کدام یک از رهبران جهان در دانشگاه‌های آمریکا تحصیل کرده‌اند؟

«واشنگتن تایمز» با ارائه آماری از تعداد دانشجویان خارجی و فارغ التحصیلی تعداد زیادی از رهبران جهان از دانشگاه های آمریکا، می نویسد: بسیاری از رهبران کشورها آموزش های آمریکایی فرا گرفته اند که منجر به افزایش قدرت نرم واشنگتن می شود.

به گزارش فارس، این روزنامه در مطلبی با عنوان «بسیاری از رهبران جهان، مسلح به آموزش های آمریکایی، درباره دنیا تصمیم گیری می کنند»، می افزاید: هنگامی که مقامات آمریکایی تلاش داشتند برای رسیدن به توافقی به منظور خاتمه جنگ داخلی 20 ساله میان سودان و سودان جنوبی در سال 2005 میانجی گری کنند، با فرد جنگجویی که رهبری شورشیان را در جنوب این کشور به عهده داشت، طرح دوستی ریخته بودند.

پیش از آنکه «جان گارانگ» فرماندهی ارتش آزادی بخش مردم سودان را در دست بگیرد، چهار سال در دانشگاه «گرینل» ایالت آیوا درس می خواند و مدرک کارشناسی خود را در رشته اقتصاد دریافت کرد. یک دهه پس از فارغ التحصیل شدن در سال 1969، وی به این ایالت بازگشت تا مدرک کارشناسی ارشد و دکترای خود را از دانشگاه ایالتی آیوا، در رشته اقتصاد کشاورزی بگیرد. تصویر قبیله نشین «دینکا» و جنگجوی اصلاح ناپذیری که در مزارع ذرت غربی پرورش یافته، آنقدر عجیب نیست که به نظر می رسد. تعداد غافلگیرکننده ای از سیاستمداران، دیپلمات ها، قانونگذاران، رهبران نظامی و غول های بازرگانی از سراسر دنیا، چه در کشورهای دوست و چه دشمن، زمانی در دانشگاه ها و دانشکده های آمریکا درست خوانده اند، منبعی از قدرت نرم که منافع این کشور را اغلب به طرز شگفت آوری تامین کرده است.  

شخصیت های بین المللی ارشد از جمله «میخائیل ساکاشویلی» رئیس جمهور گرجستان، عبدالله دوم شاه اردن، «کوفی عنان» دبیر کل سابق سازمان ملل و «بی نظیر بوتو» رئیس جمهور فقید پاکستان نیز در زمره افرادی هستند که پیش از بازگشت به وطن و به قدرت رسیدن، کلاس های درس آمریکایی را اشغال کرده بودند.

 * 300 رهبر کنونی و سابق جهان، در دانشگاه های آمریکا تحصیل کرده اند

 وزارت خارجه آمریکا، فهرستی از نزدیک به 300 رهبر کنونی و سابق جهان که موسسات آمریکایی را انتخاب کرده اند، جمع آوری کرده است. روندی که به گفته تحلیل گران، موضع آمریکا را به عنوان رهبر جهان در آموزش عالی تقویت کرده و در عین حال تمایل و در بیشتر موارد نیاز این شخصیت ها را به آشنایی با آمریکا، سیاست ها و فرهنگش نشان می دهد. ما در پذیرش دانشجو از همه کشورهای دیگر بازتر عمل کرده ایم.

 «آلن گودمن» رئیس موسسه غیرانتفاعی آموزش بین المللی می گوید؛ «به همین دلیل است که ما همچنان اولین کشور مقصد هستیم و زمان بسیار طولانی است که اینچنین بوده ایم. این سنت درهای باز آکادمیک ماست و ما سابقه ای بسیار طولانی در پذیرش دانشجویان خارجی داریم».

* دانشکده های ایالتی در مکان های ناشناخته نیز تعداد زیادی از این دانشجویان خارجی را جذب می کنند

مدت هاست که درهای بهترین دانشگاه های آمریکا، به روی دانشجویان خارجی باز بوده است. اعتبارنامه هایی که از این دانشگاه ها گرفته شده، مهم است و محصول آن این خواهد بود که آنها درک بهتری از آمریکا خواهند داشت. نه تنها دانشگاه های معروفی مانند هاروارد، ییل، ام آی تی، استنفورد، کلمبیا و دیگران توانسته اند سهم عمده ای را از این روند قدرتمند جهانی بدست آورند، سایر موسسات و دانشگاه های کمتر شناخته شده آمریکا نیز از آن بهره برده اند. مثلا دانشگاه ویسکانسین، دانشگاهی است که مقاماتی از بنگلادش، اردن، پرو، سریلانکا و سوئد از آن فارغ التحصیل شده اند. دانشگاه میشیگان نیز، به رهبرانی از آنتیگوا، جامائیکا و تایلند مدرک داده است. دانشگاه لویزیانا نیز افتخار این را دارد که به رهبرانی از کاستاریکا و هندوراس و دیگر کشورها مدرک داده است.  دانشگاه جرج واشنگتن نیز، شاهد تحصیل رهبرانی از کلمبیا، توگو و دیگر کشورها بوده است. دانشگاه شیکاگو گروه معروف به "پسران شیکاگو" را آموزش داده که گروهی از اقتصاددانان شیلیایی هستند و در سیاست پولی این کشور تاثیر زیادی دارند. «جرج بالان» استادی از آمریکای لاتین در دانشکده امور عمومی و بین الملل دانشگاه کلمبیا می گوید: «نه تنها هاروارد بلکه گاهی دانشکده های ایالتی در مکان های ناشناخته نیز، تعداد زیادی از این دانشجویان خارجی را جذب می کنند. بازار جهانی گسترش یافته است. برخی از این دانشکده ها در جذب دانشجویان خارجی، بسیار خوب عمل کرده اند».

