سنگ‌اندازی دوباره فرانسه پیش پای مذاکرات
سیدعلی خرم- استاد حقوق بین الملل در روزنامه شرق نوشت: سال گذشته در آخرین لحظات امضای توافق ژنو، سروکله لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه پیدا شد و در تلاشی مذبوحانه سعی کرد قطار مذاکرات هسته ای را به منظور خدمت به اسراییل از ریل خارج کند. بنابراین با اشکال تراشی در مذاکرات، اظهار کرد توافق هنوز مطلوب نیست.
مذاکراتی که به پایان رسیده بود، اجبارا برای شنیدن نظرات فابیوس متوقف شد تا اینکه ظرف دوهفته جان کری توانست او را مجددا تنظیم کند و مذاکرات طبق روال قبل به کار خود ادامه داد و توافق ژنو (برنامه اقدام مشترک) به امضا رسید. اکنون هم در آخرین لحظات، همان سناریو قدیمی تکرار شده و در سه روز گذشته وزیر خارجه فرانسه با اعلام اینکه نظراتی دارد، از وزرای خارجه آمریکا و دیگر اعضای گروه ١+٥ دعوت کرده که به مشورت درمورد توافق آمریکا و ایران بپردازند.
نتانیاهو همانطور که چهارماه پیش قسم خورده بود اجازه ندهد هرگونه توافقی بین ایران و آمریکا در موضوع هسته ای صورت بگیرد، به نقش آفرینی تخریبی خود بسنده نکرده و از یاران قدیمی خود در فرانسه نظیر لوران فابیوس استفاده می کند تا با طرح شبهات، از درون، سطح انتظارات گروه ١+٥ را آنقدر بالا ببرد که به توافق موجود بین ایران و آمریکا تن در ندهد.
آنچه از کنفرانس مطبوعاتی جان کری و لوران فابیوس در پاریس برمی آید، نشان می دهد جان کری مجبور شده با فابیوس همراهی کرده و توپ انتظارات را در زمین ایران بیندازد، هرچند این سخنان نمی تواند تغییر موضع وزیرخارجه آمریکا تلقی شود. شاید جان کری در این موقعیت، بی علاقه به چنین سنگ اندازی ها نباشد زیرا می تواند به ایران بگوید آمریکا چگونه از درون و بیرون تحت فشار است و بخواهد از ایران امتیاز گیری کند.
بااین حال آمریکا هم به پایان موفقیت آمیز این مذاکرات نیاز دارد بنابراین ایران و آمریکا باید نقش تخریبی لوران فابیوس را همچون سال قبل به خوبی مدیریت کنند. به هرحال در طی نشست های فشرده ایران و آمریکا به منظور غلبه بر مشکلات و اختلافات فنی، حقوقی و سیاسی، جهان اطمینان نسبی پیدا کرد که ایجاد فضای توافق و تفاهم بین دو کشور امکان پذیر است و چنانچه گام های باقیمانده به خوبی برداشته شود، می توان در مهلت داده شده تا پایان ١٠فروردین٩٤، تفاهمات اصولی را اعلام کرد و در باقیمانده وقت تا ١٠تیرماه٩٤ به نگارش متن برنامه جامع هسته ای پرداخت.
ناگفته نماند که در این میان حسن نیت و انعطاف پذیری دوطرف در کسب این دستاورد بسیار موثر بوده است. جمهوری اسلامی ایران در بحث های فنی با ارایه راه حل های گوناگون توانست احتمال هر بن بستی در موضوعات غنی سازی، رآکتور آب سنگین اراک، فردو و اندوخته های مواد غنی شده را به حداقل رسانده و زمینه تفاهمات اصولی را فراهم کد.
اما همانطور که قبلا هم گفته شده بود، مخالفان، معاندان و بدخواهان توافق هسته ای و بهبود روابط ایران و آمریکا بیکار ننشسته اند و حداکثر تلاش خود را برای تخریب در تفاهمات به وجودآمده به کار بسته اند. نتانیاهو در راس همه آنها با افق مشترکی که با عربستان و برخی دیگر پیدا کرد، سعی کرد از تندروهای جمهوریخواه و لابی خود در مجلس سنا و مجلس نمایندگان آمریکا بهره برداری لازم را کرده و فضای مذاکرات هسته ای را غبارآلود کند.
