نشست ضد ایرانی در قاهره

 نشستی ضد ایرانی در قاهره برگزار شده که همزمانی آن با سفر وزیر امور خارجه کشورمان به این شهر دارای پیام هایی است.
به گزارش فارس، کنفرانسی به میزبانی دانشگاه الازهر در قاهره برگزار می شود که هدف آن حمایت از قومیت گرایی و دامن زدن به بحث عرب و عجم و همچنین پرداختن به اختلافات شیعه و سنی است.

هزینه برگزاری این همایش از سوی دولت قطر تامین شده و أحمد الطیب شیخ و رییس دانشگاه الازهر ،الشیخ محمد العریفی استاد دانشگاه عربستان سعودی و مبلغ وهابیت و عبدالله النفیسی معاون شیخ الازهر و برخی از مقامات دولتی سخنرانان این نشست بودند.

این کنفرانس در حالی برگزار شد که وزیر امور خارجه کشورمان در سفری چند روزه به مصر رفته و با تعدادی از مقامات رسمی این کشور دیدار و گفت وگو کرده است و مسائل دو جانبه و منطقه ای را مورد توجه قرار داده است.

همزمانی این نشست با سفر صالحی به قاهره با هدف تحت تاثیر قرار دادن این سفر است.

حضور چهره های وهابی همچون العریفی که از خطیبان وابسته به دولت ریاض است و حمایت مالی قطری ها نشان می دهد که چه کسانی حامیان واقعی کنفرانس مذکور هستند.

رهبران حاشیه خلیج فارس در کنار سران رژیم صهیونیستی از سال 2011 که حکومت مصر سرنگون شد، بیش از هرکس از نزدیک شدن تهران و قاهره هراس داشتند، چراکه می دانند با حضور این محور دیگر تلاش های کشورهایی چون قطر و عربستان در منطقه منتج به نتیجه نخواهد شد.

سعودی ها از هیچ تلاشی برای دور کردن مصر از جمهوری اسلامی دریغ نکرده و شرط اصلی ادامه کمک های مالی را دورماندن قاهره از تهران عنوان کرده اند.

قطر نیز در این راستا گام بر می دارد تا نزدیک شدن دو قدرت اصلی منطقه خاورمیانه به یکدیگر نزدیک نشوند چرا که نزدیکی این دو کشور می تواند بحران سوریه را از مسیر مورد نظر دوحه و آنکارا دور کند.

دلیل نگرانی بیش از حد سعودی ها و قطری ها از همکاری ایران و مصر ناشی از درک آنها نسبت به قدرت دو کشور است که می تواند موازنه منطقه را برهم بزند.

در واقع سرنگونی حسنی مبارک در انقلاب مردم مصر پایان محور محافظه کاری بود که سعودی ها آنرا در مقابله با ایران هدایت می کردند اما امروز نبود مبارک ریاض را در مقابل ایران تنها کرده که این تهدیدی حیاتی به حساب می آید.

سعودی ها تلاش می کنند که به هر طریق ممکن در روابط ایران و مصر مانع ایجاد کنند تا مصر به عراق دیگری تبدیل نشود. سعودی ها پس از اینکه عراق به رهبری صدام در 2003 سقوط کرد تنها نظاره گر قدرت گیری ایران در این کشور بودند و وقتی به خود آمدند که بازی را از دست داده بودند ولی این بار از همان ابتدا محکم ایستاده اند تا شکستی دیگر را متحمل نشوند.

مصری ها در این میان با توجه به اینکه از نظر اقتصادی به عربستان وابسته اند علاقه ای به تحریک سعودی ها ندارند و ترجیح می دهند با چراغ خاموش با تهران ارتباط برقرار کنند و ایران نیز برای جلوگیری از تشدید برخوردها در منطقه استراتژی «تقیه» توسط اسلامگراهای مصری را درک کرده است، هرچند این گزینه نیز نباید از دور از ذهن باشد که قاهره نیز علاقه ندارد با نزدیک شدن به تهران، ریاض را از دست دهد.