موافقان توافق، اعتبار بیشتری دارند و مخالفان، رسانه بیشتر!

به گزارش «تابناک»، روزنامه «گاردین» در مطلبی به موضوع موافقان و مخالفان توافق هسته ای ایران در آمریکا پرداخته و می نویسد، حامیان این توافق، از اعتبار بیشتری برخودارند؛ اما در مقابل، مخالفان عرصه رسانه ای را بیشتر در اختیار خود دارند؛ بنابراین، قابل پیش بینی است که در عرصه عمومی، توجه به کارشناسان کمتر باشد و سیاستمدارانی که خود تحت تأثیر لابی گرها هستند، بیشتر مورد توجه قرار گیرند.

در ادامه این مطلب آمده، ماهیت واقعی مباحثات درباره توافق هسته ای که ماه گذشته حاصل شد، اندک اندک در مرکز توجه قرار می گیرد. آن هایی که طرفدار این توافق هستند، از سوی ده ها دانشمند هسته ای و متخصص کنترل تسلیحات حمایت می شوند، در حالی که مخالفان، شامل سیاستمدارانی است که جلوی دوربین ها ظاهر می شوند و درباره توافق با ایران ابراز نگرانی می کنند. 

این دقیقاً نقطه ای است که مباحثات پیرامون توافق هسته ای میان آمریکا و ایران، اکنون در آن قرار دارد و در این میان، یک کمپین لابی گری ـ که انتظار می رود بیش از 40 میلیون دلار هزینه داشته باشد ـ سعی دارد با کسب آرای لازم از میان نمایندگان کنگره، وتوی رئیس جمهور را بی اثر سازد. 

مهمترین خبری که هفته گذشته درباره توافق هسته ای منتشر شد، این بود که 29 تن از برجسته ترین و سرشناس ترین دانشمندان حوزه تسلیحات هسه ای و کنترل تسلیحات در جهان، به حمایت از توافق برخاستند. این افراد استدلال کردند که محدودیت های دقیق در نظر گرفته شده در توافق با ایران، از هر توافق دیگری که تاکنون درباره منع اشاعه هسته ای به امضا رسیده، بیشتر است. 

در مقابل، سناتور چاک شومر ـ که گزینه بعدی رهبری دموکرات ها در سنا نیز شناخته می شود ـ پس از چند هفته تحت فشار قرار گرفتن از سوی لابی گرهای طرفدار نتانیاهو، مخالفت خود را با توافق هسته ای اعلام کرد. جفری لوئیس، کارشناس کنترل تسلیحات، در مطلبی که در نشریه «فارن پالیسی» منتشر نمود، از شومر به واسطه استدلال های غلطش در مخالفت با توافق هسته ای انتقاد کرد و نوشت، شومر حقایق را اشتباه فهمیده است. 

این یک حقیقت قابل پیش بینی و در عین حال ناامیدکننده است که کارشناسان واقعی، در مباحثه عمومی درباره توافق هسته ای نادیده گرفته می شوند و به جای آن ها، دیدگاه های سیاستمدارانی که تحت تأثیر لابی گرها هستند، مورد توجه قرار می گیرد. حتی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل نیز متهم است، کارشناسان مسائل ایران را که در این رژیم حامی توافق با ایران هستند، ساکت کرده است.

خوشبختانه به نظر نمی رسد که شومر و لابی گرهای طرفدار نتانیاهو بتوانند تعداد لازم از دموکرات ها را برای نابود کردن توافق هسته ای با خود همراه سازند. از زمان اعلام مخالفت شومر، چندین تن از اعضای حزب دموکرات به حمایت از توافق برخاسته اند که این امر حاکی از این احتمال است که امکان دارد برای یک بار هم که شده، دیپلماسی و صلح حاکمیت پیدا کنند.

با وجود این، نامزدهای جمهوری خواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، همچنان رویکردهای جنگ طلبانه دارند و برخی از آن ها اعلام کرده اند در صورت انتخاب به عنوان رئیس جمهور، در همان ابتدا توافق هسته ای را رد خواهند کرد. این در حالی است که رد توافق هسته ای ایران، اکنون یا توسط رئیس جمهور بعدی، اقدامی بدون پیامد نخواهد بود. در چنین حالتی، ایران در عرصه جهانی به عنوان یک قربانی مطرح خواهد شد و همچنین ناچار نیست از مفاد توافق هسته ای تبعیت کند. بر این اساس، جمهوری خواهان به جای ادعای خود مبنی بر تلاش برای دستیابی به توافقی بهتر، در حال خالی کردن پشت رئیس جمهور هستند. به این ترتیب، آن ها یا به پیامدهای مواضع خود آگاه نیستند و یا دروغ می گویند.