خواسته ایران؛ تضمین تامین سوخت هسته ای
نویسنده خبر:
احمد قریب
گفتارى از دکتر احمد قریب گرگانى، متخصص سوخت‌های هسته‌ای برای دیپلماسی ایرانی
چند روز پیش، علی اصغر سلطانیه، نماينده جمهورى اسلامى ايران در آژانس بين‌المللى انرژى اتمى مجداد بر ادامه غنی سازی اورانیوم تاکید کرد و عدم وجود سند الزام‌آور حقوقى بين‌المللى در مورد تضمين سوخت را دليل حقوقى و منطقى براى رد تعليق غنى سازى دانست. از سوی دیگر کشورهای 1+5 هر کدام به نوعی ایران را در ادامه مسیر هسته ای، به بسته پیشنهادی خود ارجاع می دهند.
گفتارى از دکتر احمد قریب، متخصص سوخت های هسته ای برای دیپلماسی ایرانی:
اظهار نظرهای مقامات ایرانی به لحاظ سیاسی چندان قابل انطباق با مسائل علمی نیست و تا زمانی‌که شرایط تغییر نکند؛ ایران همواره بر مواضع خود در موضع هسته ای تاکید خواهد کرد.
تاکنون مفاد بسته پیشنهادی 1+5 منتشر نشده است، آنچه به عنوان مجموعه ای ازمشوق ها در این بسته مطرح شده نیز قابل اعتماد نیست، آنها دوست ایران نیستند تا مصلحت ایران را بخواهند، کشورهایی هستند که خواه، ناخواه نمی خواهند برخی مسائل را در کشورهای جهان سوم پذیرا باشند. ادامه مسیر در پیش گرفته شده از سوی ایران، قابل قبول است اما این راه را باید عاقلانه تر طی کرد.
به‌طور کلی ایران به‌دنبال نوعی تضمین برای تامین سوخت هسته ای است، در این ارتباط تهران تلاش دارد که هر زمان نیاز به سوخت داشت، آن را دریافت کند. در واقع زمانی‌که برق هسته ای در سیم های برق کشور باشد و در صورتی‌که کشورهای دیگر از نوع سوختی که در نیروگاه های داخلی می‌سوزد بهره مند باشند باید نیاز ایران را تامین کنند.
بنابراین ایران باید ضمانت های لازم را برای تامین سوخت هسته ای خود دریافت کند. زمانی‌که ایران عضو آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده و معاهده ان پی تی را امضا کرده است؛ باید از این حق برخوردار باشد. آژانس می تواند از برخی کشورهای دارای سوخت هسته ای بخواهد که به ایران سوخت تحویل دهند اما از آنجا که هر کشوی منافع و مصالحی را در ارتباط با دیگر کشورها مد نظر دارد؛ در قبال تحویل سوخت، انتظاراتی از ایران خواهد داشت که ممکن است مورد قبول ایران نباشد.
بنابراین زمانی‌که نیروگاه های هسته ای ایران عملا در حال فعالیت باشد، این کشور باید بتواند تضمین تامین سوخت این نیروگاه ها را از کشورهای دارنده سوخت هسته ای دریافت کند، در این خصوص روسیه برای تامین سوخت هسته ای نیروگاه بوشهر پیشگام شد و سوخت مورد نیاز این نیروگاه را تا چند سال آینده به ایران تحویل داده و بر طبق قرارداد متعهد است تا 10 سال، سوخت مورد نیاز نیروگاه را به کشور تحویل دهد.
در نهایت باید از درون مذاکرات ایران و غرب، تضمین تامین سوخت هسته ای به‌وجود آید تا در نهایت ایران نسبت به محدود سازی یا توسعه غنی سازی اورانیوم تصمیم گیری نماید.
نظر شما :