سه فرار بزرگ القاعده از زندان چگونه انجام شد؟
القاعده به دنبال این است که با در هم شکستن حصار زندان ها، بار دیگر سربازان خود را به میدان باز گرداند.
به گزارش «تابناک» به نقل از فایننشال تایمز، این یا تنها یک تصادف است و یا آن که بخشی از یک استراتژی است که اعضای القاعده به فاصله کوتاهی و به نحو شگفت آوری از سه زندان در عراق، لیبی و پاکستان فرار کردند و همزمان، ایمن الظواهری رهبر این گروه قول داده که نیروهای خود در سراسر دنیا و از جمله آنهایی را که در خلیج گوانتانامو زندانی هستند، از زندان آزاد کند.
بنا بر این گزارش، الظواهری که جایی در مرز پاکستان و افغانستان پنهان شده است، پس از مرگ اسامه بن لادن در سال ۲۰۱۱ به رهبری القاعده رسیده است.
وی در نخستین پیام خود ـ که در آخر ماه جولای منتشر شد ـ پس از چند ماه، رفتار آمریکا با زندانیان القاعده را که در گوانتانامو اعتصاب غذا کرده اند، محکوم نمود و قسم خورد همه آن ها را آزاد کند.
الظواهری گفت: سوگند می خورم از هیچ تلاشی برای آزادی همه زندانی های خودمان و آزادی هر مسلمان مورد ظلمی در هر جایی دریغ نکنم.
در این باره، اینترپل روز شنبه، هشدار جهانی امنیتی صادر کرد و از دولت ها خواست تا هشیاری خود را در برابر حملات القاعده افزایش دهند؛ این هشدار پس از آن صادر شد که ایالات متحده نیز یک هشدار جهانی برای مسافرت شهروندانش صادر کرد و ۲۱ سفارت خود در کشورهای مسلمان را از ترس حملات جدید بست.
این گزارش می افزاید، القاعده تلاش خود برای بازگرداندن زندانیانش به صفوف نبرد را آغار کرده و این در حالی است که در ۲۲ جولای، «القاعده عراق» حمله ای با طراحی دقیق به زندان های ابوغریب و تاجی ترتیب داد و نزدیک هشتصد تن را از زندان فراری داد. پس از این رخداد، حملات القاعده در عراق افزایش شدیدی پیدا کرد . قربانیان حملات تروریستی در ماه جولای در عراق از مرز هفتصد تن هم فرا تر رفته است.
این گزارش در ادامه یادآور شد، در ۲۷ جولای، یک حمله در بنغازی در لیبی باعث فرار بیش از هزار زندانی شد که اتهام برخی از آن ها تروریسم بود، ولی بیشتر آن ها به دلیل جرایم عادی زندانی بودند. در ۲۹ جولای نیز، ۱۵۰ تن از نیروهای به شدت مسلح طالبان پاکستان ـ که هم پیمان القاعده است ـ سوار بر خودرو و موتور سیکلت به شهر «درا اسماعیل خان» در شمال غربی پاکستان رفتند. آن ها از سه جهت به زندان حمله و بیش از ۲۵۰ زندانی را آزاد کردند. شبه نظامیانی از ازبکستان و چچن نیز در این حمله مشارکت داشتند.
هم اکنون گویا دستور القاعده به گروه های القاعده ابلاغ شده تا زندانیان گروه را حتی در اروپا و آمریکا آزاد سازند. القاعده ظاهرا از ناآرامی های خاورمیانه و جنوب آسیا برای انجام برنامه خود برای آزاد کردن متعصب ترین سربازان خود استفاده کرده و همین می تواند خطری بزرگ برای غرب باشد؛ بنابراین، نباید پیامدهای این فرار از زندان ها را دست کم گرفت. هنگامی که در سال ۲۰۰۶، القاعده نیروهای خود را از زندانی در یمن فراری داد، یکی از آن ها «القاعده در شبه جزیره عربستان» را ایجاد کرد. طالبان نیز در سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۱ با حملاتی جالب، بیش از دو هزار نفر از نیروهای خود را از زندانی در قندهای افغانستان فراری داد.
این گزارش همچنین یادآور می شود، در این مجموعه از حملات، شماری از ورزیده ترین نیروهای القاعده از زندان فرار کرده اند. حملات برای فراری دادن زندانیان از الگوی یکسانی پیروی می کنند و به نظر می رسد بر مبنای دفترچه راهنمای یکسانی طراحی شده باشند و به این گونه است که بیش از صد تن از افراد القاعده مخفی کاری و مثلا با لباس نیروهای پلیس به شهری می روند که زندان در آن است. صد تن دیگر در بیرون شهر به کار گرفته می شوند تا از رسیدن نیروهای کمکی به زندان جلوگیری کنند و امکان فرار زندانیان از مسیرهای تعیین شده با اتوبوس های آماده را فراهم کنند. بمب گذاران انتحاری راه نفوذ به زندان را از طریق دیوار و یا ورودی اصلی آن باز می کنند و عده ای دیگر از اعضای تیم دیگر محافظان باقی مانده زندان را از سر راه بر می دارند.
مهاجمین نیز که نقشه زندان را در اختیار دارند، نخست شبه نظامیان زندانی و سپس سایر زندانیان را فراری می دهند و سپس هر کسی بر پایه برنامه طراحی شده، از صحنه فرار می کند.
ناگفته نماند که به تازگی طالبان پاکستان و «جنبش اسلامی ازبکستان» سازمان جدیدی با نام «انصار الاسیر» تشکیل داده اند که کار آن به طور خاص فراری دادن زندانیان و کمک به خانواده های آن هاست. تاکنون روش معمول القاعده برای فراری دادن زندانیان خود، گروگان گیری مقامات ارشد خارجی یا جهانگردان خارجی و سپس مبادله آن ها با زندانیان بوده، ولی گویا به دلیل تردید دولت ها در پذیرفتن چنین مبادله ای، القاعده به روش جدید متوسل شده است.
گفتنی است، هرچند فایننشال تایمز به بخش هایی از برنامه فرار زندانیان القاعده اشاره کرده، ولی رسانه های دیگری هم هستند که با توجه به کشورهایی که فرار در آن ها انجام گرفته است و اعزام افرادی از این کشور ها به سوریه، فرضیه ارتباط آن با مسائل سوریه را هم مطرح کرده اند؛ این در حالی است که بخش هایی از نیروهای فراری از زندان در عراق، به فرار به سوریه و تقویت «القاعده در عراق و شام» مظنون هستند.
نظر شما :