توافق هسته‌ای تجارت با ایران را شکوفا می‌کند؟

اختلاف میان کاخ سفید و کنگره بر سر هرگونه توافق بالقوه با تهران می تواند شرکت های خارجی را از رقابت برای بازگشت به ایران بازدارد.
به گزارش فرارو به نقل از فارن پالسی، مذاکره کنندگان ایرانی و آمریکایی سعی دارند پیش از ضرب الاجل اواخر نوامبر مسیر دستیابی به توافق هسته ای را هموار کنند و هر دو طرف ابراز امیدواری می کنند که توافق بالاخره قابل رویت است. حتی اگر دولت اوباما این توافق را مهر کند، بسیاری از شرکت ها پیش از بازگشت به ایران، منتظر می مانند که ببینند آیا قانونگذاران تلاشی برای منحرف کردن این توافقنامه از مسیر اصلی خواهند داشت یا خیر. 
دستیابی به توافقی که برنامه هسته ای ایران را تعدیل می کند و در ازای آن برداشتن بخشی از تحریم ها علیه این کشور، اولویت کاخ سفید خواهد بود. اما کنگره نیز با اعمال بخشی از تحریم ها علیه ایران، دستی در این ماجرا دارد و دید انتقادی نسبت به مذاکرات دولت اوباما داشته است. کاخ سفید می تواند تحریم ها را به طور موقت تعلیق کند اما برخی اقدامات نیازمند تصویب کنگره است تا منجر به لغو دایمی تحریم ها شود. دولت اوباما به این نتیجه رسیده که می تواند بخشی از تحریم ها را بدون ورود بخش قانونگذاری تعلیق کند و نیازی به تصویب اکثریت مطلق سناتورها ندارد چراکه در قالب یک پیمان قرار نمی گیرد.
اما شرکت هایی که به دنبال انجام تجارت با ایران هستند، نخست می خواهند بدانند که دست کم قانونگذاران تابع این توافق هستند یا خیر. الیزابت روزنبرگ، مشاور سابق وزارت خزانه داری در امور تحریم ها می گوید: «کنگره باید نشان دهد که در آینده، این توافق را تضعیف نخواهد کرد.»
اگر تعداد کافی از قانونگذار مخالف باشند، می توانند قانونی برای اعمال تحریم های جدید ارائه کنند که در این صورت باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا مجبور می شود با وتو کردن این اقدامات جدید، سرمایه سیاسی بیشتری صرف کند. روزنبرگ در ادامه افزود: «بنابراین واکنش تند کنگره دقیقا پس از توافق باعث می شود برخی شرکت ها  تا زمان روشن شدن نتیجه این اختلاف، دست نگه دارند.»
وی گفت: «ابهام در مورد آینده تحریم ها تاثیر نامطلوبی بر ورود تجار به ایران خواهد داشت.» روزنبرگ در انتظار یک منازعه است چراکه منتقدان کلیدی کنگره از اینکه ممکن است توافقی بدون اعمال نظر آنها نهایی شود، ابراز نارضایتی کرده اند.
باب منندز، رئیس کمیته روابط خارجی سنا طی هفته گذشته در بیانیه ای گفت: «اگر توافقی به دست آید، کنگره باید آن را به طور دقیق بررسی کند. اگر یک توافق بالقوه نتواند برنامه هسته ای ایران را به طور موثر موقت کند، فکر می کنم که کنگره واکنش نشان دهد.»
این در حالی است که ماری هارف، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هفته گذشته گفت که دولت اوباما با قانونگذاران مشورت می کند اما برای تعلیق تحریم ها نیازی به رای آنها ندارد.
این قبیل اختلافات باعث دور شدن شرکت ها از ایران می شود، حتی اگر آنها به میدان های نفتی ایران و بازار پرسود این کشور نظر داشته باشند.
ژوان زارات، یکی از مقامات سابق وزارت خزانه داری آمریکا که مسئول نظارت بر برنامه تحریم های دولت جورج دابلیو بوش بود می گوید: «اگر آینده تحریم ها و شکل استعمال آنها مشخص نباشد، اکثر شرکت ها و موسسات غربی در مورد ورود به ایران محتاط خواهند بود.»
هنوز مشخص نیست که چه فرصت هایی در ایران ایجاد خواهد شد و برخی تحلیل گران تردید دارند که مذاکره کنندگان بتوانند پیش از ضرب الاجل به توافق برسند. حتی اگر این توافق نهایی شود، احتمالا منجر به لغو تمامی تحریم ها نمی شود و این یعنی شرکت های خواهان تجارت با ایران هنوز برای یافتن بانک ها به منظور تسهیل تجارت با مشکل روبرو خواهند بود.
تا زمانیکه تحریم ها ادامه داشته باشند، موسسات مالی انگیزه اندکی برای داد و ستد با شرکت ها و بانک های ایرانی خواهند داشت چراکه نقض تحریم ها منجر به جریمه های میلیارد دلاری می شود. با وجود آنکه برخی شرکت ها از جمله، رنو به طور علنی از تمایلش برای بازگشت به ایران می گوید، اما بسیاری از دیگر شرکت ها نمی خواهند تا لغو تحریم ها، در مورد دورنمای برنامه هایشان صحبت کنند. به همین دلیل است که برآورد میزان ورود مراودات تجاری به ایران پس از دستیابی به توافق برای مقامات دشوار است.
روزنبرگ گفت: «با این حال شرکت های مشخصی وجود دارند که سود پیشتازی برای بازگشت به بازار ایران برایشان آنقدر با ارزش است که حاضرند ریسک مبادلات را بپذیرند.»
حتی یک توافق کوتاه مدت مانند آنچه پائیز گذشته صورت گرفت می تواند فرصت خوبی را برای برخی شرکت ها فراهم کند. اما به عقیده بسیاری، سرمایه گذاری لازم برای ساخت کارخانه و استخدام نیرو نیازمند اطمینان خاطر پیش از هرگونه اقدامی است.