اتهام زنی عجیب یک رسانه افغان علیه ایران

وقتی حامد کرزی پیام تبریک زودهنگامی برای محمود احمدی نژاد به خاطر معرفی دوباره اش برای ریاست جمهوری ایران فرستاد، برخی روزنامه ها و احزاب افغانستان دست به انتقاد از او زدند و اقدام وی را عجولانه و نادرست خواندند.

دلیل اعتراض آنها یکی اعتراضات مردم ایران به نتیجه انتخابات بود و دیگر عدم اعلام قطعی نتایج از سوی شورای نگهبان. با این حال کرزی ترجیح داد تا استحکام مناسبات خود را با تهران اثبات کند و بنابراین بدون داوری نسبت به نتیجه حاصل شده، پیام تبریکی را برای احمدی نژاد ارسال کرد.

اما چند روز پیش یکی از رسانه های این کشور (آژانس خبری آریانانت) با درج تحلیلی ضد ایرانی، از تلاش هایی مرئی و نامرئی برای تجزیه افغانستان سخن گفته و با لحنی تند و تیز به جمهوری اسلامی ایران تاخته است.

این مقاله با انتقاد از دولت افغانستان در توزیع ناعادلانه امکانات در مناطق و میان قبایل، به این مسئله اشاره کرده است که تبدیل ولسوالی ها به ولایات زمینه ای برای تجزیه افغانستان و تایید آن از سوی ایران است. (ولسوالی یکی از واحد‌های تقسیمات کشوری افغانستان است که معادل واحد شهرستان می‌شود)

نویسنده آورده است: "بدیهی است که تبدیلی ولسوالی ها و روستاها به ولایات، سر آغاز تجزیه افغانستان عزیز است زیرا این کار زورداران را به تجزیه طلبی و زورگویی مزید ترغیب و تشویق خواهد کرد. نخست ولایت طلبان ولسوالی ها و روستاها را به ولایات تبدیل خواهند کرد و بعدا مجموع چند ولایت را خود مختار اعلام خواهند کرد و جمهوری اسلامی ایران یا آن را به رسمیت خواهد شناخت و یا هم آن را جز قلمرو ایران زمین یا ایران کبیر خواهد کرد."

نویسنده این مطلب مدعی است که ایران قصد دارد افغانستان، قسمت هایی از عراق، ترکمنستان، تاجیکستان، ازبکستان، بخش هایی از آذربایجان، قسمت هایی از سوریه، قرقیزستان، ترکستان شرقی (سین کیانگ چین) و قسمت هایی از خاک پاکستان را به نحوی از انحا تحت سیطره خویش در آورد! با این تحلیل بعید نیست که سرنخ اتفاقات اخیر سین کیانگ را نیز به ایران متصل کند و آن را در راستای پروژه ایرانی سازی و شیعه گری در چین معرفی کند.

این مقاله می افزاید: "بر اساس برنامه شیطانی ایران، باید در کشورهای نامبرده موج از خشونت ها آغاز شود و آسان ترین راه آغاز خشونت، افروختن آتش تعصبات قومی، مذهبی و لسانی در مناطق مزبور است. اگر از حقیقت اغماض نکنیم باشندگان این مناطق از مدت مدیدی در مجمر خون و آتش دست و پا می زنند و طراحان تهران برای نیل به اهداف و اغراض نامیمون استعماری خویش آن را شعله ور نگه می دارند. ایرانی ها برای رسیدن به اهداف استعماری خویش از یک طرف آتش اختلافات قومی و مذهبی را در مناطق به اصطلاح ایران کبیر مشتعل می کنند و از طرف دیگر در کشورهای نامبرده تلاش های فرهنگی می کنند. تاسیس تلویزیون بین المللی فارسی جزئی از این برنامه است که برای کشورهای افغانستان، ایران، تاجیکستان و آذربایجان نشرات خواهد داشت."

این نویسنده که ظاهرا از گرایش مردم افغانستان به پیشینه فرهنگی و زبانی خود سخت پریشان است، حتی تاسیس ده ها تلویزیون، رادیو، روزنامه و مجله فارسی زبان را در افغانستان، پروژه ای در خدمت امیال ایران نامیده است.

نویسنده در اظهارنظری دیگر با حمایت از پشتون ها نوشته است: "اظهر من الشمس است که محرومی کوچی ها از مناطق علفزار کشور نیز جزء از این برنامه است. بر اساس پلان (نقشه) شوم ایران باید پشتون ها آهسته آهسته از قدرت کنار روند، پشتون ها از علم و دانش دور نگه داشته شوند، دانشمندان پشتون به چشم حقارت دیده شوند، در مناطق آنها جنگ و خونریزی آغاز شود تا آنها به رضای خود سرزمین خود را ترک نمایند و بدین ترتیب زمینه برای تشکیل ایران زمین و یا ایران کبیر آماده شود."

با این وصف به نظر می رسد که بخشی از اپوزیسیون داخل افغانستان که مخالف همسویی های ذاتی کشورشان با فرهنگ و تمدن ایرانی هستند می کوشند به ایران هراسی دامن بزنند و با بهره گیری از نقطه ضعف ها و بی عدالتی های موجود، آتش زیر خاکستر اختلافات اقوام را زنده کنند.