لابی ایران در آمریکا چه می‌کند؟

نویسنده: سعد خان

دیپلماسی ایرانی: پرزیدنت دونالد ترامپ به تازگی از اقداماتی سخن به میان آورده که نهایتا می تواند به رویکردی کاملا معکوس نسبت به رویکرد سلف وی در خصوص کوبا منجر شود. انتقادها از همین حالا و به دلایل درستی اوج گرفته است. پرزیدنت ترامپ پس از حضور در کاخ سفید با دو موضوع "تشنج زا" روبرو شد. یکی کوبا بود که به هدف مطلوب خود برای برقراری رابطه دیپلماتیک کامل با ایالات متحده رسید و دیگری ایران بود که پرزیدنت اوباما مصمم بود با آن به توفق برسد و نهایتا هم موفق شد به توافق هسته ای بحث برانگیز برسد. ترامپ در پی لغو این توافق است چرا که خون آمریکایی ها روی دستان ایرانی هاست. کوبا اما دیگر تهدیدی نیست.

کوبایی - آمریکایی ها احتمالا توانسته اند در مجاب کردن ترامپ برای سختگیری علیه رائول کاسترو نقش آفرینی کنند. از عوامل دیگر این است که رای دهندگان کوبایی در فلوریدا به ترامپ کمک کردند رئیس جمهور شود. رفتار خصم آلود کوبایی های ساکن آمریکا علیه رژیم کوبا و برداشت های شخصی ترامپ به اتخاذ این تصمیم منجر شده است. ترامپ علیه ایران نیز گرایش خصم آلودی دارد اما تلاش هایش برای بر هم زدن توافق با مشکل روبرو شده، عمدتا به این دلیل که تعداد زیادی از افراد دولت قبل که طرفدار ایران هستند بر سر کار باقی مانده اند. اگر یک لابی در ایالات متحده باشد که علی رغم حضور آشکارش از مرکز توجهات در امان مانده است آن لابی ایرانی هاست.

سکوت در برابر فعالیت ها آن ها علی رغم حضور آشکارشان گیج کننده است. چهار دهه قطع رابطه دیپلماتیک طبیعتا می بایست حمایت از روحانیون و طلایه داران مدرن آن ها را تضعیف کرده باشد اما بر عکس بسیاری از حامیان ایران در ایالات متحده چنان قدرتمند شده اند که نقش ایران در سوریه را توجیه کنند و این افراد حداقل توسط مقامات ارشد حاکمیت ایالات متحده دست کم تا 20 ژانویه (پایان ریاست جمهوری اوباما) مورد حمایت قرار گرفته اند.

کیم غطاس اخیرا در مقاله ای در بی بی سی موضوع رقابت میان سعودی ها و ایرانی را تجزیه و تحلیل کرده است تا برای آمریکایی ها دلبری کند. بحث وی در خصوص بی توجهی مطلق دولت باراک اوباما در حفظ اتحادهای منطقه ای است. جان کری و رئیس وی در مسیر دستیابی به توافق هسته ای مدارکی که به حمایت ایران از شبه نظامیان شیعه می پرداخت را نادیده گرفتند. غطاس می گوید دولت اوباما در خفا از ایجاد اتحادی جدی با ایران حمایت می کرد.

تمایل برای اتحاد با ایران به قیمت نادیده گرفتن دیگر شرکای منطقه ای، و مهمتر از آن به خطر انداختن صلح، روزگار آزگاری است که توسط نخبگان در واشینگتن دنبال می شود. حتی در دولت بوش نیز آمریکایی ها مخفیانه با ایرانی ها ملاقات کردند.

دکستر فیلکینز در یادداشتی در خصوص قاسم سلیمانی، فرمانده شهیر نیروهای قدس وابسته به سپاه پاسداران انقلاب به دیدارهای وی با رایان کراکر دیپلمات آمریکایی اشاره می کند. این دیپلمات پس از 11 سپتامبر یک رشته ملاقات ها با سلیمانی و دیگر مقامات ایرانی داشته است. سلیمانی در سکوت آمریکایی ها نقشی فعال در حمله به افغانستان داشته است. به طور مشابه دوستان وی در مجاب کردن آمریکایی ها برای سرنگون کردن صدام حسین عزمی راسخ داشته اند. این موضوع متعلق به پیش از مقدمه چینی برای از بین بردن سلاح های کشتار جمعی عراق است.

تبانی میان ایرانی ها و آمریکایی ها در آن دوران دیگر موضوعی سری نیست. بسیاری در خاورمیانه معتقدند که آمریکا در مناقصه ایران شرکت کرد اما چیزی به دست نیاورد.

طالبان و صدام، تهدیدهای بزرگی علیه ایران بودند که با خون آمریکایی ها از میان برداشته شدند. آمریکایی هنوز در افغانستان در حال نبرد هستند حال آنکه ایران، عراق را به مستعمره بالفعل خود بدل کرده است. همزمان ایران همچنان با کمک روسیه سعی در حمله به هسته منافع آمریکا در منطقه دارد. و اینکه هنوز آن دستیار ایرانی ها در ایالات متحده (اشاره به جان کری) می تواند از ایران حمایت کند جای تعجب دارد.

در دنیایی که مجددا عشق به واقع گرایی را کشف کرده بی تفاوتی آمریکایی ها به فعالیت های ایرانی ها منطقی به نظر نمی آید. حامیان برقراری اتحاد با ایران در ساختار سیاسی آمریکا باید مورد تحلیل روانی قرار گیرند.

توضیح دیپلماسی ایرانی: انتشار این یادداشت روشن کننده اختلافات عمیق در میان تحلیل گران و نخبگان سیاسی در آمریکا در مواجه با سیاست ایران است و به روشنی حکایت از آن دارد که تندروها در این کشور برنامه دارند که با حذف نیروهای میانه رو در حاکمیت ایالات متحده، واشینگتن را به سمت تخاصم با جمهوری اسلامی پیش ببرند.

منبع: هافینگتون پست / ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی /33

انتشار اولیه: دوشنبه 29 خرداد 1396 / انتشار مجدد: سه شنبه 13 تیر 1396