این تلاش نتانیاهو موجب درگیری سیاسی بین آمریکا و اسراییل شد که در نوع خود بی نظیر و برای اولین بار است که در تاریخ روابط دو کشور دارد صورت می گیرد. نتانیاهو یک سال ونیم پیش در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با ترسیم شمای یک بمب هسته ای، جهانیان را ترساند که ایران در مراحل آخر ساخت بمب قرار دارد و ٩٠درصد آن آماده است و ظرف شش تا ٩ماه این بمب آزمایش می شود. وقتی که موساد افشا کرد که همان موقع گزارشی زیر نظر نتانیاهو به سرویس های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس داده بود که «ایران در حال ساخت بمب نیست»، تازه جهان بیدار شد که با چه فریبکاری روبه روست که خودش مرتبا در حال ساخت سلاح هسته ای است، ولی جهان را از ایران که در اندیشه ساخت بمب نبوده، می ترساند.
این دروغگویی نتانیاهو و سپس ورود غیردیپلماتیک وی به واشنگتن، که موجب واکنش رییس جمهور و وزیر امورخارجه آمریکا شد خیلی بیشتر چهره دغل باز وی را به جامعه آمریکا نشان داد. به ترتیبی که رسانه های معروف آمریکایی همچون نیویورک تایمز و واشنگتن پست - که نوعی سمپاتی سنتی نسبت به اسراییل داشتند- شروع به انتقاد از نتانیاهو کرده و سفر وی به واشنگتن را کم اهمیت و بلااثر معرفی کردند. آنچه نتانیاهو درباره پرونده هسته ای انجام داده، جدای از فریبکاری و دغل بازی وی، باعث شده شخص وی و اسراییل در جهان منزوی تر شوند و جهان در انتظار نخست وزیر دیگری برای اسراییل قرار بگیرد.
نتانیاهو سعی کرد با تحریک نمایندگان سنا و کنگره، غیرمستقیم به آنها القا کند که آنها نمی فهمند و ممنون نتانیاهو باشند که دارد آنها را نسبت به ماهیت توافقات دولت اوباما با ایران بیدار می کند. این در جای خود توهین آشکاری به نمایندگان آمریکاست که اگر خوب درک کنند، نبایستی زیر بار چنین توهینی بروند.
اما افراطی گری های اسراییل که بیش از ٦٠سال است سیاست خارجی آمریکا را گروگان خود گرفته و به ویژه بعد از انقلاب اسلامی ایران توانسته منافع و امنیت ملی خود را به سیاست خارجی آمریکا تحمیل نماید، در سال های اخیر و به خصوص بعد از روی کارآمدن اوباما، باعث شده دولتمردان، سیاستمداران، سیاست سازان، دانشگاهیان و حتی افکار عمومی آمریکا از خواب گران بیدار شوند که چگونه از آمریکا و امکاناتش سال هاست سوءاستفاده نموده و در عوض آمریکا را سپر بلای خود کرده که وقایع تروریستی ١١سپتامبر٢٠٠١ و سایر حوادث مشابه دامنگیر مردم آمریکا شده است.
گفته می شود نتانیاهو همه این گردوخاک ها را برای انتخابات قریب الوقوع اسراییل انجام می دهد تا با ترساندن مردم اسراییل، خود را تنها ناجی آنها معرفی کند ولی یقینا مردم اسراییل هم متوجه ترفند این دغل کار شده و از هم اکنون باران انتقاد داخلی بر سر نتانیاهو باریدن گرفته که منافع و امنیت ملی اسراییل را فدای منافع شخصی خود می کند. تظاهرات عظیم مخالفان نتانیاهو در تل آویو، مظهر نگرانی مردم و جناح های معتدل از عملکرد نتانیاهو است.
نظر شما :