لزوم گفتگوی مستقیم تهران-واشنگتن

معاون سابق وزیر خارجه آمریکا در مطلبی در "بوستون گلوب" ضمن تاکید بر لزوم برخورد دیپلماتیک با موضوع هسته ای ایران می نویسد: رئیس جمهوری بعدی ایالت متحده باید گفتگوهای مستقیم خود با ایران را آغاز کند.
به گزارش خبرگزاری مهر، نیکلاس برنز در مطلب خود در بوستون گلوب آورده است: به نظر می رسد دولت آمریکا تصیم به توقف ایران با استفاده از یکی دو روش گرفته است. گراهام آلیسون همکار من در دانشگاه هاروارد این اقدام آمریکا را "بحران موشکی کوبا با حرکت آرام" توصیف کرده است و من بر این باورم که ایران و آمریکا شبیه دو قطاری هستند که  در یک مسیر به سوی هم حرکت می کنند.

وی می نویسد: هفته گذشته من در نشست گروه استراتژی حزبی "اسپن" (Aspen ) که مدیر آن هستم، شرکت کردم. در این نشست تعداد اندکی از مقام های ارشد سابق، روزنامه نگاران و دانشگاهیان شرکت کنند مصرانه خواهان جنگ با ایران بودند، اما بسیاری بر این باور بودند که اقدام آمریکا علیه ایران احتمالا در سال آینده یا دو سال آینده اتفاق نخواهد افتاد، مگر اینکه چیزی جایگزین محاسبات ما بشود.

وی می نویسد: من آن جلسه را با یک نتیجه گیری ترک کردم. آمریکا باید تمام تلاش خود را برای دوری از جنگ بکار گیرد و به دنبال راه دیگری برای توقف برنامه هسته ای ایران باشد و باید از اسرائیل بخواهد تا در پائیز امسال دست به اقدامی علیه ایران نزند و اجازه دهد تا جامعه جهانی با ایران مقابله کند. با این فکر و نتیجه گیری من آمریکا نیاز به برداشتن سه گام پیش از گزینه جنگ دارد.

نخست؛ برنده انتخابات نوامبر ریاست جمهوری باید تمامی اقداماتی را که جیمی کارتر رئیس جمهوری اسبق آمریکا برای گفتگو با ایران انجام داد و شکست خورد انجام دهد و کانال گفتگوی مستقیمی بین تهران و واشنگتن برقرار کند و شروع به توسعه و گسترش گفتگوهای دو طرفه درباره تمامی مسائل موجود بکند و به توقف سی ساله گفتگوها پایان دهد.

استاد مدرسه کندی دانشگاه هاروارد در ادامه یاد داشت خود می نویسد: چه باراک اوباما برنده شود چه میت رامنی، باید از وزیر خارجه خود بخواهد با ایران گفتگو کند. ما باید قبل از اقدام به جنگ از دیپلماسی ناامید بشویم. حمله به کشوری که از سال 1979 در باره آن گفتگوهای هدفمندی نداشته ایم دست کم یک کوته بینی تلقی خواهد شد.

دوم؛ آمریکا باید در صورتی که گفتگوها و دیپلماسی به نتیجه برسد برای نخستین بار پیشنهادهای جامعی را بر روی میز قرار دهد. گفتگوهای آمریکا در قالب گروه 1+5 با ایران که در شش سال گذشته وجود داشته به هیچ نتیجه ای منجر نشده و نیاز به یک کانال جدید آمریکایی- ایرانی برای تقویت این گفتگوها هست. لیکن برای موفقیت، آمریکا باید با ارائه پیشنهادهای ملموس و قابل درک آماده سازش باشد که می تواند اینگونه شروع شود که به آن بخش از برنامه هسته ای ایران که غیر نظامی است اجازه فعالیت دهد و درعین حال مانع از حرکت ایران در مسیر تسلیحات اتمی باشد.

سوم؛ آمریکا نیاز به کنترل و اداره این بحران و مداخله نکردن اسرائیل دارد. در عین حال نگرانی تل آویو از برنامه هسته ای ایران کاملا قابل درک است و باید منافع اسرائیل را تضمین کند. ما باید تعهد خود را بار دیگر نسبت به امنیت اسرائیل اعلام کنیم و این به نفع آمریکا خواهد بود که در گرو "جدول زمانی سریع" که بنیامین نتانیاهو در این باره تدوین کرده نباشد. ما نیاز به آزادی برای کشف راههای گفتگوها با ایران با "جدول زمانی آهسته" خودمان پیش از بررسی استفاده از زور داریم.

برنز در پایان می نویسد: ما باید از جنگ عراق درسهایی را بگیرم  و بدانیم که جنگ در خاورمیانه  که هم اکنون درگیر ناآرامی هاست پیامدهایی غیر قابل پیش بینی خواهد داشت. پیش از آنکه ما اقدام به سومین جنگ در خاورمیانه بکنیم باید به ابزارهای دیگری برای برخورد با ایران در میز مذاکرات فکر کنیم.