صالحی : منتقدان محل مصرف سوخت 20درصد را پیدا کنند تا ما تولید کنیم

علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی در مصاحبه ای، ناگفته هایی از پرونده هسته ای ایران را از نگاه فنی مطرح کرده است.

به گزارش «انتخاب»، مهمترین محورهای سخنان صالحی در مصاحبه با نشریه مثلت در زیر می آید:

*ما 19 هزار ماشین سانتریفیوژداریم که از این تعداد 9 هزار ماشین فعال است

* بعد از 8 سال قرارداد ما با روس ها تمام می شود و باید آمادگی داشته باشیم که بتوانیم سوخت خودمان را تامین کنیم

* در خصوص 4 راکتور دیگر با روس ها در حال مذاکره هستیم

* ما در هر سال به 27 تن اکسید اورانیوم 4/1 درصد برای راکتور بوشهر نیاز داریم

* فعالیت های غنی سازی متوقف نشده است

* انتقادی که عزیزان منتقد بر این تفاهمنامه وارد می کنند، این نیست که آنها غنی سازی ما را به طور عملی و دوفاکتو نپذیرفته اند بلکه می گویند در تفاهم نامه گفته شده است که ظرفیّت و حجم غنی سازی شما در ایستگاه نهایی، باید مورد توافق طرفین قرار گیرد.

*می گویند راکتور آب سنگین اراک، عنصر پلوتونیوم تولید می کند که می تواند در ساخت سلاح هسته ای به کار گرفته شود. چرا اینها نسبت به غنی سازی و پلوتونیوم حساسیت دارند؟ چون هم اورانیوم غنی شده بالای 90 درصد می تواند در ساخت سلاح به کار گرفته شود و هم عنصر ایجاد شده در رآکتورهای آب سنگین به نام پلوتونیوم.

* ما اگر می خواستیم اراک را با شرایط عادی و با اطمینان خاطر پیش ببریم، حداقل به دو تا سه سال زمان نیاز داشتیم

* در توافقنامه ژنو پذیرفته ایم که در این شش ماه، برخی تجهیزات عمده را نصب نکنیم. در عوض روی کیفیت و بازنگری تجهیزات کار می کنیم.

* برخی می گویند که فعالیت رآکتور اراک هم متوقف شده است، در حالی که رآکتور اراک هنوز راه¬اندازی نشده است که متوقف شود.

* در توافقنامۀ ژنو به هیچ وجه حرفی از توقّف فعالیّت های آب سنگین به میان نیامده اما در سطح افکار عمومی این گونه القا کرده اند که باید فعالیت های آب سنگین متوقف شود.

* فعلاً داوطلبانه به دنبال ایجاد تأسیسات بازفرآوری نیستیم. البته این به معنای آن نیست که برای همیشه از این حق عدول کنیم. نکته دیگر این است که دوربین های آژانس دائماً در حال بازدید از تأسیسات هسته ای ما هستند و زمانی که سوخت جابه جا می شود، دوربین ها ثبت می کنند.

* اعلام کردیم که آماده «باز طراحی» هستیم. ما این طراحی مجدد را به گونه ای انجام می دهیم که میزان تولید پلوتونیوم را کاهش دهیم و به جای 10 کیلوگرم به حداقل برسانیم. این پیشنهاد مورد استقبال آنها قرار گرفت. ما از فرصت استفاده می کنیم و رآکتور را برای توسعۀ دامنۀ تحقیقات ارتقا می دهیم؛ چراکه طراحی فعلی مربوط به سال های قبل است و اطلاعات ما به روز شده است.

* ما ماهیّت رآکتور را به عنوان آب سنگین حفظ می کنیم ولی به گونه ای طراحی می کنیم که نگرانی های کاذبی را که از نظر فنی ایجاد کرده اند،  برطرف کنیم.

*توصیۀ ما این است که اصلاً پیرامون تعداد سانتریفیوژها صحبت نکنیم، بلکه روی واحد قدرت جداسازی صحبت کنیم. ممکن است بخشی از آن، از یک نوع سانتریفیوژ باشد و بخشی از نوعی دیگر از سانتریفیوژ

*من به کسانی که انتقاد دارند می گویم شما محل مصرف سوخت بیست درصد را پیدا کنید تا ما هم تولید کنیم.