رفع تحریم‌های نیازمند قطعنامه جدید است

 یک منبع نزدیک به تیم مذاکره کننده ایران گفت: کاهش، تعلیق یا رفع کامل محدودیت ها و تحریم های وضع شده علیه ایران، به صدور لااقل یک قطعنامه جدید از سوی شورای امنیت تحت فصل هفتم منشور نیاز دارد.

به گزارش ایسنا، این منبع نزدیک به هیأت مذاکره کننده ایران، روز چهارشنبه گفت: شورای امنیت از تاریخ نهم مردادماه 1385 با صدور قطعنامه 1696 که صراحتاً وفق فصل هفتم منشور ملل متحد صادر شده است، موضوع برنامه هسته ای ایران را با فشار غرب و به شیوه ای غیرمنصفانه ذیل این فصل از منشور ملل متحد قرار داده است.

وی ادامه داد: از آن زمان نیز تمام قطعنامه های شورا که به این موضوع مرتبط هستند، با ارجاع صریح به ماده 41 منشور که در فصل هفتم منشور قرار دارد صادر شده و بعد هم با این جمله معروف خاتمه می یابند که «شورا تصمیم می گیرد که همچنان این موضوع را در دستور کار داشته باشد». از این رو موضوع از تابستان سال 85 در قالب فصل هفتم منشور قرار گرفته و هیچ گاه شورای امنیت این موضوع را از این قالب خارج نکرده است. بنابراین در حال حاضر، این که موضوع در قالب فصل هفتم قرار بگیرد یا خیر، امری مربوط به گذشته است.

این منبع ایرانی اظهار کرد: به لحاظ حقوقی، هرگونه دخل و تصرف در قطعنامه های قبلی شورای امنیت، با هدف کاهش، تعلیق یا رفع کامل محدودیت ها و تحریم های وضع شده در آنها، نیازمند صدور لااقل یک قطعنامه جدید از سوی خود شورا تحت همان فصل هفتم منشور است و چنین قطعنامه یا قطعنامه های جدیدی در واقع مطالبه اصلی جمهوری اسلامی از طرف های مذاکره خود است.

وی همچنین گفت: شورای امنیت باید قطعنامه های غیرمنصفانه خود در مورد ایران را اصلاح کند و تنها راه برای این کار، صدور قطعنامه جدید وفق فصل هفتم است. این قطعنامه یا قطعنامه های جدید، که باید شرایط و محتوای آن متأثر از مذاکرات جاری باشد، قاعدتاً بخشی از راه حل جامع بوده و همه طرف ها متعهد به اجرای آن هستند؛ از این رو، نفس ورود شورای امنیت به این مسأله در یک یا چند مقطع زمانی در آینده نه تنها منتفی و منفی نیست، بلکه اصولاً لازم است.

او در ادامه تأکید کرد که نباید به اشتباه گمان شود که طرح بحث ضرورت صدور قطعنامه یا قطعنامه های فصل هفتمی از سوی شورای امنیت برای شکستن ساختار تحریم های ناعادلانه علیه ایران، موضوعی جدید و اقدامی واکنشی به برخی اقدامات سخیف از قبیل نامه سناتورهای آمریکایی است؛ در صورتی که اصولاً راه حل جامع اگر دربردارنده قطعنامه یا قطعنامه های شورای امنیت نباشد، ابداً مفید نیست و تغییری در نظام ایجاد شده توسط قطعنامه های فصل هفتمی قبلی صورت نمی دهد.

این منبع ایرانی در پایان گفت: ضرورت صدور قطعنامه های جدید فصل هفتمی که قطعنامه های سابق علیه ایران را، با مکانیزمی که مورد قبول دو طرف خواهد بود، کأن لم یکن کند، همواره در رأس مطالبات تیم های مذاکراتی فعلی و قبلی جمهوری اسلامی ایران بوده است.