 * شش عضو کابینه اندونزی در دانشگاه های آمریکا تحصیل کرده اند

 وزارت امور خارجه و گروه های خصوصی، فهرست افراد مهم خارجی که در دانشگاه های آمریکا تحصیلات عالیه خود را انجام داده اند، جمع آوری کرده است که شامل شاه اردن، ولیعهد نروژ و ولیعهد ژاپن می شود. در برخی کشورها، تعداد زیادی از مقامات هستند که در دانشگاه های آمریکا درس خوانده اند. هنگامی که "سوسیلو بامبانگ یوهویونو" رئیس جمهور اندونزی که مدرک کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه وبستر میزوری گرفت، می خواست کابینه تشکیل دهد، گروه مورد نظر وی شامل فارغ التحصیلانی از دانشگاه برکلی در کالیفرنیا (وزیر دفاع)، دانشگاه آمریکایی (وزیر دادگستری)، دانشکده وارتون در دانشگاه پنسیلوانیا (وزیر اقتصاد)، دانشگاه یو سی-دیویس (وزیر تجارت) و دانشکده معادن دانشگاه کلورادو (وزیر انرژی) می شد.

 * تعداد دانشجویان خارجی در دانشگاه های آمریکا، در 10 سال گذشته 32 درصد افزایش یافته است

 تحلیل گران معتقدند برنامه های دولت فدرال، سهم بسزایی در ورود انبوه دانشجویان خارجی به آمریکا که رهبران آینده کشورها و دیگر مشاغل را تشکیل می دادند، داشته است. این برنامه ها همچنین به آمریکایی های مستعد برای تحصیل در خارج از این کشور، پول پرداخت کرده و به خارجی ها امکان تحصیل در موسسات آمریکایی را می دهد. 

این مسئله به همراه دیگر تلاش های دولت و دانشگاه ها، دروازه های آمریکا را به سوی دانشجویان خارجی باز کرده و تعداد دانشجویانی را که آمریکا را به مقصد کشورشان ترک می کنند نیز به طور چشمگیری افزایش داده است. موسسه آموزش بین المللی گزارش داد؛ تعداد دانشجویان خارجی در دانشگاه های آمریکا در سال 2010 تا 2011 تحصیلی، 723 هزار و 277 نفر بوده که نسبت به سال گذشته پنج درصد افزایش داشته است. این رقم در پنج سال گذشته افزایش یافته و افزایش آن در دهه گذشته 32 درصد بوده است. اطلاعات این موسسه نشان دهنده این حقیقت است که دانشجویان خارجی، تنها از کشورهایی که روابط نزدیک و گرمی با آمریکا دارند، نمی آیند. تعداد دانشجویان چینی بیشترین رشد را داشته و تعداد آنها در مقطع کارشناسی، از 23 درصد به 43 درصد رسیده است.

 * چین و هند بیشترین تعداد دانشجو را در آمریکا دارند

 در سال تحصیلی 2010 تا 2011، حدود 157 هزار و 558 چینی در دانشگاه های آمریکا مشغول تحصیل بوده اند که این رقم، بسیار بیشتر از کشور دوم یعنی هند با 103 هزار و 895 دانشجوست. دیگر کشورهایی که روابط چندان خوبی با آمریکا ندارند مانند روسیه، پاکستان و افغانستان نیز، جوانان خود را به آمریکا اعزام کرده اند. تعداد کمی از کشورها هستند که دانشجویان شان را به دلایل سیاسی از تحصیل در دانشگاه های آمریکا باز می دارند و مهارت هایی که آنها در کلاس های درس آمریکایی فرا می گیرند را در بازگشت به وطن بی ارزش می شمارند.

بالان می گوید: «من هیچ حکومتی غیر از کره شمالی یا کوبا نمی شناسم که محدودیت هایی برای افراد در تحصیل در خارج از کشور قائل باشند. در موارد بسیار کمی، دشمنی کشورها با آمریکا، منجر به جلوگیری از ورود افرادی که خواستار تحصیل در آمریکا هستند به این کشور می شود».