تلاویو نگران شیوه مذاکرات واشنگتن با تهران است

دیپلماسی ایرانی: بعد از اظهارات اخیر بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی درباره مذاکرات نهایی میان ایران با مجموعه کشورهای 1+5 روشن شد که اسرائیل همه تلاش خود را برای تشویش سیر مذاکرات در پیش گرفته است.

به گزارش روزنامه لبنانی الاخبار، در همین چارچوب روزنامه صهیونیستی یدیعوت احرونوت یادداشتی را به قلم آلکس فیشمن منتشر کرده که در آن به توافق ایران با کشورهای بزرگ اشاره کرده و یادآور شده است که پشت پرده مذاکرات به طور جدی ادامه دارد و علی رغم این که در ظاهر این گونه به نظر می رسد که دود سفیدی از مذاکرات در وین برنخواسته و گفت وگوها به دلیل اختلاف بر سر موشک های بالستیک ایران به شکست انجامیده است دو طرف به توافق نهایی بسیار نزدیک شده اند.

فیشمن در این یادداشت تاکید می کند که توافق نهایی جامعه جهانی با ایران بسیار نزدیک است و این مساله می تواند باعث نگرانی اسرائیل شود، چرا که به ادعای وی با گذشت زمان نظارت دقیق بر برنامه هسته ای تهران کم رنگ خواهد شد و این مساله این فرصت را برای ایران به وجود خواهد آورد که بتواند هر زمان که مناسب دید به سمت ساخت بمب حرکت کند!

جمهوری اسلامی ایران بارها اعلام کرده است که هدفش از رسیدن به تکنولوژی هسته ای صرفا اهداف صلح آمیز دارد و به هیچ وجه به دنبال ساخت سلاح هسته ای نیست و آن چه غرب و هم پیمانانش علیه برنامه هسته ای ایران بیان می کنند بی سند و فاقد اعتبار است. مقام معظم رهبری نیز در فتوایی استفاده از سلاح هسته ای را حرام اعلام کرده اند.

فیشمن در بخش دیگری از یادداشت خود به سفر اخیر سوزان رایس، مشاور امنیت ملی امریکا و چاک هیگل، وزیر دفاع این کشور به اسرائیل اشاره می کند و می نویسد آنها در این سفر همه تلاش خود را کردند که تلاویو را قانع کنند که امریکا هر آن چه در توان داشته باشد بر سر قضیه موشک های ایران صرف می کند. اما به رغم این که ایالات متحده وعده داده است که به هیچ وجه از مساله موشک های ایران کوتاه نمی آید اما این مساله باعث نشد تا مذاکرات وین به شکست بینجامد. وقتی که موضوع موشک های بالستیک ایران در دور اخیر مذاکرات در وین مطرح شد، ایرانی ها چندان نگران نشدند، آنها برخورداری از موشک های بالستیک را حق خود می دانند و این کاملا روشن است که امریکایی ها و کشورهای بزرگ به هیچ وجه توانایی توقف پیشرفت برنامه های موشک های بالستیک ایران را ندارند. وانگهی جامعه جهانی نیز هیچ معیاری برای نظارت یا توقف یا ایجاد محدودیت برای برنامه های موشکی یک کشور در اختیار ندارد. برای همین ایرانی ها هم دلیلی نمی بینند که بخواهند به توسعه سامانه های موشکی خود نپردازند.

فیشمن در یادداشت خود تاکید می کند، موضوع مذاکرات ایران با 1+5 تنها حول یک محور است، غنی سازی اورانیوم، و این موضوعی است که برای همه شرکت کنندگان در مذاکرات وین روشن است. امریکایی ها خوب می دانند که هیچ قدرتی برای توقف کامل برنامه هسته ای ایران ندارند برای همین تلاش می کنند حداقل حرکت رو به جلوی هسته ای شدن ایران را کم کنند یا این که چارچوبی برای نظارت بیشتر برای سال های طولانی بر آن ایجاد کنند.

فیشمن سپس به جزئیاتی از مذاکرات ایرانی ها با امریکایی ها بر سر توافق نهایی اشاره می کند و می نویسد امریکایی ها چند هفته پیش به ایرانی ها پیشنهاد دادند که نظارت شدید و به شدت محدودکننده ای به مدت 20 سال بر برنامه هسته ای شان اعمال شود، در حالی که ایرانی ها این پیشنهاد را رد کردند و فقط نظارت یک ساله را پذیرفتند. بعد از آن امریکایی ها کوتاه آمدند و گفتند که نظارت 12 ساله باشد اما ایرانی ها پیشنهاد دادند که حداکثر نظارت 6 ساله را می پذیرند.

فیشمن پیش بینی می کند که در آخر دو طرف بر نظارت 9 تا 10 ساله در چارچوب رسیدن به توافق نهایی در مذاکرات وین بر سر برنامه هسته ای ایران به توافق برسند، همچنین میان دو طرف بر سر تعداد تاسیساتی که غنی سازی اورانیوم در آنها صورت بگیرند، تعداد سانتریفیوژها و طراز آنها، کمیت اورانیوم غنی شده و چگونگی استفاده از آنها و اجازه یافتن ایران برای توسعه نسل جدیدی از سانتریفیوژها نیز توافق حاصل شود.

به اعتقاد فیشمن این توافق بدان معنا است که ایرانی ها به حقوق خود بر اساس پیمان منع و گسترش سلاح های کشتار جمعی خواهند رسید، بعد از دو سال نظارت بر تاسیسات هسته ای شان مثل اراک برداشته می شود، در طول همین مدت نظارت بر سانتریفیوژهای آنها نیز بر طرف می شود و تحریم ها نیز کاملا برطرف خواهند شد و بعد از 8 یا 9 سال ایرانی ها دیگر می توانند هر آنچه می خواهند انجام دهند.

به گفته فیشمن این راه حل باب همه کسانی که در مذاکرات شرکت می کنند، است. حقیقت این است که باراک اوباما، رئیس جمهوری امریکا می خواهد تا زمانی که دوران ریاست جمهوری اش تمام می شود این بحران را پشت سر گذاشته باشد و ایرانی ها نیز خوشحالند که می روند به چارچوبی دست یابند تا بعد از آن رویای خود را جامه عمل بپوشانند.

فیشمن پیش بینی می کند که دو طرف در دور بعدی مذاکرات نیز نتوانند به توافق برسند اما مذاکرات همچنان ادامه یابد تا موعد نهایی 20 جولای فرا برسد و آن گاه شاید مدت کوتاهی بعد از آن توافق نهایی حاصل شود. از این جا به بعد توافق نهایی طولانی مدت آغاز می شود که برای یهود بسیار بد خواهد بود. شاید برای همین است که یووال اشتاینتس، وزیر امور امنیت اسرائیل می گوید که آن چه در دور اخیر مذاکرات حاصل شد، بسیار سخت بود.

تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

انتشار اولیه : چهارشنبه 31 اردیبهشت 1393/ باز انتشار: دوشنبه 5 خرداد 1393