برنامه هسته‌ای ایران چندان عمیق نیست
دیپلماسی ایرانی: روزنامه لس آنجلس تایمز در تازه ترین نوشتار خود در خصوص برنامه هسته‌ای ایران ادعا می‌کند که تهران شاید به سمت هسته‌ای شدن در حرکت بود اما از سرعت این ماجراجویی بسیار کاسته شده است. این روزنامه در این خصوص می‌نویسد: دیپلماسی، تحریم‌ها و حتی کارشکنی‌ها هم در نهایت جواب داده اند و سرعت دستیابی تهران به انرژی هسته‌ای بسیار تا بسیار کند شده است. سالهاست که اسرائیلی‌ها در گوش جهانیان می‌خوانند که برنامه هسته‌ای ایران به سمت دستیابی این کشور به سمت تسلیحات هسته‌ای پیش می‌رود. آن میزان هیاهو و سر و صدا به یکباره فروکش کرد و اسرائیلی‌ها در جلد محافظه کارانی فرو رفتند عجیب و غریب. تل آویو نشین‌ها امروزه روز به فراخور شرایط بوجود آمده ادعا می‌کنند که تهران تا دستیابی به تسلیحات هسته‌ای حداقل چهار سال فاصله دارد.
به نظر می‌رسد که دولت چهل و چهارمین رئیس جمهوری ایالات متحده هم با این مساله موافق است هر چند کاخ سفید نشین‌ها از اعتراف به این موضوع سرباز می‌زنند و تاکید دارند که اعلام ضرب الاجل زمانی برای برنامه هسته‌ای ایران اشتباهی استراتژیک است. این روزنامه به نقل از یک منبع آمریکایی که نمی‌خواهد نامش فاش شود، در این خصوص می‌نویسد: با اعلام ضرب الاجل زمانی اعلام شده از سوی اسرائیل و تایید برخی منابع دیگر، در حال حاضر ما فضایی برای نفس کشیدن پیدا کرده ایم.
سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل ادعا می‌کنند که زمان بندی اعلام شده از سوی مقام‌های این رژیم مبتنی بر گزارش‌های رسیده از خرابی سانتریفیوژهای ایرانی است. مسئولیت غنی سازی اورانیوم و تبدیل آن به مواد مورد نیاز برای تولید بمب هسته‌ای بر عهده همین سانتریفیوژهایی است که اسرائیلی‌ها داعیه دار خرابی آن هستند. در غربی که شدیدترین تحریم‌ها علیه ایران را از تابستان گذشته تا کنون و از مجرای شورای امنیت بر ایران اعمال کرده، هرکسی از ظن و گمان خود دلایل توقف در برنامه هسته‌ای را توجیه و تعبیر می‌کند. وزیر امور خارجه ایالات متحده، هیلاری کلینتون هفته گذشته با تایید خبر کند شدن روند برنامه هسته‌ای ایران، آن را نتیجه مستقیم تحریم‌هایی دانست که اوباما و تیمش بر ایران تحمیل کرده اند. بسیاری از تحلیلگران اجماع علیه تهران را یکی از بزرگترین موفقیت‌های دولت باراک اوباما می‌دانند.
لس آنجلس تایمز در ادامه می‌نویسد: مابقی روایت پرونده هسته‌ای ایران اما بسیار جذاب تر است. دولت باراک اوباما در حقیقت زنجیره ای از فشارها را بر ایران وارد کرد که چیزی بیش از تحریم‌ها بودند. اوباما در ملاءعام از تمایل برای گفتگو با ایران بر سر پرونده هسته‌ای سخن گفت و همزمان تحریم‌ها را هم به آرامی پیش برد. اما در پشت پرده ایران متحمل فشارهای سیاسی دیگری هم بود.
یکی از عواملی که قابل کتمان و چشم پوشی نیست، خرابکاری‌هایی است که هدف تمامی آنها برنامه هسته‌ای ایران بود. استاکس نت را دیگر همه می‌شناسند. ویروس کامپیوتری که سانتریفیوژهای تاسیسات هسته‌ای ایران را هدف قرار داده است. نه کاخ سفید نشین‌ها و نه ساکنان تل آویو تاکنون مسئولیت این امر را بر عهده نگرفته اند اما زبان به انتقاد از آن هم نگشوده اند. البته هر دو این طیف‌ها به خوبی می‌دانند که استاکس نت در مسیر خواست و اراده آنها حرکت کرده است. دیگر موفقیت باراک اوباما و همراهانش هم در جلب حمایت از تحریم‌ها از جانب شرکت‌هایی بود که پیش از این تجهیزات مورد نیاز بخش هسته‌ای ایران را تامین می‌کردند.
