وحشت دزدان دریایی از تکاوران کلاه‌سبز ایران

دزدان دریایی در آب های آزاد وقتی پرچم ایران را روی کشتی ای می بینند وحشت به جانشان می افتد. تکاوران کلاه سبز روی عرشه کشتی های نظامی و حتی کشتی های باری و ماهیگیری در آماده باش هستند. شاید بارها شنیده باشید که دزدان دریایی به کشتی های تجاری یا نفتکش ها حمله کرده اند و آن ها را به تصرف خود درآورده اند ولی در مدت زمان بسیار کوتاهی تکاوران نیروی دریایی ارتش موفق به باز پس گیری شناورها شده اند.

به نوشته ایران، جزئیات آزادسازی این شناورها از زبان تکاوران بسیار جالب بوده و جزئیات آن شاید باورنکردنی باشد. آنان برای رهایی کشتی های دزدیده شده از سوی دزدان دریایی ساعت ها و حتی روزها مبارزه  و سرانجام به پیروزی شیرینی دست پیدا می کنند.ناخدا سوم- سرگرد- «سیدمحمد حسینی مقدم» فرمانده مرکز آموزش جنگ های آبی و خاکی در مرکز آموزش تفنگداران دریایی منجیل که در چندین عملیات برای رهاسازی شناورهای دزدیده شده شرکت داشته گفت وگویی خواندنی با خبرنگار شوک داشته است.

چند سال می شود در نیروی دریایی خدمت می کنید؟

من 15 سال پیش به استخدام نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمدم و از سال 86 نیز به عنوان تکاور دریایی مشغول به خدمت هستم.

تاکنون چندبار به مأموریت های فرامرزی اعزام شده اید؟

چهار بار با ناوهای جنگی و اسکورت کشتی های تجاری و نفتی به مأموریت در اقیانوس هند، خلیج عدن و دریای سرخ اعزام شده ام.

چند بار با دزدان دریایی روبه رو شده اید؟

در دو مرحله با دزدان دریایی روبه رو شده ام؛ یک بار در تابستان سال 91 و در ابتدای خلیج عدن بود و یک بار نیز در شمال اقیانوس هند و زمانی که دزدان دریایی قصد حمله به کشتی ماهیگیری را داشتند.

از جزئیات این عملیات ها می گویید.

در نخستین رویارویی با دزدان دریایی من و سایر تکاوران تحت عنوان اسکورت در یک نفتکش حضور داشتیم، هوا رو به روشن شدن بود که متوجه حضور 11 قایق و یک لنج ماهیگیری در مسیر حرکتمان شدم. این صحنه برایم غیرعادی بود و احتمال دادم  آنان دزدان دریایی هستند که در پوشش ماهیگیران محلی قصد حمله و تصرف کشتی را دارند.

از همکارانم خواستم سریع پشت تیربار و تجهیزات دفاعی حاضر شوند و آرایش ویژه به خود بگیرند. شرایط حساس و بحرانی بود زیرا شلیک به سوی نفتکش احتمال انفجار را در پی دارد. بنابراین حواسمان به همه تحرکات بود و با نزدیک شدن آنان و نخستین شلیک از سوی دزدان دریایی، پاسخ آنان با آتش سنگین داده شد و بلافاصله از ترس پا به فرار گذاشتند و ما نفتکش را بدون هیچ گونه خسارت جانی و مالی به مقصد اسکورت کردیم و در دومین درگیری بنابر درخواست یک کشتی مجهز ماهیگیری کشورمان که می خواست به صید ماهی تن در منطقه ای که امنیت بسیار پایینی دارد برود، تیمی از تکاوران به فرماندهی من در آن کشتی حاضر شدیم.

هنوز چند روزی از فعالیت این کشتی نگذشته بود که دو قایق و یک لنج ماهیگیری به ما حمله کردند و با شلیک به سوی کشتی قصد تصرف آن را داشتند. آن ها اطلاع نداشتند که نیروهای تکاور و آماده داخل کشتی هستند. به هر ترتیب با شجاعت تیم تکاوری موفق به فراری دادن دزدان دریایی شدیم و این کشتی نیز به سلامت پس از صید به کشورمان بازگشت.

دزدان دریایی معمولاً با چه شگردی وارد عمل می شوند؟

ابتدا باید به نکته مهمی اشاره کنم، دزدان دریایی که بیشتر جزو کشورهای یمن و سومالی هستند به فعالیت های نظامی آشنا هستند و قبلاً نظامی بوده اند و با توجه به بی ثباتی اوضاع داخلی کشورشان و نبود حکومت مستقل به دزدی دریایی روی آورده اند و با سرقت قایق های کوچک و با سرقت لنج و کشتی های بزرگ تر دست به سرقت های سازمان یافته ای در آب های آزاد می زنند.

