ایران جای خالی سوریه را پر می‌کند

دیپلماسی ایرانی: ایران از طریق حزب الله بیشترین استفاده را از خروج نیروهای سوریه از لبنان که به "انقلاب برنج" نزد لبنانی ها معروف شد، برد. پس از آن که در 8 مارس و در پی تظاهرات میلیونی طرفداران حزب الله و سید حسن نصرالله در خیابان های بیروت، رهبر حزب الله از سوری ها و شخص بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه برای حضور در لبنان و دفاع از امنیت آن تشکر کرد، در حقیقت حضور ایران در عرصه سیاسی لبنان وارد مرحله تازه ای شد. ایران بدین ترتیب توانست از انقلاب برنج بر خلاف آن چه جریان مخالف حزب الله یعنی 14 مارس و طرفداران غربی اش به خصوص ایالات متحده امریکا که محرک اصلی خروج سوری ها از لبنان بود، انتظار داشتند نهایت استفاده را ببرد و همانند عراق امریکایی ها را مات و مبهوت نفوذ خود کند.

نفوذ ایران در لبنان پس از جنگ اگوست 2006 یا همان جنگ 33 روزه باز هم در لبنان افزایش یافت که در این میان همان سیاستی که باعث حضور پررنگ ایران در غزه شد، در لبنان نیز حضور ایران را تقویت کرد.

هنگامی که نظام سوریه تصمیم گرفت که مجددا در لبنان حضور خود را نشان دهد و پس از سه سال مجددا از انزوایش خارج شود، از حزب الله استفاده کرد و به کمک آن توانست حضور خود را در لبنان تثبیت کند. در این جا نیز این حضور با کمک ایران صورت گرفت و حمایت های همه جانبه ایران از سوریه و حزب الله بود که توانست به سوریه کمک کند که در لبنان مجددا جایگاه خود را باز یابد. همان طور که این اتفاق به افزایش نفوذ ایران در سوریه و لبنان تومان کمک کرد.

حقیقت این است که تا قبل از آن که تحولات جاری در سوریه آغاز شوند و ناآرامی های آن شکل بگیرند، بشار اسد حضوری پررنگ در لبنان داشت و از جایگاهی مهم و در خور توجه برخوردار بود که البته اگر ایرانی ها در کنار او نبودند، چه در بعد سیاسی و چه در بعد امنیتی، به هیچ وجه نمی توانست به این جایگاه دست یابد.

برای همین است که بسیاری معتقدند که ترورهای اخیری که در لبنان صورت گرفت، از جمله ترور سرهنگ وسام حسن، بر خلاف آن چه برخی ها سوریه را متهم آن حادثه می دانند، در حقیقت به ضرر ائتلاف ایران – سوریه – حزب الله تمام شد. چرا که وی علی رغم این که مخالف جریان 8 مارس بود و به جریان 14 مارس تمایل داشت، ولی در بحبوحه تحولات جاری سوریه ترور وی می توانست ضربه ای سنگین به این محور وارد کند و آنها را وارد دوری از دفاع در برابر اتهام هایی که در حال حاضر به هیچ وجه تمایلی برای رویارویی با آنها را ندرند، کند. به همین دلیل ساده است که می توان گفت که ترور وسام حسن نمی تواند کار سوریه یا حزب الله یا جریان های نزدیک و وابسته به آنها باشد.

حقیقت این است که ایرانی ها و سوری ها برای حفظ دولت حاکم بر لبنان همه گونه تلاشی می کنند. برای همین به رغم این که ایرانی ها موافق نطق های آتشین ولید جنبلاط نیستند، اما توجهی هم به اظهارات او نمی کنند چرا که می دانند حرف وی بیش از آن که جنبه واقعی داشته باشد جنبه تلیغاتی دارد. از این رو در حقیقت آنها تلاش دارند که از این ویژگی وی نهایت استفاده را ببرند. ایرانی ها تا زمانی که جنبلاط قواعد بازی را رعایت کند به هیچ وجه او را عصبانی نمی کنند و کاری علیهش انجام نمی دهند. قاعده بازی هم کاملا روشن است، حفظ دولت میقاتی که وابسته به حزب الله است.

ایرانی ها در لبنان جایگاه ویژه ای دارند. جایگاهی که در ابتدا بشار اسد و نظام حاکم بر سوریه داشت و اکنون به دست ایران رسیده است. ایرانی ها در سوریه بسیار هوشمندانه رفتار می کنند. از دولت اسد حمایت می کنند اما روسیه و چین را در خط مقدم قرار می دهند. با این حال هر گونه تغییر موازنه ای در سوریه می تواند بر سیاست های آتی ایران تاثیر بگذارد. در این صورت تهران باز هم نفوذ خود را در لبنان افزایش خواهد داد و نقشی پررنگ تر در گوشه گوشه لبنان ایفا خواهد کرد. اکنون پرسشی که مطرح است این است که جریان های سیاسی لبنانی چگونه می خواهند با این نفوذ روزافزون ایرانی تعامل کنند؟         

منبع: النهار/ تحریریه دیپلماسی ایرانی