مسوولیت ما در مقابل انسان‌ها
سال گذشته سالی بسیار سخت برای همه ما بود. من سال گذشته را سال بحران های متعدد نام گذاری کردهام. سال 2009 مسلما سالی دشوارتر خواهد بود. يادداشتى از بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد
سال گذشته سالی بسیار سخت برای همه ما بود. من سال گذشته را سال بحران های متعدد نام گذاری کردهام. سال 2009 مسلما سالی دشوارتر خواهد بود. چالش هایی که درسال 2009 وجود دارد – از تغییرات آب و هوایی تا بحران اقتصادی- تعهدات ما را بیش از هر زمان دیگری در معرض آزمون قرار خواهد داد. در حوزه حقوق بشر، ما از مسوولیت حمایت سخن به میان می آوریم. در فضای گسترده از کوشش های مشترک بین المللی، ما باید از مسوولیت های خودمان را اجرا کنیم.
من از اینکه جهان در مقابل بحران اقتصادی یکپارچه عمل کردند بسیار خوشوقتم. این درحالی است که نگرانم که در نقطه پایان آغازی هستیم. این بحران ها حس یکپارچگی جهانی را که کلیدی برای هر اتحادی است را به چالش می کشد. همچنین از چگونگی برخوردمان در مقابل حوادث طبیعی از میانمار تا هائیتی بسیار خورسند هستم. این درحالی است که از بی میلی دولت میانمار در مقابل وعده هایی که برای گفت و گوی دموکراتیک و آزادی زندانی های سیاسی بسیار ناامید هستم. نیروهای سازمان ملل با وجود شرایط بسیار دشوار در جمهوری دموکراتیک کنگو همچنان به فعالیت خود ادامه دادند اما همچنان نتوانسته اند انسان های بی گناه را از خشونت ها نجات دهند. گزارش های ما در خصوص حقوق بشر همچنان ادامه دارد- در بسیاری از مکان ها و با شیوه های گوناگون. و ما همچنان با تمام نیرو برای اشاعه حقوق بشر در جهان ادامه می دهیم.
ما بر این باوریم که از عهده یکی از مهم ترین و جدی ترین مشکلات سال برآمدیمو بحران غذا دیگر در صدر اخبار دنیا قرار ندارد، هرچند که این مسئله همچنان از بین نرفته است. سیستم سازمان ملل با یکدیگر متحد شد تا بتواند بر این مشکل با استفاده از تمام ظرفیت های خود به طور کامل فائق آید.
سازمان ملل با استفاده از علم تغذیه، تولیدات کشاورزی، تجارت و حمایت اجتماعی به این نقطه رسیده است. ما در ایجاد تغییر در سیاست های غلط و قدیمی در خصوص کشاورزی و بهداشت عمومی موفق عمل کردیم و به اهداف هزاره که شامل مبارزه داوطلبانه با تغییرات آب و هوایی، فقر و بحران اقتصادی بود نزدیک شدیم. در میان چالش هایی که پیش روی ما قرار دارد، هیچکدام به اندازه تغییرات آب و هوایی از اهمیت بالایی برخوردار نیست. چند هفته پیش، من در جمع رهبران جهان در پزنان لهستان بودم. متوجه شدم که تغییرات آب و هوایی به قدری از اهمیت برخوردار است که حتی نمی تواند منتظر باشد تا بحران اقتصادی جهان برطرف شود. اکثریت کسانی که در این جمع حاضر بودند با قرار داد جدید سبز موافق بودند.
سرمایه گذاری در بخش تکنولوژی زیست محیطی دوستانه می تواند بخشی از هر انگیزه برای اقتصاد جهانی باشد. تمام کسانی که در این جلسه حاضر بودند بر این عقیده بودند که زمانی برای تلف کردن وجود ندارد. ما تنها 12 ماه تا اجلاس کوپنهاک وقت داریم و باید تا پیش از پایان سال 2009 به یک توافق کلی در خصوص تغییرات آب و هوایی برسیم. توافقی که مورد قبول تمام کشورها باشد. موفقیت نیازمند یک رهبری بسیار کارآمد است.
من در راستای خواست های سیاسی گام برخواهم داشت و برنامه ریزی کرده ام تا اجلاسی در خصوص تغییرات آب و هوایی پیش از شصت و چهارمین اجلاس عمومی سازمان ملل برگزار کنیم. اما همچنین انتظار دارم که رهبران جهان پیش از این اجلاس با یکدیگر دیدار داشته باشند. با همکاری ما می توانیم به مسوولیتمان در خصوص کره زمین و مردم آن عمل کرده باشیم.