دزدان دریایی در اجرای نقشه هایشان در پوشش ماهیگیران محلی در مسیر کشتی های مورد نظرشان قرار می گیرند و طوری وانمود می کنند که در حال ماهیگیری هستند ولی وقتی کاملاً نزدیک می شوند با استفاده از سلاح هایی که در اختیار دارند به سوی کشتی شلیک می کنند تا وحشت را به جان خدمه کشتی بیندازند و اگر عکس العملی ندیدند با استفاده از چنگک ها و نردبان های مخصوص در سریع ترین زمان وارد عرشه می شوند و آن را به تصرف خود در می آورند و کشتی را به سوی سواحل خود می برند، ولی اگر پاسخ سختی از کشتی دریافت کنند بی درنگ آنجا را ترک می کنند.

دزدان دریایی بیشتر در چه زمانی دست به سرقت می زنند؟

این تبهکاران بیشتر هنگام غروب یا هنگام روشن شدن هوا یعنی زمانی که خدمه های کشتی خسته اند یا هنوز از خواب بیدار نشده اند نقشه خود را به اجرا می گذارند و با توجه به چابکی و توان جسمانی خوبی که دارند در کوتاه ترین زمان کشتی را به تصرف خود در می آورند.

بهترین خاطره تان در دوران تکاوری چیست؟

بهترین خاطراتم مربوط به زمانی است که همکارانم برای رهایی یا دفاع از یک شناور وارد عمل شدند و آن را از دست دزدان دریایی نجات دادند. این لحظات برایم بسیار غرورآفرین و لذتبخش است.

تکاوری را چقدر دوست دارید؟

خیلی، بیش از چیزی که فکر می کنید! من در ابتدا در نیرویی دریایی ارتش به عنوان یک تفنگدار مشغول به خدمت بودم ولی با توجه به علاقه بسیاری که به تکاوری داشتم و با وجود اطلاع از این که گذراندن این دوره بسیار سخت و طاقت فرسا است ولی آن را به جان خریدم و این دوره را با موفقیت گذراندم و یک تکاور کلاه سبز شدم.

چه فرقی بین کلاه سبزها و کلاه آبی ها وجود دارد؟

کسانی که در آموزشگاه منجیل تحت آموزش قرار می گیرند موفق به دریافت کلاه آبی می شوند ولی کسانی که می خواهند تکاور شوند و کلاه سبز دریافت کنند، باید چندین دوره سخت شبانه روزی را بگذرانند. این دوره ها شامل راپل، غواصی، دفاع شخصی و... است که موفقیت در آن ها بسیار مشکل است. باید اشاره کنم که تکاوری یک تخصص در تفنگداری دریایی است.

یک تکاور برای مقابله با دزدان دریایی چه آموزش هایی می بیند؟

آموزش های ویژه ای وجود دارد، بخشی از آموزش تکاوران رویارویی با دزدان دریایی و تصرف شناور دزدیده شده است و این تمرین ها در مرکز آموزش و با شبیه سازی ماکت های شناورهای بزرگ صورت می گیرد و تکاوران باید نحوه تصرف آن را با بالارفتن از طناب و استفاده از تجهیزات خاص فرا بگیرند. آنان آموزش های دیگری را نیز می بینند که در قالب آموزش های عملیاتی، روحی و روانی است.

یک تکاور تا چه مدتی می تواند فعالیت داشته باشد؟

هر سال از تکاوران تست های شنا، آمادگی جسمانی، تیراندازی و... گرفته می شود و اگر تکاوری حد نصاب معین را به دست نیاورد از چرخه فعالیت تیم های تکاوری خارج می شود، بنابراین رقابت برای باقی ماندن در این تخصص همیشه بین کلاه سبزها وجود دارد.

تکاوری چه سختی هایی دارد؟

سختی های خاص خود را دارد، دوری از خانواده، احتمال بروز هرگونه حادثه ای برای خودمان یا کشتی ها گوشه ای از سختی هایی است که ما با جان و دل آن را پذیرفته ایم و خانواده هایمان نیز به دوری عادت کرد ه اند و می توان گفت آن ها نیز ما را به طور غیرمستقیم در اجرای عملیات ها همراهی کرده و با حمایت هایشان روحیه مان را تقویت می کنند.