تل آویو نشین ها دست به سلاح می شوند؟
شاید اسرائیلی ها با این حرکت برنامه هسته ای ایران را چندسالی به تعویق بیندازند اما تضمینی وجود ندارد که تهران این حرکت تل آویو را با حملات موشکی تلافی نکند. حزب الله در لبنان و حماس در غزه هم می توانند این حرکت اسرائیلی ها را تلافی کنند.
دیپلماسی ایرانی: آیا رژیم صهیونیستی سرانجام در برابر ایران دست به سلاح می شود؟ پرسشی تکراری که این روزها در تمامی رسانه های بین المللی به کرات پرسیده می شود و یافتن پاسخی برای آن نیز چندان آسان نیست. اکونومیست با اشاره ای به تهدیدهای تهران توسط تل آویو ادعا می کند که گزارش اخیر آژانس بین المللی انرژی هسته ای در خصوص برنامه هسته ای ایران می تواند نقش تغییر دهنده معادله بازی را ایفا کند. نقشی که یا جرقه جنگ را می زند یا تشدید تحریم ها را به دنبال خواهد داشت. نویسنده این مطلب در این خصوص می نویسد:
دولت‌های غربی مدت طولانیست که متقاعد شده اند که ایران به دنبال اهداف نظامی خود با برنامه هستهای مخفیاته است. هفته گذشته آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با انتشار گزارشی تاکید کرد که هیچ ادله مشخصی از قصد ایران برای ساخت بمب هستهای وجود ندارد. گزارشی که در روز 8 نوامبر منتشر شد برای این اثبات ناکافی به نظر می‌رسد اما با این وجود نقطه عطفی است.
در گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آمده که این سازمان " نگرانی‌های جدی در رابطه با ابعاد نظامی احتمالی برنامه هستهای ایران وجود دارد. آژانس پس از ارزیابی دقیق و انتقادی با در نظر گرفتن اطلاعات موجود ، به این نتیجه رسید که تمام اطلاعات ، به طور کلی، موثق است و ایران به انجام فعالیت‌‌های مربوط به توسعه ابزار انفجار هستهای مشغول بوده‌است."
دوازده صفحه ضمیمه، روایتی را در رابطه با پیشرفت ایران به سوی دستیابی به سلاح اتمی و تبدیل شدن به قدرت هستهای را ارائه می‌دهد. در این گزارش آمده که ایران مدل‌های کامپیوتری از انفجار هستهای در سال‌های 2008 و 2009 ساخته و آزمایش‌هایی بر عوامل محرک هستهای انجام داده است. در این گزارش همچنین آمده که شبیه سازی متمرکز بر این موضوع است که چگونه امواج کوبشی از مواد منفجره متعارف می‌تواند سوخت کروی را در مرکز ابزار هستهای فشرده کند که موجب واکنش زنجیره‌ای شود که در نهایت منجر به انفجار خواهد شد. گزارش به جایی می‌رسد که ایران فراتر از مطالعات نظری رفته است و نیرو‌گاه اتمی در پایگاه نظامی پارچین بر پا کرده است و در سال 2000 شروع به آزمایش امکان فشرده‌سازی با چنین مواد منفجره‌ای کرده‌است. و این آزمایشات را " شاخص‌های قوی از توسعه سلاح امکان پذیر" نامیده است.
منابع اطلاعاتی غربی بر این باورند که ایران در حال حاضر به اندازه کافی اورانیوم غنی شده برای ساخت در اختیار دارد، و اگر بخواهد حداقل یک سلاح هستهای ظرف یکسال تولید می‌کند و به همین منوال می‌تواند به سرعت چندین سلاح هستهای دیگر نیز تولید کند. مشخص نیست که ایران قادر به قرار دادن کلاهک‌های مینیاتوری در یکی از موشک‌های بالستیک شهاب 3 که برد حدود 1.200 مایل ( 1900 کیلومتر) دارد هست یا نه، اما آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان‌می‌دهد ایران آزمایش‌ها را به این منظور انجام داده است.
اکونومیست در ادامه می نویسد: این گزارش، همان‌طور که انتظار می‌رفت توسط محمود احمدی نژاد رد شد، و انگیزه‌های جدیدی به تلاش‌عای دیپلماتیک غرب برای تشدید تحریم‌های شورای امنیت ملی سازمان ملل متحد بوجود آورد. با این حال چین و روسیه اعلام کرده‌اند که با هرگونه تلاش برای اعمال تحریم‌های تنبیهی بیشتر بر ایران مخالف هستند . همچنین بحث‌های تازه‌ای در رابطه با متوسل شدن به اقدام نظامی، به ویژه از اسرائیل وجود دارد.
