای مهمی را از چند جنبه بر عهده بگیرند:

-          فورا به طور مستقیم سیستم حمایت ویژه از رئیس جمهور را بر عهده بگیرند.

-          آموزش نیروهای گارد ریاست جمهوری را از نو انجام دهند و جدیدترین ابزارها و اسلوب حمایت از آنها را در اختیارشان قرار دهند.

-          سپس طرحی دائمی را که امنیت مطلوب رئیس جمهور را تضمین می کند به اجرا در آورند.

عملا هم کسینجر 10 روز بعد از سفرش به اسوان، گروهی را نزد آقای اسماعیل فهمی فرستاد با یک پیام کتبی که به وی ابلاغ می کرد که این گروه از لحاظ فنی پیشرفته است و به قاهره آمده تا طرحی کامل برای تامین امنیت رئیس جمهور را به اجرا در آورد (البته این مساله مورد تخصص وزیر امور خارجه مصر نبود اما در نشست اسوان که این موضوع مطرح شد او نیز حضور داشت و در جریان آن قرار گرفت، او طرفی بود که کسینجر به او پاسخ می داد)، در حقیقت او باید منظور خود را به آقای «حافظ اسماعیل» ابلاغ می کرد، (که مشاور امنیت ملی و مسئول سیستم کاری در دیوان ریاست جمهوری بود) اما حافظ اسماعیل در نشست اسوان حاضر نبود.

متن پیام کتبی کسینجر که به اسماعیل فهمی داد به این ترتیب بود:

وزارت امور خارجه – واشنگتن

دفتر وزیر

بی نهایت سری

28 ژانویه 1974

پیامی از کسینجر، وزیر امور خارجه به پرزیدنت سادات از طریق فهمی، وزیر امور خارجه.

بر اساس مشورت هایی که میان ما انجام شد و درباره امنیت شخصی جنابعالی با یکدیگر بحث کردیم، ما آمادگی داریم که تیمی از کارشناسان پیش روی خود را فورا به قاهره اعزام کنیم:

«چورچ ک.کیثان» Keithan، کارشناس امور امنیت شخصی.

«پائول لویس» Paul Lewis، کارشناس امور مقاومت که بر آن تاکید شد.

«هیو وارد»  Hugh Ward- متخصص امور آموزش مسئولین در حمایت شخصی.

در کنار آنها، کارشناس در امور امنیت مستقیم و متخصص در کشف بمب ظرف چند روز آینده به این تیم اضافه خواهد شد، علاوه بر آن ما پیشنهاد می دهیم که تیمی دیگر به ریاست آقای «آلان د. ولف» Alan D. Wolf که متخصص امور امنیت است نیز به قاهره بیاید، و اگر پرزیدنت سادات موافقت می کند می خواهیم که یک تیمی نیز برای حفاظت از مصالح امریکا در قاهره به مصر بیاید، هدف از حضور آنها این بار این است که آنها در حضور شما خبرگی شان در امور امنیت را بیان کنند تا مطمئن شوند که شما با قبول آنها موافق هستید.  

ما می خواهیم که این تیم را به سرعت به قاهره بفرستیم و قبل از 2 فوریه در آن جا باشند و اگر موعد مناسب تری را مد نظر دارید قطعا آمادگی داریم که آن را بدانیم.

●●●

 به این ترتیب هیئت های امنیتی به سمت مصر قطار شدند، و برخی از آنها حتی تا دو سال در مصر ماندند، آنها طرح های لازم امنیتی را که مرتبط با تامین امنیت شخصی رئیس جمهور بود اجرا کردند و عملا بر تطبیق آن نظارت کردند، سپس ترتیبات دائمی برای امنیت رئیس جمهور وضع شد.

طرح امنیت ویژه گسترده تر از تشدید امنیت گارد حفاظتی همراه رئیس جمهور بود، از ایستادن تا حرکت رئیس جمهور را شامل می شد، در میان بندها احتمالات پیش بینی نشده ای که می توانست همه را شوکه کند نیز مورد توجه قرار گرفته بود، سپس فهرستی از مطالبات امنیت احتمالی در زندگی روزانه رئیس جمهور در نظر گرفته شده بود که با برخی از تصمیم های تشدید شده همراه بود که گسترده تر از فرصت های متعارف بود:

-          از جمله مثلا، گارد ویژه که سلاح های مختلف در اختیار داشت، از آموزش پیشرفته ای برخوردار بود، قید و بندها و محدودیت هایی در هر جایی که رئیس جمهور در آن بود، داشت، با این ضرورت که باید به هر نحوی در هر مکانی امنیت رئیس جمهور را حداقل 36 ساعت قبل از حضورش در آن مکان تامین کند!!

-          از جمله مثلا، تا آن جا که می شود رئیس جمهور به دور از خیابان های قاهره منتقل شود، ترجیح بر آن بود که از هلیکوپتر به عنوان وسیله حمل و نقل وی استفاده شود، نوارهای امنیتی ای برای مکان های شلوغ یا در حال ساخت یا جاهایی که ساختمان های بلند دارند، تعریف شود تا رئیس جمهور نزدیک آن مکان ها نشود و تمرکز کامل بر عملکرد آنها انجام شود.

-          از جمله مثلا، مکان های اقامت رئیس جمهور بیش از یک مکان باشد و شامل مکان های مختلف شود، به گونه ای که کسی نتواند برای حضور او در مکانی معین برای مدتی معلوم برنامه ریزی کند.

-          از جمله این که بیشتر در مناطقی باشد که امکان کنترل آن وجود داشته باشد تا امکان جدا کردنش از محیط پیرامونی اش مهیا باشد، همچنین امکان خروج سریع او از محل در حالت های فوق العاده وجود داشته باشد، مثلا امکان استفاده از هلیکوپتر در آن مکان ها وجود داشته باشد یا نزدیک به آب باشد تا در صورت لزوم از نزدیک ترین زمان ممکن بتوان به آب دسترسی داشت، همچنین در نزدیکی راه های آزاد برای تردد سریع خودروها باشد.

-          از جمله این که مراکز آماده ای برای اسکان مجموعه هایی از نیروهای امنیت ویژه گارد رئیس جمهوری باشد که هنگامی که رئیس جمهور حرکت می کند با او حرکت کنند.

-          از جمله این که در راه ها امکان ایجاد ایست بازرسی برای نیروهای پلیس وجود داشته باشد تا هر وقت نیروهای رئیس جمهور خواستند در صورت لزوم که رئیس جمهور خواست وارد شهرها شود، خیابان ها را ببندند و به گونه ای برجسته باشد که همه بفهمند آنها تیم رئیس جمهور هستند، با ذکر این مساله که همه احساس کنند «ولی نعمتشان» در محل حاضر است!!

ادامه دارد...