ما باید به چالش های سال 2009 به عنوان فرصتی برای همکاری های بین المللی نگاه کنیم. ما وارد یک فضای چند جانبه خواهیم شد. اسراییل و فلسطین باید به طور مستقیم و با کمک سازمان ملل وارد مذاکره شوند. اگر بتوانیم به عزم خود در این زمینه ادامه دهیم مسلما سال 2009 سال صلح برای خاورمیانه خواهد بود. در عراق، امنیت به طور گسترده ای افزایش پیدا کرده است. انتخابات محلی قرار است که در ماه ژانویه برگزار شود.
من به رهبران عراقی متذکر می شوم که با یکدیگر همکاری کنند تا بتوانند تمامی مسوولیت خود در قبال جامعه را به خوبی انجام دهند که البته تمام اینها حمایت همه جانبه سازمان ملل را که ما به آنها خواهیم داد نیاز دارد. مسائل بشری در زیمبابوه روز به روز به مرحله بحرانی نزدیک تر می شود.
زیمباوه در شرایط بحرانی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی قرار دارد. من به روبرت موگابه، رییس جمهور زیمباوه در نشست دوحه این مسئله را متذکر شدم. وی قول داد تا اجازه دهد نیروهای سازمان ملل وارد زیمباوه شوند تا بتوانند روند سیاسی این کشور را بهبود بخشند. اکنون به ما می گویند که زمان مناسبی برای ورود به زیمباوه نیست.
اگر امروز زمان مناسبی نیست، پس این زمان مناسب کی فرا خواهد رسید؟ در سومالی، خطر هرج و مرج و آشوب بسیار واضح است و وجود دارد. بنابراین باید با آن مقابله کرد. هفته گذشته من پیشنهاداتی را به شورای امنیت در مورد مراحل صلح در این منطقه ارائه کردم. من همچنین پیرامون مسائل بشری و موقعیت امنیتی در افغانستان نگرانم. یک حرکت سیاسی و یک تغییر شفاف باید در این منطقه انجام شود. آنها نیازمند یک همکاری هستند، همکاری تمام کشورهای فقیر و ثروتمند جهان برای توسعه این منطقه. طی سال ها من در بیش از 700 نشست دو جانبه شرکت کردم که 350 نشست با روسای جمهور، نخست وزیرها و وزرای امور خارجه کشورهای مختلف بوده است. من 103 روز در راه ها بودم و از 35 کشور دیدار کردم و بیش از 400 هزار کیلومتر پرواز کردم. اعداد همیشه با نتایج به دست آمده هماهنگی ندارد اما آنها واحدی برای تلاش های ما است. جهان کمتر از این نیز از ما انتظار ندارد. این مسوولیت ما است که باید انجام دهیم.
من از اینکه جهان در مقابل بحران اقتصادی یکپارچه عمل کردند بسیار خوشوقتم. این درحالی است که نگرانم که در نقطه پایان آغازی هستیم. این بحران ها حس یکپارچگی جهانی را که کلیدی برای هر اتحادی است را به چالش می کشد. همچنین از چگونگی برخوردمان در مقابل حوادث طبیعی از میانمار تا هائیتی بسیار خورسند هستم. این درحالی است که از بی میلی دولت میانمار در مقابل وعده هایی که برای گفت و گوی دموکراتیک و آزادی زندانی های سیاسی بسیار ناامید هستم. نیروهای سازمان ملل با وجود شرایط بسیار دشوار در جمهوری دموکراتیک کنگو همچنان به فعالیت خود ادامه دادند اما همچنان نتوانسته اند انسان های بی گناه را از خشونت ها نجات دهند. گزارش های ما در خصوص حقوق بشر همچنان ادامه دارد- در بسیاری از مکان ها و با شیوه های گوناگون. و ما همچنان با تمام نیرو برای اشاعه حقوق بشر در جهان ادامه می دهیم.
ما بر این باوریم که از عهده یکی از مهم ترین و جدی ترین مشکلات سال برآمدیمو بحران غذا دیگر در صدر اخبار دنیا قرار ندارد، هرچند که این مسئله همچنان از بین نرفته است. سیستم سازمان ملل با یکدیگر متحد شد تا بتواند بر این مشکل با استفاده از تمام ظرفیت های خود به طور کامل فائق آید.