در طول دو هفته گذشته،تعدادی مقاله در روزنامه‌های اسرائیل منتشر شدند که نویسندگان آنها مدعی شدند نخست وزیر، بنیامین نتانیاهو، و ایهود باراک، وزیر جنگ این رژیم برنامه‌های بلند‌مدت برای حمله پیشدستانه به تاسیسات هستهای ایران را به کار گرفته‌اند. بسیاری از تحلیلگران اسرائیلی بر این باورند که این دو نفر قادر به فریب همکاران شکاک اعضای کابینه هستند و هنگامی که موفق شدند، رهبری نیروی دفاع اسرائیل شک و تردید را کنار گذاشته، ادای احترام کرده و حمله خواهد کرد.
با این حال این شک و تردید‌ها مستدل هستند. تاسیسات هستهای ایران متعدد و پراکنده هستند،. تعدادی از آنها زیرزمین توسط موشک‌های مدرن کوتاه برد روسی حفاظت می‌شوند، و حتی ممکن است از تعداد آنها بیشتر از آن چیزی که اسرائیل از آن مطلع است باشد. این احتمال وجود دار که حمله اسرائیل متمرکز بر سه سایت نسبتا مشهود باشد: کارخانه غنی سازی اورانیوم در نطنز، راکتور آب سنگین در اراک و راکتور آب سبک، ساخت روسیه، در بوشهر.
شاید اسرائیلی ها با این حرکت برنامه هسته ای ایران را چندسالی به تعویق بیندازند اما تضمینی وجود ندارد که تهران این حرکت تل آویو را با حملات موشکی تلافی نکند. حزب الله در لبنان و حماس در غزه هم می توانند این حرکت اسرائیلی ها را تلافی کنند.
اکنون سوال اینجاست که چرا اسرائیل باید در اینچنین شرایطی به تهران حمله کند: نخستین دلیل این است که ایرانی ها به سرعت در حال انتقال تجهیزات هسته ای خود به مکانی امن هستند. دوم اوضاع نابسامان سوریه که می تواند دست اتحاد تهران با دمشق را از هم جدا کند. سومین دلیل خروج نیروهای امریکایی از عراق تا پایان سال جاری میلادی است که می تواند تهران را هدف بعدی نیروهای امریکایی در منطقه قرار دهد. چهارمین دلیل هم انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سال 2012 میلادی است که در آن اوباما برای جبران ضعف های خود در قبال انتقادهای جمهوری خواهان حامی اسرائیل می تواند از کارت نظامی علیه تهران استفاده کند.
منبع: اکونومیست
دولت‌های غربی مدت طولانیست که متقاعد شده اند که ایران به دنبال اهداف نظامی خود با برنامه هستهای مخفیاته است. هفته گذشته آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با انتشار گزارشی تاکید کرد که هیچ ادله مشخصی از قصد ایران برای ساخت بمب هستهای وجود ندارد. گزارشی که در روز 8 نوامبر منتشر شد برای این اثبات ناکافی به نظر می‌رسد اما با این وجود نقطه عطفی است.
در گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آمده که این سازمان " نگرانی‌های جدی در رابطه با ابعاد نظامی احتمالی برنامه هستهای ایران وجود دارد. آژانس پس از ارزیابی دقیق و انتقادی با در نظر گرفتن اطلاعات موجود ، به این نتیجه رسید که تمام اطلاعات ، به طور کلی، موثق است و ایران به انجام فعالیت‌‌های مربوط به توسعه ابزار انفجار هستهای مشغول بوده‌است."
دوازده صفحه ضمیمه، روایتی را در رابطه با پیشرفت ایران به سوی دستیابی به سلاح اتمی و تبدیل شدن به قدرت هستهای را ارائه می‌دهد. در این گزارش آمده که ایران مدل‌های کامپیوتری از انفجار هستهای در سال‌های 2008 و 2009 ساخته و آزمایش‌هایی بر عوامل محرک هستهای انجام داده است. در این گزارش همچنین آمده که شبیه سازی متمرکز بر این موضوع است که چگونه امواج کوبشی از مواد منفجره متعارف می‌تواند سوخت کروی را در مرکز ابزار هستهای فشرده کند که موجب واکنش زنجیره‌ای شود که در نهایت منجر به انفجار خواهد شد. گزارش به جایی می‌رسد که ایران فراتر از مطالعات نظری رفته است و نیرو‌گاه اتمی در پایگاه نظامی پارچین بر پا کرده است و در سال 2000 شروع به آزمایش امکان فشرده‌سازی با چنین مواد منفجره‌ای کرده‌است. و این آزمایشات را " شاخص‌های قوی از توسعه سلاح امکان پذیر" نامیده است.
