ایران در بحرین تغییر نقشه داد

دیپلماسی ایرانی: پس از چندین هفته تنش در رابطه میان ریاض – تهران اکنون ایرانی‌ها تصمیم به تغییر نقش خود در بحرین گرفته اند. تا پیش از این همگان به تهران به چشم کشوری نگاه می‌کردند که در حال دخالت در امور داخلی بحرین است. تهران اکنون به دنبال تعریف نقش میانجی برای خود در منامه است. در ورای این بازی هم عزم جدی تهران نهفته است. محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری ایران در روز ارتش تاکید کرد که ایالات متحده و اسرائیل به دنبال منزوی کردن ایران و مسموم کردن رابطه میان تهران و اعراب هستند.

در شرایطی که ایران به معنای تمام کلمه از دایره اعراب خارج شود نمی‌تواند به خوبی از شرایط بوجود آمده در خاورمیانه کمال استفاده را کند. مهم‌ترین این منفعت‌ها هم رابطه میان ایران و مصر است. تهران از پس از سقوط حسنی مبارک تمام تلاش خود را به کار گرفت تا شاید بتواند رابطه با قاهره را بهبود بخشد. این رابطه از روزهای انقلاب ایران در سال 1979 میلادی تنش را تجربه کرد تا روزی که مبارک قدرت را به اراده مردم سپرد و رفت.

نویسنده آسیا تایمز در ادامه می‌نویسد: وزیر امور خارجه ایران علی اکبر صالحی اخیرا از طرح همتای جدید مصری خود نبیل العربی برای بازسازی رابطه قاهره با تهران استقبال کرد. این مقام اعلام کرد که تهران نیز از بازسای رابطه با مصر استقبال می‌کند. نهمین روز از ماه آوریل بود که طنطاوی که ریاست شورای نظامی‌ مصر را بر عهده دارد ، تاکید کرد که مصر ایران را دشمن خود نمی‌داند.

بهبودی رابطه ایران – مصر پیشرفتی است که به مذاق آمریکا، اسرائیل و عربستان سعودی خوش نخواهد آمد. خاندان سعود تمام تلاش خود را برای دمیدن در بازار ایران هراسی در سطح بین المللی به کار گرفته اند. سخنان طنطاوی مورد استقبال برخی نخبگان سیاسی مصر مانند عمر موسی قرار گرفت. عمر موسی که ریاست اتحادیه عرب را عهده دار است اخیرا نه تنها خواهان بهبود رابطه میان ایران و مصر شده بود بلکه از لزوم بهبود رابطه تهران با جامعه جهانی سخن گفت.

سید حسین موسوی از کارشناسان مسائل سیاست خارجی در گفتگو با سایت دیپلماسی ایرانی تاکید می‌کند که ایران باید با گرفتن بهانه از غربی‌ها اوضاع را آرام کرده و مانع از تشدید تنش در رابطه با اعراب شود. در این مرحله ایرانی‌ها باید با دولتمردان بحرینی وارد گفتگو شده و به آنها اطمینان دهند که تهران قصد دخالت در امور داخلی آنها را نداشته و حتی مایل است نقش میانجی را میان آل خلیفه و معترضان هم بازی کند.

البته سوی دیگر این سکه هم این است که عربستان سعودی می‌تواند این میانجی‌گری ایران را در بدبینانه ترین حالت به ضعف خود تلقی کند و در نتیجه مدت زمان بیشتری را برای بقای نظامی ‌در خاک این کشور برای خود در نظر بگیرد. رقابت میان ایران و عربستان تا حد بسیاری منوط به میزان موفقیت آنها در ربودن قلب جوانان عرب است. افکار عمومی‌ مصر در این مرحله نقش چشمگیری را ایفا می‌کنند. سفر محمد خزاعی نماینده ایران در سازمان ملل به قاهره نقطه عطفی در این رابطه بود. رسانه‌های مصری تاکید کردند که این سفر نشانه بهبود رابطه میان تهران و قاهره است.

سفیر عربستان در مصر در تازه ترین اظهارات خود ایران را به حمله نظامی ‌تهدید کرده بود. خوشبختانه تمامی‌ دولتمردان در عربستان با این مقام سعودی در سخت‌گیری بر ایران وجه اشتراک ندارند. معاون وزیر دفاع این کشور به عنوان نمونه در زمره کسانی است که خواهان برخورد عاقلانه با ایران شده است.

از زمان آغاز ناآرامی‌ها با وجود سفر رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا به منطقه و حمایت او از نقش عربستان در بحرین، به نظر می‌رسد که فضای سیاسی منطقه به نفع ایران پیش می‌رود. دلیل آن هم تصمیم ایران برای در دست گرفتن کارت دموکراسی است. ایرانی‌ها برای محاکمه کشتار شیعیان در بحرین ست به دامان نهادهای بین المللی شدند که حرکت زیرکانه ای بود.

علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه در نامه ای به بان کی مون دبیر کل سازمان ملل این پرسش را مطرح کرد که چگونه این نهاد بین المللی می‌تواند در بحرین سکوت اختیار کرده و به لیبی لشکرکشی کند؟ بان کی مون هم در سفر اخیر به دوحه قطر در پاسخ به این نامه صالحی از رهبران بحرین می‌خواهد که در مواجهه با معترضان از خود خویشتن‌داری نشان دهند. این سخنان بان کی مون باید ابتدا و پیش از بحرین در محافل سیاسی رده بالای عربستان سعودی که خود را برادر بزرگ‌تر منامه می‌داند، مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.