آنچه بر خود نمی پسندی، بر دیگران هم مپسند!

روزنامه نیویورک تایمز در هفته گذشته گزارش های مهمی را در مورد چگونگی استفاده دولت اوباما از قدرت آمریکا منتشر کرد که تا حدود زیادی از درک اغلب آمریکایی ها خارج مانده است. یکی از این مقاله ها سیاست سوء قصد دولت اوباما علیه تروریست ها و دیگری جنگ سایبری علیه ایران را تشریح می کرد. آنچه در این سیاست ها به نظر من دردسرساز است، نهانکاری غیر قابل اجتناب و حیله ای است که در آن وجود دارد. مساله تنها این نیست که می کوشیم دشمنان خود را فریب دهیم، بلکه مشکل این است که خودمان را نیز فریب می دهیم. همانگونه که قبلا خاطرنشان کردم، زمانی که دولت آمریکا طیفی از عملیات خصمانه را علیه دشمنان خود در سراسر جهان انجام می دهد و افکار عمومی تنها پس از گذشت مدتی طولانی از آن با خبر می شود، راهی برای درک خشم و دشمنی  آشکار در رفتار کشور های هدف قدرت آمریکا باقی نمی ماند. در نتیجه ما رفتار آنها را به دیگر انگیزه های وخیم تر ارتباط  می دهیم.

سال 2009 را به خاطر آورید، زمانی که دولت اوباما دست دوستی را به سوی ایران دراز کرد. در همان دورانی که وی ویدیو های صمیمانه خود را برای نمایش در ایران آماده می کرد، در حال تقویت جنگ سایبری علیه ایران بود. زمانی که آیت الله خامنه ای ، رهبر جمهوری اسلامی به پیشنهاد آمریکا واکنش سردی نشان داده و اظهار داشت رفتار آمریکا بررسی و قضاوت می شود و در صورتی که رویکرد ایالات متحده تغییر کرده باشد، رفتار ایران نیز تغییر می کند، آمریکایی ها نیز برداشت کردند که پاسخ ایران برای فشردن دست دوستی منفی است. این در حالی است که رهبر ایران دلایل زیادی برای تردید در مورد این پیشنهاد داشت و اکنون روشن شد، بستر لازم برای غیر قابل اعتماد بودن دولت اوباما فراهم بوده است. به این ترتیب می توان گفت که تناقض های ذاتی در رویکرد آمریکا آن را در آستانه شکست قرار داده است.

ما از این تعجب می کنیم که چرا آنها از ما تنفر دارند! اما موضوع این است که اقداماتی علیه ایران انجام شده که اگر علیه آمریکا انجام می شد ما آن را خصمانه ارزیابی می کردیم. البته اینکه آمریکا از قدرت خود بسیار آزادانه استفاده کند، برای من تعجب برانگیز نیست چرا که اغلب قدرت های بزرگ اینچنین می کنند. از سوی دیگر سکوت مقامات دولتی در خصوص این اقدامات یا اجازه نشت برخی اطلاعات به بیرون آن هم در شرایطی که منافع سیاسی به همراه داشته باشد، نیز جای شگفتی ندارد. اما در عین حال گمان نمی کنم که آمریکایی ها نیز در مقابل باید از خشم دیگران شگفت زده شوند، چرا که علیه آنها اقداماتی انجام شده که در صورتی که علیه آمریکایی ها انجام می شد آن را دشمنی و عداوت می دانستند.

اما در صورتی که به رفتار خود در این جهت ادامه دهیم، زمانی نخواهد گذشت که دیگران نیز این رفتار را در مورد ما انجام می دهند.

تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی / 10