سازمان ملل با استفاده از علم تغذیه، تولیدات کشاورزی، تجارت و حمایت اجتماعی به این نقطه رسیده است. ما در ایجاد تغییر در سیاست های غلط و قدیمی در خصوص کشاورزی و بهداشت عمومی موفق عمل کردیم و به اهداف هزاره که شامل مبارزه داوطلبانه با تغییرات آب و هوایی، فقر و بحران اقتصادی بود نزدیک شدیم. در میان چالش هایی که پیش روی ما قرار دارد، هیچکدام به اندازه تغییرات آب و هوایی از اهمیت بالایی برخوردار نیست. چند هفته پیش، من در جمع رهبران جهان در پزنان لهستان بودم. متوجه شدم که تغییرات آب و هوایی به قدری از اهمیت برخوردار است که حتی نمی تواند منتظر باشد تا بحران اقتصادی جهان برطرف شود. اکثریت کسانی که در این جمع حاضر بودند با قرار داد جدید سبز موافق بودند.
سرمایه گذاری در بخش تکنولوژی زیست محیطی دوستانه می تواند بخشی از هر انگیزه برای اقتصاد جهانی باشد. تمام کسانی که در این جلسه حاضر بودند بر این عقیده بودند که زمانی برای تلف کردن وجود ندارد. ما تنها 12 ماه تا اجلاس کوپنهاک وقت داریم و باید تا پیش از پایان سال 2009 به یک توافق کلی در خصوص تغییرات آب و هوایی برسیم. توافقی که مورد قبول تمام کشورها باشد. موفقیت نیازمند یک رهبری بسیار کارآمد است.
من در راستای خواست های سیاسی گام برخواهم داشت و برنامه ریزی کرده ام تا اجلاسی در خصوص تغییرات آب و هوایی پیش از شصت و چهارمین اجلاس عمومی سازمان ملل برگزار کنیم. اما همچنین انتظار دارم که رهبران جهان پیش از این اجلاس با یکدیگر دیدار داشته باشند. با همکاری ما می توانیم به مسوولیتمان در خصوص کره زمین و مردم آن عمل کرده باشیم.
ما باید به چالش های سال 2009 به عنوان فرصتی برای همکاری های بین المللی نگاه کنیم. ما وارد یک فضای چند جانبه خواهیم شد. اسراییل و فلسطین باید به طور مستقیم و با کمک سازمان ملل وارد مذاکره شوند. اگر بتوانیم به عزم خود در این زمینه ادامه دهیم مسلما سال 2009 سال صلح برای خاورمیانه خواهد بود. در عراق، امنیت به طور گسترده ای افزایش پیدا کرده است. انتخابات محلی قرار است که در ماه ژانویه برگزار شود.
من به رهبران عراقی متذکر می شوم که با یکدیگر همکاری کنند تا بتوانند تمامی مسوولیت خود در قبال جامعه را به خوبی انجام دهند که البته تمام اینها حمایت همه جانبه سازمان ملل را که ما به آنها خواهیم داد نیاز دارد. مسائل بشری در زیمبابوه روز به روز به مرحله بحرانی نزدیک تر می شود.
زیمباوه در شرایط بحرانی اقتصادی، اجتماعی و سیاسی قرار دارد. من به روبرت موگابه، رییس جمهور زیمباوه در نشست دوحه این مسئله را متذکر شدم. وی قول داد تا اجازه دهد نیروهای سازمان ملل وارد زیمباوه شوند تا بتوانند روند سیاسی این کشور را بهبود بخشند. اکنون به ما می گویند که زمان مناسبی برای ورود به زیمباوه نیست.
اگر امروز زمان مناسبی نیست، پس این زمان مناسب کی فرا خواهد رسید؟ در سومالی، خطر هرج و مرج و آشوب بسیار واضح است و وجود دارد. بنابراین باید با آن مقابله کرد. هفته گذشته من پیشنهاداتی را به شورای امنیت در مورد مراحل صلح در این منطقه ارائه کردم. من همچنین پیرامون مسائل بشری و موقعیت امنیتی در افغانستان نگرانم. یک حرکت سیاسی و یک تغییر شفاف باید در این منطقه انجام شود. آنها نیازمند یک همکاری هستند، همکاری تمام کشورهای فقیر و ثروتمند جهان برای توسعه این منطقه. طی سال ها من در بیش از 700 نشست دو جانبه شرکت کردم که 350 نشست با روسای جمهور، نخست وزیرها و وزرای امور خارجه کشورهای مختلف بوده است. من 103 روز در راه ها بودم و از 35 کشور دیدار کردم و بیش از 400 هزار کیلومتر پرواز کردم. اعداد همیشه با نتایج به دست آمده هماهنگی ندارد اما آنها واحدی برای تلاش های ما است. جهان کمتر از این نیز از ما انتظار ندارد. این مسوولیت ما است که باید انجام دهیم.
نظر شما :