دیوید آلبرایت از دانشمندان هسته‌ای به نام، اخیرا در این باره نوشت: تحریم‌ها و تشدید کنترل خرید و فروش‌های بین المللی ایران، کار را برای دولتمردان این کشور سخت کرده است. طبیعی ترین نتیجه این کنترل‌ها و سخت گیری‌ها هم تمام شدن ذخیره تجهیزاتی ایرانیان است.
اکنون که توقف در برنامه هسته‌ای ایران عیان شده است، دولت باراک اوباما به دنبال کندتر کردن بیش از پیش این روند است. یک مقام آمریکایی در این خصوص می‌گوید: ایرانی‌ها استراتژی را دنبال می‌کنند مبنی بر منحرف کردن دیگران از ذات پرونده هسته‌ای این کشور. ما اکنون این نقاب را از چهره برنامه هسته‌ای ایران کنار زده ایم و کشفیات ما نشان می‌دهد که برنامه ایران چندان هم که دولتمردان این کشور ادعا می‌کنند عمیق نیست.
لس آنجلس تایمز در ادامه می‌نویسد: دولت باراک اوباما به دنبال کانالی است که بتواند از مجرای آن پیغام خود را به گوش ایرانی‌ها برساند. به گوش طیفی که از تحریم‌ها بیشترین آسیب‌ها را می‌بینند: اگر برنامه هسته‌ای ایران با همین کیفیت ادامه پیدا کند، ایرانی‌ها باید تا چند سال آتی نیز همین میزان از تحریم‌های اقتصادی را تحمل کنند. اما اگر ایرانی‌ها به این باور برسند که توانایی تحمل این تحریم‌ها را ندارند بی شک به فکر راه چاره ای برای برون رفت از این وضع خواهند بود. شاید هم در نهایت این طیف به این باور برسند که باید به دلایل استراتژیک هم که شده بخشی از فعالیت‌های هسته‌ای خود را متوقف کنند.
آمریکایی‌ها در چند ماه گذشته تمام شرکت‌های بیمه، بانک‌ها و تجارتخانه‌ها را از ارتباط گیری با تهران برحذر داشته اند. استراتژی یا با ما یا با ایران از دنیای سیاست به دنیای اقتصاد و تجارت هم سرایت کرده است. البته چین هنوز هم در مواجهه با ایران دوشادوش کامل غرب قرار نگرفته است. یک مقام آمریکایی در مقام انتقاد از چین می‌گوید: پکن آن گونه که باید و شاید تحریم‌ها را دنبال نمی‌کند. این کشور همچنان تکنولوژی در اختیار خود را به ایران صادر می‌کند. بی شک مقام‌های آمریکایی در دیدار با هیئت چینی به ریاست رئیس جمهوری این کشور که هفته جاری به واشنگتن سفر می‌کنند این دغدغه را در میان خواهند گذاشت.
دیوید آلبرایت در این باره می‌گوید: آنچه که سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل در مورد برنامه هسته‌ای ایران می‌گویند تنها و تنها تخمین‌هایی ساده است. سناریوهای بسیاری وجود دارد که بر اساس هرکدام از آنها ایران می‌تواند بر سرعت برنامه هسته‌ای خود بیفزاید.
لس آنجلس تایمز در ادامه می‌نویسد: اسرائیلی‌ها پیش از این هم پیش بینی‌های نادرستی در مورد برنامه هسته‌ای ایران داشته اند. در سال 1992، وزیر امور خارجه وقت این رژیم ادعا کرد که ایران تا سال 1999 به بمب هسته‌ای دسترسی پیدا خواهد کرد. در سال 2001 میلادی، وزیر دفاع وقت این زمان را سال 2005 دانست. دو سال پیش هم بنیامین نتانیاهو اعلام کرد که تهران تا سال 2011 میلادی به تسلیحات هسته‌ای دست پیدا خواهد کرد.
نظر شما :