پرده برداری از اردوگاه‌های مخوف کره‌شمالی

فعالان حقوق بشر از گوگل ارث برای شناسایی شبکه ی گسترده ای از اردوگاه های کار اجباری در کره ی شمالی بهره می گیرند. گمان می رود که این کشور دویست هزار نفر از مخالفان خود را در این اردوگاه های زندانی کرده است.

به گزارش فرارو به نقل از تلگراف؛ گروههای حقوق بشری از کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواسته اند تا یک تحقیق بین المللی از سابقه ی "اسفناک" پیونگ یانگ در رفتار با شهروندانش، از جمله بیش از پنجاه سال استفاده از سیستمی از زندان های سیاسی، را سامان دهد.

پیونگ یانگ اصرار دارد که این اردوگاه ها وجود خارجی ندارند و تنها ساخته وپرداخته ی تبلیغات خارجی ها هستند، اما تصاویر ماهواره ای باکیفیت بالا این ادعای کره ی شمالی را رد می کند.

در هیجدهم ژانویه ، وبسایت دیده بان اقتصاد کره شمالی، خبر داد که اردوگاهی جدید در کنار یک تاسیسات بازداشتگاهی در کائچون (در استان پیونگان جنوبی) که از پیش وجود داشت، ساخته شده است.

کورتیس ملوین، تحلیلگر، با استفاده از عکس های جدید گوگل ارث موفق شد اردوگاه های جدیدی را در نزدیکی اردوگاه 14 (که پیشتر شناسایی شده بود) بیابد. حصاری 21 کیلومتر این اردوگاه را احاطه کرده اند.

این تاسیسات تازه در آخرین عکس هایی که از این منطقه در سال 2006 وجود داشت، دیده نمی شدند.

ملوین همچنین می افزاید که در ذیل حصار محیطی این اردوگاه دو ایست بازرسی و شش پست نگهبانی وجود دارد، و در عین حال تعدادی ساختمان های خوابگاهی و ساختمان های اداری نیز به وضوح در عکس ها قابل مشاهده هستند. معدن ذغال سنگی که در داخل قلمرو حصار قرارگرفته به نظر می رسد که مورد استفاده نیست.

تصویر گوگل ارث از کمپ تازه ساخته شده مسوم به کمپ-22

تعداد بسیار معدودی از شهروندان کره شمالی توانسته اند از این زندان های مخوف بگریزند و از مرزهای کشور خارج شوند، ولی اشخاصی موفق به انجام این کار شده اند داستان های وحشتناکی از این زندان ها نقل می کنند.

افراد به خاطر هر نوع انتقادی از رِژیم در این نوع اردوگاه ها زندانی می شوند، و علاوه بر اینکه اغلب خود باید تا آخر عمر در این اردوگاه ها بمانند ممکن است افراد خانواده شان نیز تا سه نسل محکوم به زندانی شدن در این اردوگاه ها شوند. زندانیان این اردوگاه ها مجبورند برای زنده ماند از موش ها و دانه های ذرتی که در فضولات حیوانی پیدا می کنند تغذیه کنند.

فعالان حقوق بشر مدعی هستند که 40 درصد زندانیان در این اردوگاه ها بر اثر سوءتغذیه جان خود را از دست می دهند، و مابقی با بیماری، خشونت جنسی، شکنجه و سوءاستفاده از سوی نگهبانان دست وپنجه نرم کرده یا تا سرحد مرگ به کار گماشته می شوند.

مردان، زنان و بچه ها روزانه تا شانزده ساعت باید در شرایط خطرناک، اغلب در معادن یا کمپ های چوب بری، کار کنند.

تحلیلگران می گویند که هر کس به یکی از اردوگاه های کار اجباری در کره ی شمالی فرستاده شود بعید است که هرگز رنگ آزادی را ببیند و در عین حال هر نوع تلاشی برای فرار از این اردوگاه ها مجازات مرگ در پی دارد.

در گزارش جدیدی از سوی کمیسیون کمیسیون ملی حقوق بشر اشاره شده است که اکثریت زندانیان این اردوگاه ها را نه کسانی که به خاطر عقاید سیاسیشان دستگیر شده اند، بلکه کسانی تشکیل می دهند که هنگام فرار از کشور بازداشت شده اند. بخشی دیگر از زندانیان این اردوگاه کسانی هستند که گزارش شده از کره ی جنوبی تمجید کرده اند.

کمیته ی حقوق بشر برای کره ی شمالی، که با دیجیتال گلوب، از شرکت های پیشرو در عکسبرداری از زمین، همکاری دارد، در سال 2012 با استفاده از تصاویر ماهواره ای گزارشی با "گولاگ پنهان" منتشر کرد. (گولاگ نام یکی از مخوفترین اردوگاه های کار اجباری شوروی سابق بوده است.)

این گزارش بر اهمیت نرم افزار گوگل ارث در کشف این اردوگاه های کار اجباری در کره ی شمالی تاکید دارد.

در این گزارش همچنین آمده است: "تصویرهای ماهواره ای با کیفیت و جزییات بالا که از طریق گوگل ارث قابل دسترسی هستند، به زندانیان سابق این امکان را می دهد که خوابگاه هایی که در آن ها ساکن بوده اند، و همچنین محل های اعدام و سایر مکان ها را در اردوگاه های سابقشان شناسایی کنند."

گرگ اسکارلاتویو، مدیر اجرایی این موسسه می گوید: "رژیم کره ی شمالی بیش از این نمی تواند واقعیت تلخ وجود سیستم اردوگاه های کار اجباری برای زندانیان سیاسی در این کشور را مخدوش و پنهان کند. حتی اگر اجازه ی دسترسی به این اردوگاه ها داده نشود، ما با استفاده از عکس های ماهواره ای می توانیم مستمرا این اردوگاه ها را زیر نظر داشته باشیم."

نوانتم پیلای، کمیسر عالی سازمان ملل در امور حقوق بشر، اوایل ماه ژانویه در بیانیه ای در ژنو اعلام کرد: "اوایل امیدهایی وجود داشت که با حضور رهبری جدید در قدرت، تغییرات مثبتی را در وضعیت حقوق بشر در این کشور شاهد باشیم، اما با وجود گذشت یکسال از رهبری کیم جونگ اون می توان گفت تقریبا هیچ نشانی از بهبود اوضاع دیده نمی شود."

خانم پیلای در ماه دسامبر با دو تن از نجات یافتگان از اردوگاه های کار اجباری کره ی شمالی دیدار کرده و در جریان این دیدار استفاده از اعدام های بدون محاکمه و شکنجه را برای کنترل زندانیان محکوم کرده بود.

خانم پیلای همچنین افزود که وقت آن رسیده تا "اقدامی قوی صورت گیرد و گام اساسی در جهت ترتیب دادن یک تحقیق بین المللی مستقل در مورد یکی از بدترین و در عین حال پنهانی ترین و کمتر گزارش شده ترین وضعیت های حقوق بشر در جهان برداشته شود."