دلایل امضا نکردن موافقتنامه امنیتی افغانستان با آمریکا

دلایل امضا نکردن موافقتنامه امنیتی افغانستان با آمریکا
کد خبر: ۳۷۵۵۰۳تاریخ: ۱۳ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۷:۳۲ - 02 February 2014
رئیس جمهوری افغانستان از دلایل خودداری از امضای موافقت نامه امنیتی سخن گفت و این اتهام را رد کرد که به خاطر صدمه دیدن اعتبارش این توافقنامه را امضا نمی کند.

به گزارش ایسنا، حامد کرزای، رئیس جمهوری افغانستان در مصاحبه ای اختصاصی با شبکه بی بی سی گفت، در صورتی که پیمان امنیتی با آمریکا منجر به تحقق صلح در کشورش نشود و همچنین در صورتی که آمریکا جنگ علیه طالبان را در کشورش ادامه دهد، پیمان امنیتی با آمریکا را امضا نخواهد کرد.

او همچنین عملکرد نیروهای آمریکایی در افغانستان را به انتقاد گرفت و گفت که آمریکا، انگلیس و طالبان در مورد فروپاشی دولت کابل در صورت خروج نیروهای خارجی از افغانستان از موضع مشترکی حرف می زنند.

رئیس جمهوری افغانستان تصریح کرد که در امضای این توافقنامه نگران میراث برجای مانده از خود است.

وی گفت: البته که باید نگران میراث بر جای مانده از خودم باشم. اگر امضای این پیمان کار خوبی است، پس چرا در ذهن آنهایی که مرا در مورد میراثم متهم می کنند، این پرسش وجود دارد. البته که من نگران میراث بر جای مانده از خودم هستم.

کرزای ادامه داد: واضح است که نمی خواهم چیزی را که فکر می کنم به نفع افغانستان نیست، تحت شرایط امضا کنم. اگر پرسش میراث من است، پس این یک موضوع مشروع است. چرا برای امضای سندی باید رهبری به خاطر میراثش بد تصور شود. این نشان می دهد که حتی در ذهن کسانی که امضای این پیمان را امر مثبت و به جایی می پندارند، تهدیدهایی وجود دارد. امضای آنی (توافق) میراث من نیست بلکه آنچه را که از آمریکایی ها برای امضای این سند می خواهم، میراث من خواهد بود.

کرزای در روزهای پیش نیز تاکید کرده بود که تا زمانی که آمریکا زمینه مصالحه با گروه طالبان را فراهم نکرده، به هیچ صورت حاضر به امضای این موافقتنامه نیست.

وی صداقت آمریکا را در مورد زمینه سازی برای صلح زیر سوال برد و گفت: روند صلح افغانستان به دست آمریکا و پاکستان است. سهم پاکستان را فراموش نکنید. اگر گروه طالبان از پاکستان کار می کنند، پس پاکستان در آن دخیل است. اگر طالبان در داخل افغانستان هستند و از همین جا کار می کنند، این امر یک موضوع داخلی است. پس در آن صورت آمریکا حق عملیات نظامی ندارد؛ ما می دانیم و طالبان.

رئیس جمهوری افغانستان افزود که آمریکا برای مبارزه با تروریسم به افغانستان آمده در حالی که پایگاه تروریسم در پاکستان است.

کرزای گفت: اگر آمریکا و پاکستان صادقانه عمل کنند، در کشور ما صلح ایجاد و روند آشتی آغاز می شود. اگر یکی از این کشورها صادق نیست، دیگری بیاید و بگوید که همکار ما در این مورد صادق نیست تا ما بدانیم که در این فرآیند طرف مقابل با ما همکار است یا خیر.

حامد کرزای گفت که اصولا مخالف امضای موافقت نامه امنیتی با آمریکا نیست ولی واشنگتن با وارد کردن فشارهای گوناگون در تلاش است که او را مجبور به امضای این موافقت نامه کند اما او تحت فشار حاضر به امضای توافقنامه نخواهد شد.

رئیس جمهوری افغانستان از لحاظ فشاری که بر او وارد می‎شود، وضعیت خود را با وضعیت امیر عبدالرحمان خان در ۱۸۹۳ میلادی در هنگام امضای معاهده دیورند مقایسه کرد و گفت، به همان صورتی که بریتانیایی ها پادشاه پیشین افغانستان را برای امضای این معاهده تحت فشار قرار دادند، حالا تحت فشار آمریکا قرار دارد.

عبدالرحمان خان یکی از پادشاهان سلسله بارکزایی در افغانستان بود که از انگلیس اسلحه و پول می گرفت و در سال ۱۸۹۳ با امضای معاهده دیورند با هنری مارتیمر دیورند خط مرزی بین افغانستان و هند را مشخص کرد. در حال حاضر دولت افغانستان این مرز را به رسمیت نمی شناسد.

کرزای تأکید کرد: با درسی که از گذشته خود آموختیم، با قراردادهایی که در گذشته امضا کردیم و با عواقبی که از آن قراردادها در گذشته دیدیم، افغانستان به هیچ وجه در شزایط فشار و تهدیدحاضر به امضای چیزی نیست. جنگ روانی علیه مردم، ما را مجبور به آن خواهد کرد که قرارداد امنیتی را امضا نکنیم. اگر می روند، خدا حافظ شان، امروز بروند. ما به زندگی خود ادامه می دهیم.