برخورد تهران و تل آویو در دریای سرخ

دیپلماسی ایرانی: دریای سرخ، مسیر کشتیرانی کلیدی، به منطقه ای برای رقابت بین اسرائیل و ایران تبدیل شده و این در حالی است که سودان و اریتره اهداف اصلی دو طرف در این رقابت استراتژیک به شمار می روند که در ماه های آینده تشدید خواهد شد.

به گزارش خبرگزاری یوتایتدپرس اینترنشنال، گروه های مخالف سودانی ادعا می کنند دولت خارطوم که روابطی دیرینه با ایران دارد، مجوز احداث پایگاه دریایی برای ایران در سواحل غربی خود در دریای سرخ را صادر کرده است.

اسرائیل در تاریخ 24 اکتبر به بهانه تولید موشک در کاخانه اسلحه سازی خارطوم که تل آویو ادعا می کند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز در آن نفوذ دارد، به این کاخانه حمله کرد. تهران این ادعا را رد می کند اما مقامات در تل آویو ادعا می کنند موشک ها از طریق این کارخانه اسلحه سازی و مصر به دست گروه های نظامی فلسطینی در نوار غزه می رسد.

این در حالی است که اسرائیل از مدت ها پیش به دنبال عملیات جمع آوری اطلاعات در اریتره در ساحل شرقی مدیترانه بوده، جایی که تهران در تلاش برای کنترل تنگه استراتژیک باب المندب در جنوب این راه آبی است.

اریتره که به لحاظ اقتصادی یک کشور ضعیف به شمار می رود و جمعیتی 5 میلیون و 200 هزار نفره دارد، در سال ،1991 ، پس از سال های جنگ خونین از اتیوپی جدا شد. اما اریتره از آن زمان مشکل امنیتی دارد، چرا که اتیوپی با 90 میلیون جمعیت بنادر خود را در دریای سرخ از دست داده و به یک کشور محصور در خشکی تبدیل شده است.

بزرگترین نگرانی اریتره حمله اتیوپی با پشتوانه آمریکا به منظور پس گرفتن زمین های از دست رفته است. این دو کشور در سال های 1998 تا 200 جنگ مرزی را تجربه کرده و روابط آنها همچنان متشنج است. همین امر موجب شده است که اریتره از همسایگان آفریقایی خود و ایالات متحده منزوی شود.

استرتفور، موسسه مشاوره ای امنیت جهانی در آمریکا بر این باور است که اریتره در مقابل تبادل تجهیزاتی مانند سلاح و پول ، تمایل خود را به تبدیل شدن به پایگاهی برای کشور های خاورمیانه نشان می دهد که قصد دارند نفوذ بیشتری در آفریقا داشته باشند. در نتیجه اریتره و آب هایش در خلیج عدن به صحنه دیگری برای رقابت ایران و رژیم صهیونیستی تبدیل شده است.

در گزارش این موسسه آمده است که تعامل اسرائیل و ایران با اریتره ، نشان دهنده گسترش دامنه رقابت آنها به دریای سرخ است که گفته می شود به بمباران کارخانه اسلحه سازی در سودان نیز منجر شد. از سوی دیگر فعالیت های ایران در اریتره، با هدف بزرگتر تهران برای به دست گرفتن کنترل خلیج باب المندب و راه آبی به کانال سوئز در ارتباط است.

این در شرایطی است که ایران به دنبال گسترش حضور نیرو های دریایی خود و فعالیت هایی فراتر از خلیج فارس و اقیانوس هند است و این اهداف را در دریای سرخ و مدیترانه جستجو می کند.

در دو ماه گذشته ایران دو بار ناوهای خود را به بندر سودان در دریای سرخ فرستاد تا حمایت خود را از حکومت عمر البشیر، رئیس جمهور سودان اعلام کند. سودان هم اکنون با مشکل سودان جنوبی مواجه است که در جولای 2011 و پس از یک دهه جنگ شهری، اعلام استقلال کرد. جنوب سودان منبع اصلی میادین نفتی این کشور به شمار می رود و از دست دادن آنها به ضرر حکومت عمر البشیر است.

این در حالی است که اسرائیل در جریان این جنگ از شورشیان جنوب سودان در مقابل حکومت مسلمان خارطوم حمایت کرد تا از این طریق از نفوذ ایران و مصر به نزدیکیمرز های غربی اسرائیل را کنترل کند.

گفتنی است هدف اصلی اسرائیل سد کردن راه فعالیت های ایران و صادرات سلاح در سودان است. تل آویو ادعا می کند تسلیحات از طریق بندر عباس به جنوب سودان می رود و سپس از طریق راه زمینی و مصر به نوار غزه می رسد. البته تهران این ادعا را تکذیب می کند.

در درگیری 8 روزه اخیر بین اسرائیل و گروه حماس در نوار غزه چند موشک فجر 5 به مرکز اسرائیل شلیک شد که گفته می شود ساخت ایران است.

تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10