دستان آمریکا بسته است
محمدکاظم انبارلویی در سرمقاله رسالت نوشت:
آمریکایی ها فکر می کنند با تحریم ها ضربه جدی به نظام وارد کرده اند، حال آنکه اخبار پیشرفت های علمی و فناوری های نوین ما این توهم را کاملا زدوده است. آمریکایی ها سخت به مذاکره نیازمندند. به همین دلیل طی 10 سال گذشته نتوانستند اشتیاق خود را مبنی بر استمرار مذاکرات پنهان کنند. اینکه در یک طرف میز مذاکره 6 قدرت برتر جهان در برابر دیپلمات های ما زانو بزنند روی 4 تا سانتریفیوژ نسل اول یا دوم چانه بزنند، دیدنی است. پیداست برای آنها پیشرفت های ما مهم است والا ایامی بود که حتی سر و کله یک مدیر کل وزارت خارجه یک کشور درجه چندم اروپایی در دیدار با دیپلما ت های ما پیدا نمی شد اما در اولین مرحله گفتگوها چند وزیر خارجه کشورهای اروپایی بالاخره به تهران آمدند.
ده سال است گفتگوها ادامه دارد اما آنها کاری از پیش نبردند، در عوض دانشمندان ما هر روز یک رکورد جدید در دستیابی به فناوری نوین صلح آمیز هسته ای به جا گذاشته اند.
کسی تردید ندارد همه این تلاش های آمریکایی ها و غربی ها برای آن است که تضمینی برای امنیت اسرائیل پیدا کنند.
صهیونیستها وزرای خارجه 5 کشور را اجیر کرده اند که فکری برای امنیت رژیم اشغالگر قدس بکنند، اما صهیونیستها در این مدت نه تنها در امان نبودند بلکه چند سیلی محکم از مسلمانان دریافت کردند و افسانه شکست ناپذیری آنها در نگاه خودشان و جهانیان چون حبابی ترکید. صهیونیستها در جنگ33 روزه، 22 روزه،
8 روزه و نهایتا 51 روزه از مقاومت اسلامی پاسخی دریافت کردند که بعید است حاضر شوند شانس خود را در نبرد دیگری آزمایش کنند. نشانه این حقیقت آن است که پس از مقابله به مثل حزب الله در مزارع شبعا، اسرائیل جرأت نکرد حتی یک فشنگ از مرز خود به لبنان و سوریه شلیک کند.
سخنان اخیر نتانیاهو شنیدنی است. نتانیاهو پنج شنبه گذشته اعتراف کرد:
1- ایران 6 جبهه علیه اسرائیل گشوده است.
2- ایران، اسرائیل را محاصره کرده و می خواهد خفه کند.
وزیر جنگ آمریکا اخیراً گفته بود دستان ایران به خاطر تحریم ها بسته است، معلوم نیست ایران با دستان بسته چگونه قادر است اسرائیل را خفه کند و 6 جبهه جدید علیه رژیم اشغالگر قدس بگشاید؟
از یک طرف رئیس رژیم صهیونیستی مثل بید در برابر مقاومت اسلامی در منطقه می لرزد، از طرف دیگر وزیر جنگ آمریکا رجز می خواند. این دو گزاره چگونه باهم قابل جمع است؟
اعتراف نتانیاهو به قدرت برتر ایران اسلامی در مناسبات منطقه ای در حالی که مدعی هستند دستان ایران بسته است، خیلی جالب است.
اگر دستان ایران باز شود چه اتفاقی می افتد؟ آمریکایی ها با مشغول کردن ما در میز مذاکرات می خواهند منفذی برای تنفس رژیم در حال احتضار اسرائیل ایجاد کنند. به همین دلیل به دو مرحله ای کردن مذاکرات و طولانی نمودن آن می اندیشند. این نشان می دهد آنها به نشست و برخاست با ایرانیها سخت نیازمندند.
کری پس از موضع گیری رهبری معظم انقلاب در مورد افشای دام دو مرحله ای کردن توافقات، تهدید به ترک مذاکره کرده است.
اگر آمریکایی ها یک کار درست در طول مذاکرات کرده باشند همین است و باید از آن استقبال کرد. آنها با مذاکرات می خواهند دست ما را ببندند. اگر به این بازی فریبکارانه ده ساله پایان داده شود آن وقت حال و روز رژیم صهیونیستی را می شود پس از بن بست مذاکرات درک کرد.
آمریکایی ها دستشان در اوکراین زیر تله هسته ای روسهاست. روسها این روزها مشغول برگزاری رزمایش هسته ای هستند و چاقوی هسته ای خود را برای روزهای مبادا تیز می کنند. بعید است آمریکایی ها اینقدر احمق باشند که از زرادخانه هسته ای و موشک های بالستیک روسها نگران نباشند، اما نگران کشوری باشند که خود می دانند نه بمب هسته ای دارد و نه می خواهد بسازد و نه این سلاح در راهبرد دفاعی آن نقشی دارد. پس قاعدتاً وقت خود را نباید صرف تهدیدی کنند که وجود خارجی ندارد.
اما آمریکایی ها سخت نیازمند ایرانی ها هستند که ولو برای چند دقیقه ای در خیابان های ژنو قدم بزنند! این برای امنیت صهیونیستها آرامش بخش است.
پس آنها نیازمند گفتگو با ایران هستند نه برای تهدیدات هسته ای بلکه برای اینکه به قول نتانیاهو کمی از فشار دست های ایران بر گلوی رژیم صهیونیستی بکاهند.
این وسط اظهارات وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی از بی حساب و کتابی و گیجی کابینه نتانیاهو خبر می دهد. او می گوید: "اسرائیل ممکن است علیه برنامه هسته ای ایران دست به اقدام یکجانبه بزند." او وقتی این مطالب را گفته، حتما مست بوده است چون او تا بخواهد چشمان خود را پس از این اقدام باز کند چیزی به نام "تل آویو" در صفحه جغرافیای منطقه وجود ندارد. نتانیاهو باید به او بگوید فعلا اجازه بده دستان ایران از گلوی اسرائیل که دارد خفه می شود، برداشته شود تا بعد آمریکایی ها فکری برای حیات صهیونیستها بکنند.
رژیم صهیونیستی باید بداند اگر فکری از این دست به مخیله آنها خطور کند، با اقدام پیشدستانه ایران و مقاومت در منطقه رو به رو خواهد شد.
دست ایران طی 36 سال گذشته به این اندازه که اکنون در آن هستیم باز نبوده است. می گویید نه؛ امتحان کنید! این پیام را مردم ایران در یوم الله 22 بهمن به اسرائیل دادند. این پیام اگر به آنها نرسیده، روزی عملا به آن می رسند.
نظر شما :