منابع اطلاعاتی غربی بر این باورند که ایران در حال حاضر به اندازه کافی اورانیوم غنی شده برای ساخت در اختیار دارد، و اگر بخواهد حداقل یک سلاح هستهای ظرف یکسال تولید می‌کند و به همین منوال می‌تواند به سرعت چندین سلاح هستهای دیگر نیز تولید کند. مشخص نیست که ایران قادر به قرار دادن کلاهک‌های مینیاتوری در یکی از موشک‌های بالستیک شهاب 3 که برد حدود 1.200 مایل ( 1900 کیلومتر) دارد هست یا نه، اما آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نشان‌می‌دهد ایران آزمایش‌ها را به این منظور انجام داده است.
اکونومیست در ادامه می نویسد: این گزارش، همان‌طور که انتظار می‌رفت توسط محمود احمدی نژاد رد شد، و انگیزه‌های جدیدی به تلاش‌عای دیپلماتیک غرب برای تشدید تحریم‌های شورای امنیت ملی سازمان ملل متحد بوجود آورد. با این حال چین و روسیه اعلام کرده‌اند که با هرگونه تلاش برای اعمال تحریم‌های تنبیهی بیشتر بر ایران مخالف هستند . همچنین بحث‌های تازه‌ای در رابطه با متوسل شدن به اقدام نظامی، به ویژه از اسرائیل وجود دارد.
در طول دو هفته گذشته،تعدادی مقاله در روزنامه‌های اسرائیل منتشر شدند که نویسندگان آنها مدعی شدند نخست وزیر، بنیامین نتانیاهو، و ایهود باراک، وزیر جنگ این رژیم برنامه‌های بلند‌مدت برای حمله پیشدستانه به تاسیسات هستهای ایران را به کار گرفته‌اند. بسیاری از تحلیلگران اسرائیلی بر این باورند که این دو نفر قادر به فریب همکاران شکاک اعضای کابینه هستند و هنگامی که موفق شدند، رهبری نیروی دفاع اسرائیل شک و تردید را کنار گذاشته، ادای احترام کرده و حمله خواهد کرد.
با این حال این شک و تردید‌ها مستدل هستند. تاسیسات هستهای ایران متعدد و پراکنده هستند،. تعدادی از آنها زیرزمین توسط موشک‌های مدرن کوتاه برد روسی حفاظت می‌شوند، و حتی ممکن است از تعداد آنها بیشتر از آن چیزی که اسرائیل از آن مطلع است باشد. این احتمال وجود دار که حمله اسرائیل متمرکز بر سه سایت نسبتا مشهود باشد: کارخانه غنی سازی اورانیوم در نطنز، راکتور آب سنگین در اراک و راکتور آب سبک، ساخت روسیه، در بوشهر.
شاید اسرائیلی ها با این حرکت برنامه هسته ای ایران را چندسالی به تعویق بیندازند اما تضمینی وجود ندارد که تهران این حرکت تل آویو را با حملات موشکی تلافی نکند. حزب الله در لبنان و حماس در غزه هم می توانند این حرکت اسرائیلی ها را تلافی کنند.
اکنون سوال اینجاست که چرا اسرائیل باید در اینچنین شرایطی به تهران حمله کند: نخستین دلیل این است که ایرانی ها به سرعت در حال انتقال تجهیزات هسته ای خود به مکانی امن هستند. دوم اوضاع نابسامان سوریه که می تواند دست اتحاد تهران با دمشق را از هم جدا کند. سومین دلیل خروج نیروهای امریکایی از عراق تا پایان سال جاری میلادی است که می تواند تهران را هدف بعدی نیروهای امریکایی در منطقه قرار دهد. چهارمین دلیل هم انتخابات ریاست جمهوری امریکا در سال 2012 میلادی است که در آن اوباما برای جبران ضعف های خود در قبال انتقادهای جمهوری خواهان حامی اسرائیل می تواند از کارت نظامی علیه تهران استفاده کند.
منبع: اکونومیست
نظر شما :