تل آویو در محاصره ملت های خشمگین
ایران نه سوریه است و نه عراق
از نظر نظامی و استراتژیک رژیم اسرائیل تا چه اندازه تحت تاثیر آمریکاست؟ آیا آمریکا بدون اطلاع و رضایت آمریکا می تواند دست به اقدامی نظامی چون حمله به مراکز هسته ای ایران بزند؟
آمریکا مهم ترین منبع تأمین کننده تسلیحات و تجهیزات نظامی پیشرفته برای اسرائیل است. تمام حملات و اقدامات نظامی اسرائیل علیه کشورهای اسلامی با هماهنگی آمریکا صورت می گیرد. فقط در درگیری های روزانه با فلسطینی ها نیازی به این هماهنگی وجود ندارد اما آغاز جنگ های گسترده علیه فلسطینی ها و حزب الله همانند جنگ غزه و جنگ 33 روزه با هماهنگی و با نظر آمریکا انجام می شود. حمله به لبنان در سال 1361 هجری شمسی و پیشروی تا بیروت هم با چراغ سبز ایالات متحده انجام شد.بنابراین امکان حملة نظامی اسرائیل به مراکز هسته ای ایران بدون کسب اجازه از آمریکا و یا بدون دستور آمریکا و هماهنگی با این کشور وجود ندارد.
انجام عملیاتی شبیه آنچه اسرائیل در مورد مراکز هسته ای عراق و سوریه انجام داد به لحاظ نظامی تا چه اندازه برای اسرائیل امکان پذیر است؟ مشکلات اسرائیل در این راه کدام است؟
عراق و سوریه دو کشور همجوار فلسطین اشغالی هستند و دسترسی به آن ها برای اسرائیل نسبتا ساده است. فاصلة اسرائیل از ایران دور است و هر نوع حمله به مراکز هسته ای ایران، نیاز به توان نظامی گسترده و هماهنگی جهت پرواز هواپیماهای اسرائیل از آسمان کشورهای همسایة ایران دارد. از سوی دیگر مراکز هسته ای ایران پراکنده است و از آنها به شدت حفاظت می شود و احتمال وارد شدن تلفات به جنگنده های اسرائیل در حمله به این مراکز وجود دارد. اگر اسرائیل یک خلبان خود را در این حملات حتی به دلیل نقص فنی از دست بدهد و یک اسرائیلی به اسارت ایران در آید، تمام عملیات اسرائیل به شکست مفتضحانه تبدیل خواهد شد و این امر علامت موفقیت ایران خواهد بود و این موضوع اعتبار نظامی اسرائیل را به شدت در افکار عمومی زیر سوال خواهد برد و موجب شرمندگی و سرافکندگی مقامات اسرائیل خواهد شد. از سوی دیگر اسرائیل مطمئن است که ایران بلافاصله نسبت به حملة نظامی واکنش نشان خواهد داد و دست روی دست نخواهد گذاشت و مسئله را تمام شده تلقی نخواهد کرد. در چنین شرایطی افکار عمومی جهان اسلام و کشورهای عربی کاملا به نفع ایران تغییر جهت خواهد داد و بر انسجام داخلی ایران افزوده خواهد شد و این همان چیزی است که اسرائیل از آن نگران است.
با توجه به وقوع انقلابهای عربی در منطقه در یک سال اخیر، دست زدن به اقدامی علیه ایران تا چه اندازه می تواند به تشدید فضای منطقه علیه اسرائیل منجر شود؟
مردم کشورهای عربی، اسرائیل را اشغالگر سرزمین های اعراب می دانند و به طور طبیعی اسرائیل را مهم ترین دشمن خود تلقی می کنند. هم اکنون فضای افکار عمومی در کشورهای عربی علیه اسرائیل است و هر از چند روزی خط انتقال گاز از مصر به سوی اسرائیل منفجر می شود و سفارت های اسرائیل در کشورهای عربی امنیت ندارند و مقامات کشورهای عربی از ملاقات علنی با مقامات اسرائیل نگران هستند. بنابراین انجام هر نوع اقدام نظامی علیه ایران موجب تشدید فضای منطقه علیه اسرائیل خواهد شد.
انقلاب های عربی چه تاثیری در وضعیت امنیتی اسرائیل داشته است؟ آیا انقلاب ها منجر نشده است که این کشور نگرانی های امنیتی بیشتری در منطقه داشته باشد؟ تا چه اندازه می توان گفت که جنس تهدیدات امروز برای اسرائیل متفاوت از گذشته است؟
هم اکنون اسرائیل نگران مرز طولانی خود با مصر است. قبلا مرزهای مصر برای اسرائیل امن تلقی می شد و تمام توجه اسرائیل به مرزهای لبنان و نوار غزه و سوریه بود اما هم اکنون اسرائیل مرزهای مصر را نیز ناامن تلقی می کند. گفته می شود که اسرائیل در حال ایجاد یک لشکر جدید برای گسترش دادن در مرز مصر است و این اقدام بر هزینه های نظامی اسرائیل خواهد افزود. بی جهت نیست که اخیرا وزیر خارجه اسرائیل تحولات در مصر را مهم تر از مسئلة هسته ای ایران ارزیابی کرد و نگرانی خود را از روی کار آمدن اسلام گرایان در مصر اعلام کرد. هم اکنون اسرائیل نمی تواند به پیمان های خود با دولت های عربی مطمئن باشد زیرا نقش ملت ها در کشورهای عربی افزوده شده است و افکار عمومی ملت های عربی از دید اسرائیل مهمترین تهدید علیه این رژیم هستند.
تهیه کننده: تحریریه دیپلماسی ایرانی/12
نظر شما :