تهران نقشه‌های غرب را بر هم می‌زند

دیپلماسی ایرانی: از منابع مختلف شنیده ایم که شخصیت های سیاسی دوست بشار اسد گفته اند که وی به طور جدی طرح ترسیم مرزهای بین المللی برای منطقه علوی را پیگیری می کند و تا آن جا که بتواند شهرهای بزرگ مثل دمشق و حلب را نیز در این نقشه جدید خواهد گنجاند. البته این طرحی است که قدرت های خارجی می خواهند بر سوریه تحمیل کنند و اسد تلاش دارد در صورت رسیدن امور به چنین مرحله ای و رسیدن کشور به یک جنگ داخلی خانمان سوز که بی شک قدرت های بزرگ میدان دار آن خواهند بود، کم ترین هزینه ها متحمل اقلیت ها شود. چرا که این باور وجود دارد که بدین ترتیب حداقل از کشتار و خونریزی گسترده جلوگیری خواهد شد. بسیاری بر این اعتقادند که در صورت سقوط حکومت فعلی سوریه سلفی ها و هم پیمانان آنها نسل کشی گسترده ای را آغاز خواهند کرد که نهایتی برای آن قابل تصور نیست. از سوی دیگر بدین ترتیب حزب الله، دیگر متحد سوریه نیز مورد محاصره قرار نخواهد گرفت.

در این میان ایران نیز از بشار اسد دفاع می کند نه فقط برای دفاع از شخص اسد که البته این منظور نیز مد نظر است بلکه هدف اصلی دفاع از امنیت ملی خود ایران است که نزدیک به 30 سال است که دیگر محدود به مرزهای آن نیست و به فراتر از آن تا سواحل دریای مدیترانه و تا جبهه لبنان گسترش یافته است. البته این همه چیز نیست. مساله فلسطین نیز در میان مطرح است. وجود ایران، سوریه و لبنان در کنار هم و تداوم خط مقاومت باعث شده است تا اسرائیل نتواند زیاده خواهی های خود را گسترش دهد و خواسته های شیطانی اش را به فراتر از وضعیت موجود ببرد. به عبارت دیگر این مثلث تنها مثلث امید فلسطینی ها برای نجات از وضعیت اشغال، تبعیض و ستم رژیم صهیونیستی محسوب می شود.

ایرانی ها در طول سه دهه گذشته دستاوردهای بسیاری داشته اند، از جمله در مساله فلسطین. حماس و جهاد اسلامی نقطه ثقل ایران در نقش آفرینی در درگیری های فلسطین و اسرائیل و پیشبرد محور مقاومت از جبهه فلسطینی محسوب می شوند. اگر چه تحولات سوریه تا اندازه ای بر این معادله تاثیر گذاشته است.

در سوریه این فقط نظام سوری نیست که با دشمنانش می جنگد بلکه به نوعی ایران نیز در جنگ غیر مستقیم با مخالفانش به سر می برد. هنگامی که مسئولان ایرانی از تهران می گویند که امنیت سوریه امنیت ایران است در حقیقت می خواهند این پیام را برسانند که اعتقاد دارند که سقوط اسد تهدید مستقیم برای امنیت منطقه ای و بین المللی خود ایران است. چرا که با سقوط اسد احتمال تغییر نقشه سیاسی منطقه بسیار وجود دارد و حتی ممکن است بر موازنه سیاسی حاکم بر عراق، دیگر هم پیمان ایران در منطقه و حزب الله در لبنان که با حدود 50 هزار موشکی که در اختیار دارد در صف مقدم جبهه مبارزه با اسرائیل ایستاده است، اثر بگذارد.

رهبران ایران واقعیت های موجود را بسیار خوب درک می کنند، آنها خوب می دانند که انقلاب های عربی اگرچه باعث سرنگونی نظام های دیکتاتوری مخالفشان شده است اما از آن سو جریان هایی به قدرت رسیده اند که با نظام شیعی مشکل دارند و آن را در تنگنا قرار می دهند. به همین دلیل آنها نهایت تلاش خود را می کنند که از فرصت ها استفاده کرده و اجازه ندهند که در تنگنا قرار بگیرند. به ویژه که کشورهای غربی نیز تلاش دارند در معادلات جدید دخالت کنند و این دخالت بی شک به نفع ایران صورت نخواهد گرفت.  

بر اساس نظر کارشناسان بین المللی ایران تصمیم دارد تا آخرین لحظه در کنار اسد بایستد و اجازه ندهد که نظام او سقوط کند. اگر کار به جایی برسد که سوری ها مجبور شوند حکومت علوی مستقلی در درون سوریه تشکیل دهند آن گاه شاهد افزایش نفوذ و قدرت ایران و متحدانش در خاورمیانه خواهیم بود و خواهیم دید که این نقشه می تواند یک هم پیمانی گسترده ای را از مرزهای اسکندرون در شمال سوریه تا جنوب لبنان را شامل شود و این همه نگرانی هایی است که جامعه غربی دارد. آنها از این می ترسند که حتی سقوط یا تجزیه سوریه بر اساس آن طرحی که دنبال می کنند نه تنها باعث تضعیف ایران نشود بلکه قدرت آن را در منطقه افزایش دهد و همه نقشه های آنها را نقش بر آب کند. نقشه ای که به دنبال تجزیه کشورهای عربی با هدف تضعیف قدرت های منطقه ای معاند با غرب، امریکا و اسرائیل است.

منبع: روزنامه النهار/ ترجمه: تحریریه دیپلماسی ایرانی